Duizend levens verder in een straat
zie ik tussen namen weer je naam.
Je komt naast mij staan aan het vensterraam
en zegt : "Ga slapen zoet, het is al laat."
Het is al laat. Ik weet het goed. De wijn
verzuurt al in de glazen. Het avondlicht
is al herinnering, nog slechts gedicht
en al mijn dagen doen van uren pijn.
Zomer en het vriest.…
... en hoopte dat mijn woorden wensen vonden.
Vanzelf, omarmden, als op nieuwjaarsdag.
Dat ze twee ogen hadden, traan en lach,
dat ze geluk in tijd vertragen konden.
Dat ze wat goed was inmaakten als vruchten,
hun klank van elke pijn genezen zou,
dat ze voor alle dagen : warm en kou
kleuren wilden als het blauw in luchten.
Bij nacht en ontij…