Witte Kerst. Onder een KERSENboom werpt
de kaars zijn hoekig licht van louter
warme spijzen. IJS. Alleen aan tafel.
Wind vervoert de kou in scherpe schijven.…
Vergezicht vanaf een stille binnenplaats: bloesemgewijs
vloeien overwoekerende paden uit tussen het graan.
Dit Sileziƫ ruikt naar appel, de velden rondom Praag,
dorp na dorp de trage tred van zomers' land'lijkheid.
Sleurt er zich een zuchtje wind door het hitte-trillend-groen?
Ik sluimer in de schaduw van een eeuwenoude laan.
De grassen wuiven…
Als je het raam opent doe je dat wervelend
en kleurrijk. Je trekt je daarbij niets aan
van de regen diep in het bos, de geur van mos
en dat frisse, in de lucht. Je groet neon.
Het nachtdier lag op de loer en glimlacht
nu vriendelijk, weet zich betrapt, sluit
de kijkdoos en zet je terug in de kast
waarin een sprookjesbos waarin een huis.…