'Als laatste telg van een vermoeid geslacht'
beheerst zij nog met souvereine nukken
het wrak kasteel met wildernis en stukken
priëel, weerspiegeld in de moddergracht.
Slechts Kee, de stijve meid, hoort soms haar klacht,
dat geldelijke zorgen haar bedrukken
en zij zich van de rheuma niet kan bukken.
Verweesd schat zij de resten van haar macht…
Stilleven, waarop ik mij blijf bezinnen:
het bord met mes, broodsneden op de schaal,
het helder glas bezij mijn oud missaal,
en rode meidoorn op het tafellinnen.
Het koele zonlicht schijnt sereen naar binnen;
de wielewaal zingt hoog en madrigaal,
accoord met het Gregoriaans koraal;
en ik wil vredig mijn ontbijt beginnen.
Maar onverwacht…
Mijn speelse muze kan me soms benauwen
als ik de melkboer 's morgens elke dag
- in koude, hitte regen, hagelslag -
weer met zijn kruiken heen en weer zie sjouwen.
Hij is correct een dienaar van mevrouwen,
die slechts belonen met een fooi of lach;
en of hij nors of praatziek wezen mag,
op hem kan heel mijn huisgezin vertrouwen.
Al houdt…
vroeger vond ik de herfst
een droevig seizoen
en liep ik vaak moe
en eenzaam door regen of nevel te druilen.
En soms was ik weemoedig
om ik weet niet wat.
maar nu - toch zoveel ouder -
midden in een grijze stad
geniet ik van het najaar
daar - dank zij oliestook -
mijn vrouw vaak in bikini
door het huis heen deint
waar het binnen zomer…
19.810
Bezig met laden