inloggen

Alle inzendingen van Freddy

6 resultaten.

Sorteren op:

Stille pijn

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 534
Jij, zo wild, je wilde haren Golven op de wind, lijken te zweven Lonken en flirten, nog heel even Niet bezwaard door te veel jaren Los, gek, en voor niemand bang Behalve voor jezelf, voor het bekennen Dat ook jij ooit moet stoppen met rennen. Maar dat duurt nog veel te lang Want mijn hart staat nu in brand Vraagt meer, meer dan ik vragen…

Eerlijkheid

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 501
Eén blik is voldoende Ik snap wat je bedoelt Eén woord zegt genoeg En ik voel wat je voelt Je pijn en je angsten Bestaan even niet Voor nu geen ellende Geen gezeik, geen verdriet Want je ligt in m’n armen Zo veilig en vertrouwd Waar jij echt je rust vindt Al is het nog fout Maar fout is niet erg Want heel diep van binnen Weet je wat…
Freddy29 april 2013Lees meer…

Maniëristisch

gedicht
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 5.239
Het ontbrekend licht barst los als stoom, in stilte. Het licht is als de dood, er komt geen einde aan, het kent geen falen. Het licht heeft een begin van vuur en kalk dat niet valt te bepalen. Het licht is slank. Het oog is sloom, in kilte. Onbewogen waakt het licht als een godin die met ons zinkt als lood, onsterfelijk maar dood, en droog…

bitter bosnië

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 410
hun kind vermoord doodgeschoten hun kind nu blind granaat ontploft het is niet eens genoeg te willen vluchten het leven de omgeving gezuiverd achterlatend zelfs recht op vluchten hebben zij niet meer is dit ver weg? telkens als ik opzie vers beeld van redeloze moordenaars uit haat ver weg is al onstuitbaar dichtbij wanneer ik grenzenloos…

Koukleum

netgedicht
4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 619
jouw tochtgevoeligheid dichtte alle kieren en plaatste een veer op elke deur die niet meegaf synchroon aan de eikels viel een flanellen overtrek op ons bed waaronder ik het nog steeds koud krijg als ik jouw ademtocht voel door de gapende leegte die je achterliet…
Freddy18 november 2005Lees meer…

Venetië 9

gedicht
3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 7.619
De natte watten van de stad hebben we verlaten. Nu wendt de van koper spattende steven zich naar het smeltwerk van zon en zee, net voorbij de Punta della D. Rechts deint een kleiner eiland met een abdij, waar Unesco tijdelijk haar kwartieren heeft, en Fontana een retrospectieve. Oorlog wisselt met vrede zoals verkrachting met gebeden. - -…