35 resultaten.
ALS IK JE AAN ZIE KOMEN
gedicht
3.0 met 120 stemmen 99.827 Als ik je aan zie komen
met de bedaarde waakzaamheid
van een dier op weg
naar zijn drinkplaats
probeer ik je te laten zijn
wat je jarenlang bent geweest:
een vreemde die ik nauwelijks
kende. Maar zodra
je op de drempel staat
ben je heer en meester van
de situatie…
zonder titel
gedicht
3.0 met 87 stemmen 43.809 Ergens in huis
slaat hard een deur dicht
en even wankelt
de kleine giraffe
van vrolijk oranje plastic.
Geschenk van een 6-jarig
jongetje dat pendelend
tussen ontredderde ouders
zijn lot onbegrijpelijk
blijmoedig draagt.
------------------------------------------------------------
Gemis, ontgoocheling, afscheid en dood zijn de centrale thema…
Tegen half september werd het
gedicht
3.0 met 33 stemmen 18.785 Tegen half september werd het
na een legendarisch lange zomer
opnieuw snikheet. In een stenen kamertje
waar ze aan een zuurstof-apparaat geklonken lag
daalde toepasselijk de schemering.
Terwijl zeven verdiepingen lager
voor de deur van het ziekenhuis
een jongen en een meisje hoorbaar
afspraken de volgende dag te gaan zeilen,
kwam haar adem…
Onder water
gedicht
3.0 met 106 stemmen 25.828 Onder water
grif ik je naam
in de granieten bedding
van mijn stroomgebied.
Tussen de wieren
van het verleden
flitsen pijlsnelle vissen
als messen voorbij.
Alleen in de diepte
mag ik je voortaan ontmoeten:
mijn warme tegenstroom,
mijn lief.
Het staat vast
dat je dood bent.
Maar wat is dood?
-------------------------------------…
Sinds die nacht
gedicht
3.0 met 120 stemmen 34.274 Sinds die nacht die ons
weer bijeen moest brengen
en die ons verder dan ooit
van elkaar heeft vervreemd
ben je langzaam maar zeker
aan mijn gedachten ontglipt.
Alleen vraag ik me soms nog af
hoe je rode kater het maken zou
die 's morgens natgeregend op het bed
sprong en ons onder luid gesnor
geestdriftig kopjes gaf alsof
er iets viel goed…
HERFST
gedicht
3.0 met 136 stemmen 31.152 De bomen roesten in het zieke licht
langs somber in zichzelf gekeerde grachten.
In wilde, stormdoorvlaagde regennachten
vertoont de maan een bleek, behuild gezicht
boven de lege straten, smalle schachten
waar in een onverbiddelijk gericht
de zomer langzaam voor het najaar zwicht,
terwijl de huizen op het einde wachten.
Tegen de morgen is…
Geen betere plek om het getier
gedicht
3.0 met 29 stemmen 9.424 Geen betere plek om het getier
van een oproerig geheugen te smoren
dan de keuken waar het licht
neutraal naar binnen valt en ieder
ding zich door een jarenlange
dagelijkse sleur hanteren laat
zonder oud zeer te wekken
zolang ik me maar niet herinner
hoe jij hier na die eerste nacht
gestaan hebt als een tussen
potten en pannen verdwaalde boom…
Jaren later
gedicht
3.0 met 116 stemmen 62.061 Jaren later
op een heldere middag
vol nuchtere geluiden
en bezigheden in een huis
dat je nooit heeft gekend,
herinner ik mij plotseling
hoe zacht je ogen werden
als je mij aankeek.
En even verschijn je mij
ten voeten uit, onverwacht
overgekomen uit het tijdeloze.
Zo zacht zijn je ogen
dat ze mij verzoenen
met je weggaan, sneller
en onverwachter…
Maar toen ik in een krant een foto zag
gedicht
3.0 met 22 stemmen 13.402 Maar toen ik in een krant een foto zag
van een in Zuid-Amerika vermoorde
guerillastrijder, achterover liggend
met halfgesloten ogen, vreemd ontspannen,
onder het opengesjorde hemd het gave
bovenlijf tot aan de navel naakt,
voelde ik iets in mij verschuiven
alsof een ander lichaam in het mijne
zich onverhoeds bewoog, de ogen
even opsloeg en…
Van iemand houden.
gedicht
3.0 met 21 stemmen 10.166 Vroeger dacht ik
dat ik wist wat dat was.
Daarom durfde ik te zeggen
dat ik het deed.
Tegenwoordig kan ik het
al niet meer denken zonder
een kwaad geweten.
-------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…
Als de laatste ballon
gedicht
3.0 met 32 stemmen 8.670 Als de laatste ballon
de mist is ingegaan,
het laatste kaartenhuis
in elkaar is gevallen
en de laatste zeepbel
uiteengespat, zal ik komen
met knikkende knieƫn
in de zekerheid dat ik
niet word afgewezen.
------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…
In de voorwereldlijke schemering
gedicht
2.0 met 86 stemmen 38.818 In de voorwereldlijke schemering
waar nacht en dag elkaar vluchtig omhelzen
slapen zij naakt en schuldeloos
verstrengeld als op goddelijk bevel.
Voor hen geen boom der kennis,
geen appel en geen slang maar wel
het tikken van een kleine
feilloos afgestelde tijdbom:
straks laten ze elkander los,
zoeken hun voeten de begane grond,
het eigen…
Sinds
gedicht
3.0 met 84 stemmen 23.687 Sinds je mij voor altijd
bent binnengegaan,
ben ik tot aan de rand
van je vervuld.
Dwars door de rukwinden
van het verdriet
voel ik je onder mijn huid
bewegen, warm en goed
als vroeger
toen wij overnachtten
binnen de omheining van
elkanders armen.
Wat doet het er dan toe
dat de wereld leeg
en winters is geworden
nu mijn ogen
je nooit…
Niet rooskleurig
gedicht
2.0 met 27 stemmen 12.123 Niet rooskleurig
het licht van mijn feiten:
een handvol dode mussen
en geen vogel in zicht.
Toch hoor ik hem zingen,
de lijster, voorbode van
de zoveelste lente
en prompt steekt de hoop
zijn zoveelste kop op.
---------------------------
uit: 'Onvoorzien', 1966.…
Vanavond hoorde ik
gedicht
3.0 met 17 stemmen 8.404 Vanavond hoorde ik
dat de maan niet rond
maar peervormig is
met tenminste twee
uitstulpingen, misschien
wel drie. Toen ik later
naar buiten keek
klom een ronde
witgloeiende schijf
boven de daken uit
en ik betrapte me
op dezelfde koppigheid
waarmee ik andere
gedeukte illusies
in ere houd.
-------------------------------------
uit: …
Onbekommerd
gedicht
3.0 met 39 stemmen 8.297 Onbekommerd toont Amsterdam
haar rotte gebit, haar aan aardgas
stervende bomen, haar onrein water
waarin de zon zich weerkaatst.
Uit ontelbare vervuilde neusgaten
blaast ze kwaadsappige dampen
over haar daken vol televisie-antennes
en duiven, waarboven de hemel
licht wordt en weer donker, sterren
balanceren een paar minuten op de spits
van…
Op het ogenblik
gedicht
3.0 met 16 stemmen 8.897 Op het ogenblik
dat ik de gordijnen wegschuif
en me in laat palmen door
het uitzicht op luchtige wolken
boven met meeuwen bespikkelde
geveltoppen in de ochtendzon
zet een leger zich in beweging,
vliegen huizen in brand,
wordt er tegen wil en dank
gestorven en geboren.
De gedachte daaraan
wekt schuldgevoel waar niemand
iets aan heeft en…
Op een weg tussen de weiden
gedicht
2.0 met 23 stemmen 9.430 Op een weg tussen de weiden
- geen mens te zien, alleen
wat eenden slapend weggedoken
in het gras, en de lichten
van verspreide boerderijen
wedijverend met de avondster -
raakt vrede mijn ogen aan.
Maar in mijn binnenste
wroet heimwee rusteloos
naar resten van een vroeger
leven toen iemand mij
in zijn armen terugdroeg
naar de stilte van…
Drie jaar was ik ongeveer
gedicht
3.0 met 24 stemmen 11.218 Drie jaar was ik ongeveer
toen ik op een najaarsavond
door het raam stond te kijken
met mijn neus voor het eerst
boven de vensterbank uit
zodat ik toen pas ontdekte
dat er een huis werd gebouwd
tegenover het onze. Met grote
beslistheid verkondigde ik:
dat halen ze 's zomers weer weg.
Mijn moeder die het ook niet helpen kon
moest er om lachen…
Briljant filosoferend
gedicht
3.0 met 84 stemmen 20.662 Briljant filosoferend
over het leven liet ik
de aardappels verbranden.
Een onmiskenbaar bewijs
van emancipatie.
---------------------------------
uit: De rots van Gibraltar, 1969.…
Het meisje
gedicht
3.0 met 22 stemmen 9.788 Ben ik na jaren nog het kind gebleven
dat zich, door lentes toverlicht verblind,
liet vangen door de speelse voorjaarswind
als hoog boven haar hoofd de wolken dreven?
Ben ik nog steeds het argeloze kind
dat zich aan zon en wind kan overgeven?
Is het dezelfde band waarmee dit leven
mij aan een wereld vol geheimen bindt?
Weer laat…
Driehoog
gedicht
3.0 met 15 stemmen 5.783 Driehoog in de Amsterdamse
binnenstad denk ik terug
aan de rots van Gibraltar,
een flonkerend speldenkussen
door de zee omhoog getild
naar laag hangende sterren
terwijl ik terug dacht aan
het plaatje van een bult
die opstak uit een blauwe vlakte,
dikwijls bekeken door een kind
vol vage gedachten aan later
dat nu vroeger is.
-----------…
Ergens in huis
gedicht
1.0 met 17 stemmen 6.686 Ergens in huis
slaat hard een deur dicht
en even wankelt
de kleine giraffe
van vrolijk oranje plastic.
Geschenk van een 6-jarig
jongetje dat pendelend
tussen ontredderde ouders
zijn lot onbegrijpelijk
blijmoedig draagt.
------------------------------------
uit: ' Verzamelde gedichten', 1996.…
Het morgenraam schuift
gedicht
3.0 met 5 stemmen 4.413 Het morgenraam schuift blauw en blinkend
rechthoekig door mijn dromen heen.
Splinters geluid doorboren mij
en blijven steken in mijn hoofd.
De klok slaat waarschuwend alarm
en dreigend rolt de kamer op mij aan.
Terwijl ik wankel op het slappe koord
waarlangs de slaap geschrokken vlucht,
vangen je armen mij beschermend op
en in hun warmte raak…
Tot diep in de avond
gedicht
3.0 met 5 stemmen 7.610 Tot diep in de avond
blijven de honderden spreeuwen
in hun slaapbomen aan de
drukke gracht klaarwakker.
Bij elke onverwachte
geluidsexplosie zetten ze
het op een schreeuwen.
Hun schril protest
versplintert het uurglas
van de nacht, geeft stem
aan de stomme wanhoop
van wie door innerlijk
tumult bezocht slapeloos
in het donker liggen.…
Langzaam maar zeker
gedicht
4.0 met 7 stemmen 8.297 Langzaam maar zeker strekt de dag zijn zebrahals
naar de roodkoperen zon.
Wind woelt door het natte
groene haar van stadsplantsoenen,
ontrolt een hardblauwe vlag
boven de daken. Wie dit ziet
heeft de nacht overleefd
of hij wil of niet.
------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…
Waar jij nu bent
gedicht
4.0 met 7 stemmen 8.135 Waar jij nu bent
is het warmer dan hier
en een uur later. Soms
is het of ik je zie lopen
aan een strand dat ik niet ken.
Misschien liefkozen je gedachten
me zoals vroeger je lichaam.
Waarschijnlijk niet: bij jou
is het een uur later
dan bij mij
------------------------------
Uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…
Uitzicht
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.401 Mijn wereld eindigt bij de populier
die staat te wuiven waar de weg begint,
tegen een stukje lichtblauw vloeipapier...
Dit alles doet mij denken aan het kind
dat uren op een stadsveranda stond
en uitkeek over haveloze tuinen,
terwijl zijn blik geen ander rustpunt vond
dan 't schamel rijtje rafelige kruinen
van zes verwaaide bomen middenin…
Ook al wacht ik
gedicht
4.0 met 4 stemmen 4.616 Ook al wacht ik
allang niet meer op een wonder
en kan ik de telefoon
horen rinkelen zonder
maar aan je te denken, toch
blijven geheimzinnige barricaden
opdoemen uit het niets zodra
mijn geest tracht door te dringen
tot de nachtzijde van je bestaan.
ten teken dat ik nog altijd
niet geleerd heb je te zien
als een uit het oog verloren kennis…
Schemering
gedicht
3.0 met 11 stemmen 3.797 In de voorwereldlijke schemering
waar nacht en dag elkaar vluchtig omhelzen
slapen zij naakt en schuldeloos
verstrengeld als op goddelijk bevel.
Voor hen geen boom der kennis,
geen appel en geen slang maar wel
het tikken van een kleine
feilloos afgestelde tijdbom:
straks laten ze elkander los,
zoeken hun voeten de begane grond,
het eigen…