Alle inzendingen van Evert de Boer

Geprezen zij het goede woord, maar kan het beste woord niet overtreffen dat naadloos past bij wat geschreven staat. Het klein verschil verhult dus levensgroot wat u, tot meester van het woord kan maken indien dit hoog bij u in 't vaandel staat..…

Stel, ik geef u een cadeau ja, dat stuit dan op bezwaren en onnodig scannen strookt niet met professie en de eer, maar een rondreis in mijn hoofd waar de losse letters liggen en tot woorden wordt gecomponeerd is een medisch fenomeen een ervaring die u niet mag missen kennis opdoen in mijn cerubrum op een spreekuur aangeboden geldt toch…

Een jaar geleden zag je uit naar woorden die je opwaarts konden beuren ruimschoots werden zij met je gedeeld je lachte weer, je tanden bloot gelijk de zon doet na het duister stralen van vreugde over wat herwonnen was het voelde als een warme deken maar ging teloor in zeven weken de zware dagen keerden weer opnieuw de vraag; hoe je te…

Stethoscoop en tensiemeter instrumenten tussen inspectie en palpatie. Naast de röntgenkamer staan de scans die met precisie kunnen wijzen naar een goed, slecht nieuws gesprek. Met een robot wordt een ingreep lichter uitwendig bestralen, ook doelmatig met een medicijnen kuur. In het team wordt nog bezien of protonen schade kan beperken…

Ik kwam tot u met vlokjes in de nacht uw slaap werd niet verstoord bij 't weven. In één nacht tijd het kleed zo wijds gespreid en al uw beelden nieuwe vorm gegeven. Stilaan gewend aan dit bestaan maar smeltend uit uw tuin gegaan. Naar poldersloot en groot kanaal herboren om in vrijheid heen te gaan. Als water van kristallen fris en rein…

Het was al lente in je ogen de eerste kusjes bloeiden, na een lach je zachte hand die mij als eerste raakte het kleine compliment dat vleugels gaf gevleugeld gingen onze harten mee en leerden hoe geluk door tweeën was te delen beiden genietend van het grootste deel dat is, waarover vogels in de zomer zingen woorden heb je nooit verkwist…

Zonlicht op een blad zonnebank voor insecten natuurlijk voor niets.…

Toen de bomen zich met bloesems tooiden kwam met grof geweld in 't prilste ochtendlicht, kwade machten Nederland bezetten, ontnamen burgers geldend recht en hun bescherming kweekten zelf de moed om in verzet te gaan tegen onrecht, deportatie en geplande dood dit omdat zij anders leefden, goed vertrouwen vrijwel niet te vinden door verraad…

Toen de wind opstak niet eens zo'n sterke die de warmte van het vlakke land verdreef werd de deken van beschutting en het aangenaam vertoeven in oneindig diep gedeeld. Kant of wal, wat kan het bieden naakt en met tranen overdekt die rolden van het klein talud om zich te voegen bij het water en het sterk doorbuigend riet. Wie kent niet…

Blad in de winter rijp voor bezinning en sier begroet het voorjaar.…

Toen het eerste zilvergrijs zich toonde wist hij, mijn zomer gaat voorbij. Een bladzijde wordt nu omgeslagen een nieuw seizoen, het is nabij. Een nieuwe tijd, met mogelijkheden het nieuwe pak, zowaar al klaar. De eerste posthoorn schalt van verre straks bent u méér, dan vijftig jaar! Het eerste voordeel komt al naar u toe en komt tot u…

Het vroege morgenlicht dat schoon en warm het grote raam bescheen, mij koesterde in stilte, wij als één versmolten in dit gunstbewijs, voor deze dag alleen. En zag een stofje zwevend als een ruimteschip in het onmeetbaar grote licht en kende zorg noch vrees voor zwaartekracht te kunnen vallen in zijn macht. Maar wendde bij de grenzen van…

Kolos was mijn naam uit 't diepste van de aarde eens gewrocht de handen groot, vol kracht en faam en staande met de armen wijd geheven. Beschutting bood ik wie het zocht voor zonnesteek, of storm en regen en vele wegen hebben naar mijn staat geleid symbool van kracht en moed, om naar te leven. En meende altoos er te kunnen zijn als vorst…

De lucht die mij tot adem is vanwaar is het gekomen ik hoopte van het frisse groen maar is als damp, uit aarde opgekomen. Waartoe is het al eens gebruikt een poging tot reanimatie of liefdeszucht, u weet wat ik bedoel een vissersvrouw, nog wachtend bij de duinen. Het kan ook van een werker zijn geweest dat lichte zuur, te laat gewassen…

Honderd en een, vergeet- mij- nietjes kleurden haar tuintje blauw een tinteling van bloempjes met een hartje. Ik vroeg haar of de wens al was vervuld, maar kon de hint niet vatten. Je bloemen spreken over; niet vergeten. Dat alles zou nog blijken het lag nog in 't verschiet. Ik zag met spijt, de bloempjes plots verkwijnen, één kleine…

Verwachtingsvol schreef ik, nog kortgeleden: Moge het zo zijn, dat alle dagen in dit jaar te gaan als een feestdag u komt groeten... Nu: Dat u gezond mag blijven er is genoeg verwoest bij velen heb gezien, gevoeld, gehoord en ook besproken dat een vaccin toch spoedig wordt gevonden om ieder, onbevangen te ontmoeten een knuffel geven, die…

Van wat ik zag vandaag niet alles was een streling voor mijn ogen. En ik, onmachtig iets te doen. Van wat ik hoorde, ook vandaag het wel gestemde schoot te kort. En ik, gebrekkig in mijn woorden. Van al waarover men niet sprak, te veel waarover werd gezwegen. En ik, geen moed, dit zwijgen te doorbreken. Vandaag zag ik mijn zwakke kant…

Stroomaf varend op de Waal, vergleed de dag in wonderschone kleuren de laatste dagen van het jaar getooid met gloed van hoop en delen nu de moed voor nieuwe dag en maanden het nieuwe jaar zal ook uw dagen kleuren en wens aan ieder die dit leest, of horen wil veel creatief vermogen en gezondheid toe alle dagen in het nieuwe jaar te gaan-, en…

De stad die mij op drie hoog ook beschutting gaf met leefgemak, vermaak wat op de fiets of loopafstand, bij plein of hoek te vinden was een bus of tram die altijd stopt, een taxi met een handgebaar en ook bestelbaar is. De overmaat van het gemak je wordt het zat en tolereert tot hoog niveau de rusteloze leefgeluiden ook als sirenes gillen…

Water drukt opwaarts zwaartekracht doet ons vallen vogels lachen luid.…

Zee, op deze zomeravond zijn wij aan elkaar gelijk het warme zand heb jij om wille van het tij met rust gelaten, weldra komen er verliefden samen, tot aan je grens die vloedlijn heet wachtend op de zon die afscheid neemt, hopend op het groots moment van zonnerond op horizon sprekend avondrood, over afscheid en de wederkomst sprakeloos zien…

Nadat het onheil van ver weg goed in gezoemd en scherpgesteld tot in de kamer werd gebracht, het drama doende op mijn netvlies te verkleven verschijnt een vrouw die goed gekleed op juiste toon de volkstaal spreekt en mij vertelt, hoe het weerbeeld zich ontwikkelt. Bij haar geen twijfel die wordt onderdrukt geen sluier wolk of mist die haar…

Dit beeld deed mij denken aan drie vrouwen die verrast zijn door een indrukwekkend landschap. Of zien zij uit naar de komst van een dierbare? Mogelijk is ook dat zij terug zien op de weg die werd afgelegd of is het voor vertrek? Op deze vragen komt geen antwoord en wat juist is, dat blijft gissen. Dat geldt ook voor het nieuwe jaar dat voor…

Als ik geweten had dat jij het was, dan zou ik nooit als oom agent de regels voor het wegverkeer conform de wet hanteren. Hoe graag had ik op dat moment een rode loper onder handbereik en uitgerold met gracieus gebaar Gezegd: "Ga jij maar voor, ik wacht." In vlindertijd bestaat geen links of rechts zij vliegen in en uit, op voorrangsweg…

Het oude jaar heeft iedereen geraakt voor groot en klein werd alles anders en wereldwijd valt nog een traan. Daarom de wens dat in het Nieuwe Jaar Corona wordt verslagen. Voor u heb ik een aantal letters toegevoegd en schrijf daarmee naar hartenlust uw wensen en uw dromen ga met wat u zelf geschreven heeft, voor 't mooiste wat het nieuwe…

Mijn eerste lente kwam tot leven door een lied zij zong het, voor mij.…

Het lage land waar slib en zand tezamen komen met wind bij eb en vloed, dat speels een zandhoop met wat gras verrijzen doet, verheft zich als een ereplaats waar vogels rusten mogen. De zee die gaarne neemt, knijpt soms een oogje toe door schitteringen op het eigen water en kent de rust waarin het pril ontstond, alsook de vraag, wat zal er blijven…

Hoe verrukt en opgetogen wij waren de kersenboom in bloei en verderop, de appels en de peren bloesems, die takken kwetsbaar kleurden. De velden wiegend met het groeiend graan wij lachten, heerlijk kersen eten tijd in overmaat was daar en groen tot rood de kleuren. Dit alles hebben wij genoten de zon heeft ons gezien en liet begaan haar…

Als de toegemeten tijd verstrijkt zal mijn lijf, waar ik van houd ook materie dat mij steeds plezierde wisselen van plaats, zonder mijn herinnering aan hen die mij hebben verwekt, verzorgd en groot gebracht, 't wereldvenster ruim ontsloten zij kenden mij en namen mij hoe ik ook was vanaf 't pril begin, en later mij met stoerheid vulde dat…

Mijn oma heeft een bril en kan een hele poos mijn tekening bekijken En vragen: "wat bedoel je toch met dit of dat?" Maar ook: je hebt de kleuren mooi gekozen. Zoiets moois dat krijgt een plekje bij het raam en stoel in huis. Mijn moeder heeft niet eens een bril en kan zonder kijken zeggen: Dat mijn tekeningen prachtig zijn... Is dat nou…