Je spreekt me aan met je mooie bruine ogen
Die pijnlijke bittere woorden
Wat ik voor je voel is nooit gelogen
Altijd blijf ik zoeken naar antwoorden
Net als regen onvoorspelbaar
Mysterieus
Voor een roos is dit onmisbaar
Je maakt me nerveus
Jij bent de regen en ik sterf van de dorst
laat me niet lijden
Door me te misleiden…
Buiten, ver van het zonlicht
Mijn ogen springend open
Een flinke flits van een bliksemschicht
Kapot en geslopen
Regen druppels rennen weg
Laat het stoppen
ik wil me niet verstoppen
Het einde is in zicht
zie ik daar in de verte weer licht?
De bui is over
Ik buig me voorover…
381
Bezig met laden