De vingerafdrukken
van je toewending
nog op mijn huid
kan ik het huis niet uit.
Ik weet je straks weer doende
in dit zo grote huis:
het plooien van de was
het zachte strijken van mijn hemden
het zemen van de grote ruiten
het denken aan de wereld buiten.
Ik kan het huis niet uit.…
Geen die als Achterberg bericht
van het barmhartige gericht
van Jezus schrijvend in het zand
bij vraag om striemend reprimand.
Gewillig liet hij gaan
bloedheet de vrouw, -
gedreven in het nauw
bleven de eisers in onthutsing staan.…