Licht bewolkt
netgedicht
Een onvolmaakte witte lucht
Met tijgerrode wolken.
Kijk ik nu terug, zie met een zucht
Dat ik jou niet kon tolken.
Een landschap blauw met roze grond
Gemiddeld maar toch zo verwond
Door afkeur, sentiment, gebrek
Geen dag meer vrij van ons gesprek.
Als ik toen, met m’n stomme brein,
De juiste woorden had gekozen.
Zou ik er altijd voor je…