131 resultaten.
alle verf gemengd is bruin
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 492 .
.
Als alles gedaan is
komt er een punt achter
En alles komt uit de wind
met een bruine aardesmaak
Ik ben blauw
als ik mezelf niet bewaar
veegt mijn vrouw
me uit met geel
groen is de breuk de deling
De schilder
schildert met doorzichtig
Een dichter zet woorden
die op zich niets betekenen
aan elkaar tot een gebeuren
Geschiedenis…
het moment verzilveren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 428 De aarde draait zich soezend
op de warme schoot van de zon
loeiende wellust
breekt aan met het gloren
de gloeiende trilling
schuift de horizon open
ontsluimerende vingers ochtendlicht
haken de voile van de bloembedden los
een lelie pronkt
met haar ontluikende decolleté
loom en gedwee
slaat zij haar jurkje open
op haar volle rode…
de lispel op het hart
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 389 vrouw jij mag het op mijn buik schrijven
als echtgenoot speel ik soms het lijk
maar ik heb een alibi
mannen hebben een soort magie
noem het speelgoedgeluk
ik gok en waag jouw vrouwelijke noden
in de schaal van intieme gebaren
en corps bij de ringen
‘k kan niet dollen geringeld in ‘t gareel
ik zeg het niet gauw
als ’t zo is zij het met de…
dunne dagen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 380 de dagen zijn dun
dag na dag wringt
van vandaag naar morgen
weinig om het lijf
[zet ik het venster open]
de dagen zijn dun
en weinig tekent zich af
alleen in het venster van de nacht
persisteert een weinig hapert
en blijft hangen in het lijf
een wind steekt op
[doe het venster dicht]
ik slaap verder
worstelend
met het bestaan…
schoolpoorten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 313 van ’t geduld word ik zienderogen
ouder van andere ouders die me staan
ouder worden uit aanblik 'krijg
ik de gnuivende knipogen
ze doet alsof ze mijn zon is
draait me een paar miljard
lichtjaar om haar vinger
ze zet een dansje in draallalaa
draallalaa, draal en draalt
tot het zadel van mijn bakfiets afzakt
lankmoedig bekneld in mijn schoenen…
bevers
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 297 Ik zag twee bevers
de snorren gestrekt over de revers
de krul er in zoals in een kindervers
ze lepelden door het grote water
keuvelend over de grote meersen
waar je vroeger over kon heersen
maar ze waren nu drooggeperst
met gigantische dieselpompen
het ligt er nu vol
consumptie-ijs
en bijbehorend kindergekrijs
het heeft te lijden
onder…
op de rand van het dorp
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 295 Toen daar aan de rand van het dorp
verpozend aan de brede beek
de kerktoren vouwend tussen de rimpelingen
zie hoe de lucht zich ontdubbelt
zich buigt naar het water
blauw en zilveren linten drinkt
en elke horizon inslikt
de huizen samengevoegd
tot een vloeiende wereld van inkt
wars van elke dimensie
en ik voelde me verwant
aan het strepen…
eigengereid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 292 ’s morgens ontwaakte ze
met een helder inzicht
ze trok finaal haar roots uit
legde ze omzichtig maar
doelbewust in de pompsteen
en waste ze quasi vroom
met religieuze gebaren
ze schilde ze nauwgezet
op het huilen af en
deed ze bij de soep
later die dag
kwamen haar ouders
op visite en serveerde ze soep
de vlam sloeg in de pan
met…
toekomst
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 285 Binnenkort
is de boom de psychiater
het bloembed
het dagelijkse aftoetsen
ersatz voor de buren
over ’t weer en het verkeer
in de buurt
en hoelang het nog gaat duren
de geruchten
uit de nabijgelegen tuinen
de uitgelezen kans
om sociaal te wezen
aan de politie aan te geven
het vermoeden van een illegale
familie bijeenkomst
het…
onverzoenlijke dood
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 281 met een teveel aan krullen
lag ik in een deuk tegen
de kant waar het snijdt
de demonen brullend
vanuit de achterstegen
ik lag in letters te geelogen
laveloos de duisterte
laveerde door mijn ziel
en schepte al het zwart er in
mijn lichaam barstte uit mijn lippen
in een druppel van bloed
*****
Alles voltrekt altijd
in perfecte…
sterfijzers
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 280 Zoals met alles
om je alle ellende
te besparen, alle
vervelende klusjes
doe je best eerst
ben je er vanaf;
eens je geboren bent
is het het beste
zo vlug mogelijk te sterven
dat ik niet gestorven ben
na mijn geboorte
is omdat ik tijd nodig had
om dit inzicht te leren
dat het nu pas begint te dagen
is omdat inzicht verwerven
enige voeten…
idolatrie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 274 De brokken
vliegen me om de oren
op het puntje van de stoel
met een mimiek steeds rekbaarder
tot in alle uithoeken van de kamer
ik moest zo broodnodig
een nageslacht
uit hoofde van het prakkeseren
steeds meer
verplicht het vuile bestek
me tot bananenprak
het talen fijntjes platgeregen
tot een abc en het nawijzen
zonder enig prakkeseren…
loutering
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 261 ik kom toe glooiend
en kan eindelijk strekken
mijn voetzolen zijn als gelooid
het plateau heeft vijf huizen
bruinig zonder schors het zijn armen
die me binnen trekken
zonder handen als de verbeelding
van reddeloosheid plompverloren
het overvalt mij de kerktoren
priemt de lucht open en morst
de kleuren in het dal
mijn benepen hart jubelt…
bedropen ramen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 260 de daken huilerig
regen loopt over
de ogen van de huizen
huizen zijn onverzettelijke mensen
doen alsof ze stokstijf zijn
ongeboren wezens schuilen
onder de bedropen wimpers
de oogkassen gevoegd in verband
de pupillen geëtst met kinderen
zij ontwaren elkaar
moederloos
aan de overkant van de straat
de blikken schuins en steels
het erkennen…
keukenkraanboog
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 259 Marc groet des morgens vanuit de dingen
de keukenkraanboog en kotste helder water
Marc kon zoveel geweld
van spetters tappen
met achteruit stappen niet bedwingen
hij boog dan nog dieper
oorzaak en gevolg de som
keek naar zijn broek
greep naar de keukendoek
stootte daarbij de vaas met bloemen om
ploem ploem, jammer van de bloemen stom…
afgezaagde gemeenplaatsen
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 258 waarom te grabbel gooien ooien oien
moet ik mij dan plooien looien ooien oien
moet ik mezelf weker maken aken ken
dan kan mijn gemoedsrust van gezondheid blaken laken aken euh keulen euvel len gekeuvel
de koning zit in slechte papieren euh zit onder de laken -s
mijn hart klopt perdeklopt lopt opt
enkel ondanks mezelf ezelf zelf ezel nummer ellef…
ongesteriliseerd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 254 Het is de middagzon
die keet schopt
en striemen licht spettert
de goesting uit haar bekken strooit
het is haar lust
die de einder raakt
en alles van goud maakt
met de dood in het onderpand
zoogt zij met haar borsten
de glorie
in de mond van het leven…
in de baard
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 254 Sinterklaas ventje toch
wordt het geen tijd om dat vies baardje
eens af te scheren
als je de bovenlip likt
kan je je een tweede keer in de soep verlustigen
ik weet niet wat het is
gierigheid uit pinnigheid van al dat geven
of is het
zuinigheid uit zedenverwildering
het onbewuste verzet
er zijn geen duivels meer
het geloof staat op losse…
dampwater
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 248 ik ben gloorsnikkend
hoor haar damp slaat neder
de warme schaal derwijze
de snik valt achterover
over de tong sprakeloos de larynx in
de zeep melkwit haar wassende
ter zijde op ’t halzen beneveld' ogen
was ik haar uit wellend
onuitwisbaar slempt zij mijn overgave
de put in mij glorend' is zij zijnde
haar kleed lakend' doende
alsof het…
trilling
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 245 Gapend met de hand voor de mond barricaderen ze
het beest waaruit de mens ontsprong
uit het dromen van een krater op de maan
de dieren bergen ze in de slaap
er valt een trilling
een kleurige deining valt in de lucht
de vlakte vouwt open
de horizon schuift uit elkaar
met wiggen van ochtendlicht
een dauwdruppel valt op de neus
van de bloem,…
hitte in het holst van de nacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 240 Ik meen me te herinneren op een zelfde golflengte
veeleer
aan de andere kant
van d’aarde
ik trek mijn kleverige
haren weg mijn hand schrijft koelte
van blauw op wit
een beetje gaat rond
meest' is ongezegd
verborgen in het onbevroedde
onbeschrevenen
ik wuif het weg in de wereld
ongewenst
niet zonder invloed
het is in gang gezet
globaal…
toegevoegde waarde
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 233 Waarom nog schrijven
zoveel gaat over dood
dood en nog meer dood
of de liefde onbegrijpelijkwijs
Liefde gaat over
(in iets anders… of was dat verliefdheid)
Of de onbegrijpelijke liefde
(ik begrijp dat niet waarom die samen zijn)
nog beter het gebrek aan enige liefde
en dies meer of wat met
de onmogelijke relaties
tussen vaders en zoons…
rivier van geestdrift
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 223 zo zou alles moeten zijn een rivier
zonder begin
zonder eind
daar waar je waadt en baadt
enkel daar de massa van het water
begin en eind op de einder van het zicht
alles voorhanden, een oever, het strand
struikgewas en links en rechts
eindeloze toevoer van geestdrift
wat snedige vrienden om het aangevoerde
wat te snipperen en een glas wijn…
geluk
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 222 Het geluk mag wel eens toeslaan
in grote moten zoals de ongewervelde liefde
zoals een vrouw met haar blikken pijltjes trekt
tot in mijn aarzelende lendenen
zij de bronst maant met krommende rug
mijn ruggegraatloosheid besluipt
het gat van de schroom dichttrekt
met grote moten van haar toegeeflijke schoot…
jazzist
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 220 mijn vrouw neigt zich nogal
lydisch uit te drukken
wanneer ik het spleen
van deze tijden verzucht
het fingeren met een kroontje
de vinger soms in de lucht
ze zet zich dan schrap
als een dorische zuil
de voet op mijn indolentie
en wijst me op mijn plichten
de gemakzucht de modaliteit
het verslijten van de fauteuil
als ik dan replikeer da…
retentie van vrije wil
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 217 Iedere dag sta ik op
ga aan het werk
Werken en werken
werken tot ik slaap
geen besef van tijd
verveling of vertwijfeling
en bovenal de deugd
van het moe zijn
Op een dag sta ik op
en zou het zomaar
Zondag kunnen zijn
op die dag
ga ik buiten werken
in de zon
niettegenstaande
ik geen deugpronker ben…
mannen met vrouwen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 215 moeder is een man
opgevoed door een huis
wasmachines en kookpotten
pruttelend van dweil en dadendrang
ze duwt me scheef in een hoekje
ik moet meer vrouw
opgevoed door poëzie
en straffe iconen
wel van de zwier maar dan
met de nonchalance erin
‘k krijg weinig bijval
ook van schoonmoeder
‘k heb daarom maar
een paravan gezet in het washok…
Wappie
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 215 het leven heeft toch maar
een laag betredingstolerantie
als je bedenkt dat men als kind
in de eerste zuurtegraad de lach
van de sociale lach leert onderscheiden
men leert ook dat men met het uitlachen
gedeeld door het gros van de groep
de eigenwaarde en het zelfbeeld
weer een beetje op kan krikken
zonder verweer tegen het inzicht van het buitenbeentje…
moederinstinct
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 213 Zie d’aarde de benevelde blauwe pupil
het getroebleerde hemelsoog
zij draagt haar bril voor ons bestwil,
breekt het hardste licht in het glas tot een regenboog
af en toe trekt ze haar vochtige ooglid dicht met vertoornd hart
de overvloedige tranennevel wit en grijs soms crêmezwart,
tot haar bloedvaten klaren de iris in blauwwitte levenskoralen…
meesterdichter
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 211 Hoe jij met gevleugelde taal
naar het spant zweeft
jij kan een school woorden temmen
met de tippen van de vlerken
Je neemt me mee boven de meander
van je poëma, de bevliegingen
door je denkbeelden tempeesten
voel ik me ongewerveld
de vloeiende metaforen
als rivieren door het papieren landschap…