101 resultaten.
DICHTERWIJDING
poëzie
5.0 met 2 stemmen 365 In donzen dromen zonk de blonde knaap.
D'arm boven 't hoofd, glimlachende in zijn slaap,
Lag in zijn lokken 't blanke godenkind.
Door 't open venster woei de lentewind,
Vol zoele geur van bloemen en van gras.
De lucht was licht, of ze àl van zilver was.
Toen zweefde een engel door 't omloverd raam
En vouwde op 't blanke bed de vleugels…
De bolle winden blazen blauwe kuilen
poëzie
4.0 met 4 stemmen 660 De bolle winden blazen blauwe kuilen
In 't asgrauw fulp der zware wolkenlagen.
Een brede bundel zilverlicht komt vagen
De rug van 't grijze paard, dat sleept de zuilen
Van 't woud, gevelde stammen, op een wagen,
Door 't blanke heizand. Matte zon bleef schuilen.
De wegen-eiken staan als ijle tuilen,
Maar de einder-berken, schimmenbleek, vervagen…
Uitvaart
poëzie
4.0 met 3 stemmen 604 Toen hoorde ik, in mijn droom, een koor van klokken,
Die allen plechtig voor een uitvaart luidden.
En statig stapte, in 't wit gewaad der bruiden,
Een stoet van maagden met omkranste lokken.
Een zwerm van vogels vlood naar 't verre Zuiden
En de eerste sneeuw viel zacht, in donzen vlokken.
Mij klopte 't hart beklemd, bij wilde schokken.…
WACHTEN
poëzie
4.0 met 3 stemmen 298 Héél die morgen stond ik blij te dromen,
Bij de gele roozlaar, op 't balkon.
Koele woudgeur woei van verre bomen,
't Gouden zandveld stuivelde in de zon.
'k Dronk mij zalig aan de zoele aromen.
't Blauw omvloeide me als een weeldebron.
Heden, stralend, zou de liefste komen!
't Ware leven sprookjesmooi begon.
Turend meisje met je azuren…
Ik vond een vogel, stervende in de tuin
poëzie
4.0 met 5 stemmen 545 Kinderjaren.
I
Ik vond een vogel, stervende in de tuin.
Geen koestren hielp, hij drinken wou noch eten.
Gelijk een bloem, wier stengel werd gereten,
Aan 't slappe halsje hing het kopje schuin.
Eén siddering - en dan, in niets meer weten,
Verstrakte 't lijfje, als de aarde grijzigbruin.
Wij hebben 't stil begraven in de tuin -…
Bij zijn graf
poëzie
4.0 met 2 stemmen 526 De arm vol bloemen, ijlt de vrouw naar 't graf,
Alsof haar stralend dáar te beiden stond,
Wijd open de armen, rijzig, jong en blond,
Haar lief, die haar, wie zij een hemel gaf.
En hijgend buigt ze en bevend kust haar mond
De naam van hem, wien dood nam van haar af.
Zij lijdt voor liefde als voor een zonde straf.
Zij strooit haar bloemen op…
Sinterklaas
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.340 "Neen, kind, dit jaar zal Sinterklaas niet rijden."
'k Verbeet mijn leed en kleurde stil mijn print -
En toch, verrassend, zond de milde Sint
Ons elk wat moois, om d'avond hem te wijden.
Maar stug, ondankbaar, bleef ik droef gezind.
Pret zonder voorpret kon me niet verblijden.
'k Gaf ál mijn kracht aan klachtloos heldenlijden.
Wie…
Ring van trouw.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 480 Eens haatte ik, als symbool van slavenketen,
De gouden schakel van het trouwverbond.
Rampzalig dwaas noemde ik wie zich vermeten
Vlinders te binden die m' in 't blauwe vond.
Doch sedert gij - nooit zal 'k dat uur vergeten!
Uw ring mij bood uit rode liefdemond,
Weet 'k een geheim, nooit zonder u geweten:
Die kleine ring omspant heel…
DECEMBER.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 795 Nu mist het woud zijn purpren najaarspracht.
Een ritslend kleed van rosse blaadren dekt
De weke wegen, waar 't geplet fluweel
Van plekken mos, smaragdgroen, zichtbaar bleef.
De hoge bomen, zwart en bladerloos,
Wie grijsgroen mos de ruige stammen dekt,
Herdenken, droef, de zoete zomertijd,
En schudden zacht de wijze kale kruin.
In de oude toppen…
Vergiftigd.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 302 Gelijk een vrouw, die weerkeerde over zee
Naar 't vaderland, en zich verkwijnen voelt,
Wijl slopend gif haar traag door de aadren woelt
- Ga waar zij wil, haar smarten neemt zij mee! -
Draag ik de pijn, waar vaak mijn zang op doelt,
Diep in mijn borst en 't rooft mij vreugde en vrêe.
Weer kruipt en knaagt mijn welbekende wee,
Weer…
DODE LIEFDE
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.169 Laat nu de doodsklok voor mijn Liefde luiden!
Vlecht in haar lokken leliewitte rozen,
Hecht aan haar boezem bloemen wélgekozen,
Die weelde en leven, dood en rouw beduiden.
Laat in haar hand de levensappel blozen,
Strooi om haar peluw koele balsemkruiden,
Geef háár de sluier en de dos der bruiden,
Hul míj in 't zwart, de kleur…
Lenteknoppen.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 401 De knoppen zwellen in den zoelen nacht.
O! morgen, morgen zullen ze opengaan!
De twijgen trillen en de stille laan
Is diep ontroerd, als een die zwijgt en wacht.
Op 't zwarte water zwemt een enkle zwaan.
Heel in de verte zwijmt een vogelklacht
En op het mos zijgt door de takken zacht
Het zilverlicht der pasontloken maan.
Ik voel…
Sonnet
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.205 Nu rijpt de herfst de rijkgebronsde peren;
De sappige applen glansen, rood en goud,
En prachtig prijkt, gelijk een toverwoud,
Het bos, dat groen in purper doet verkeren.
Krachtige balsemgeur uit kreupelhout
Van eiken stroomt mij tegen, zilvren veren
Doorstrepen 't reine luchtblauw en vermeren
Tot één wolk, die de zon gevangen houdt.
Nu…
klokgetik
poëzie
4.0 met 11 stemmen 1.563 ‘k Wil niet meer luistren naar het klokgetik;
‘t Klinkt me als gelek van dropplen bloed zo bang.
Hoor hoe zij klettren, één voor één, zo lang
Als ik bewust ben van mijn Ik!
En langzaam kronkelt, als een klamme slang,
Rond keel en hart die angst… ‘t Is of ik stik…
Ik hoor aldoor der stonden stervenssnik,
Ik voel zo zoel hun adem op mijn wang…
De horzel van mijn onrust drijft mij voort
poëzie
4.0 met 2 stemmen 356 De horzel van mijn onrust drijft mij voort,
Zodat ik nooit mijn vrede weer kan vinden.
Wil stil ik dromen in den geur der linden,
Verledengeur, die teder nog bekoort,
Zoo toornt de horzel en zijn angel boort
Mij in de keel, tot tranen mij verblinden
En 'k zwervend weer moet zoeken wie mij minden
Zoo drijft de horzel mij van oord tot oord…
KERSEN
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.876 Knaap, breng mij kersen op een zilvren schaal,
Strooi blanke rozen over ’t frisrood fruit,
Drijf ’t licht der zon met purpren voorhang uit
En buig de schenkkan naar de wijnbokaal.
Nu aan uw lippen zet de slanke fluit,
O blondgelokte, en speel voor nachtegaal,
Met zuiver juichen vul de marmren zaal
Of zachte klacht, een regen van geluid.…
De weg in 't woud
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.881 Indien gij weet wat leven is en lijden,
en welk een zee van weedom in een traan ligt,
laat mij die holle weg in ’t woud vermijden,
verg niet, dat ik mijn schreden naar die laan richt!
Daar sluipen schimmen rond van vroeger tijden,
een geestenheir, doodsbleek in ’t zilvren maanlicht.
O laat geen lach die stille plek ontwijden,
geen ruwe spot…
Het Allerdroefste
poëzie
4.0 met 7 stemmen 1.341 O droef is elke erinnering
Aan hem, die jong ten grave ging,
Maar ’t allerdroefste dunkt mij dat:
Nooit heeft mijn lief mij liefgehad.
O, dat ik dááraan denken blijf!
Voor hem was ik een tijdverdrijf,
Wat hij voor mij was wist hij wel:
Hij was mijn hemel en mijn hel.
Kon ik maar wenen als weleer!
O God, ik heb geen tranen meer.
Kon ik…
Boek van jeugd
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.245 Ik zocht alom, ik zocht en kón niet vinden
Mijn Boek van Jeugd, verloren en versmeten.
't Was al zó oud: 'k had d'inhoud half vergeten,
Zo liefdezoel als heimweegeur van linden.
Maar gele bladen uit dat boek gereten,
Gedragen op erinnrings sidderwinden,
Wezen waar 't lag, omrankt van blanke winden,
Of me uit elk blad een bloem wou welkom…
Christophoros.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 638 En in de beek stond reeds mijn voet gebaad,
- Een beek, door dubble dorst van zon en zand
Half leeggezogen - toen een kinderhand
Mij vasthield bij de zoom van mijn gewaad.
En als een rooswolk in een gouden rand,
Lachte in een lijst van goudhaar zijn gelaat,
Terwijl hij sprak: - ‘Zo gij door 't water waadt,
Draag me op uw schoudren naar…
BADENDE KNAPEN.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 572 Mild zaait de zon, door 't klaterloof der popels,
Haar gouden spranken op het stromend water,
Waar, slank en blond, twee vlugge knapen zwemmen,
Als zwanen blank en fier als jonge goden.
Op hals en armen beeft der blaadren schaduw
En vonklend vloeit, van beider brede schouders,
In 't golvenblauw een regen van juwelen.…
Populieren
poëzie
4.0 met 4 stemmen 830 O populieren!
Langs slapende kanalen weeft ge uw wuifgordijn.
Over uw kruinen laat ge vrij de orkanen gieren,
Geen doet zijn lange takken langs de waatren slieren,
wel zwiept gij als de wind u zweept, maar trots in pijn.
O populieren!
Langs ál mijn levenswegen vind ik u geplant.
In zwart moeras, waar mirt noch oleander tieren,
Waar ernstige…
Liefde VIII
poëzie
4.0 met 1 stemmen 667 Geef mij de schoonheid van de wereld weer,
O wrede Liefde! mij door u ontstolen,
Het stromenzilver, 't rood der gladiolen,
Het blond der duinen, 't blauw van zomerweer,
De vlucht der vlinders, die om bloemen dolen,
De zachte pracht van rozen en vogelveer,
Het goud van herfstloof en het brons der peer,
De lach der zon en de ogen der violen.…
Op school
poëzie
4.0 met 3 stemmen 925 Eentonig bromt de stem der lerares.
Het woelig meisje wendt zich om en gluurt
naar gindse tuin, waar 't bieke honig puurt
en zomerzonne blinkt op bloem en bes.
Op de enge schoolbank zwiert de blonde tres.
Hoe vaak heeft niet haar blik zich blind getuurd
naar 't strookje blauw - de hof is hoog ommuurd -!
- ‘Die blijde vogels! hen kwelt boek…
Rouwzang
poëzie
4.0 met 2 stemmen 457 In 't zwartomfloersd vertrek, in zilvren nacht,
Op 't kleed van rouw het losgebonden haar,
Alleen met hem, voor hem, met schoon gebaar,
De weduw zong haar edele dodeklacht.
Kon zang hem wekken met zijn tovermacht?
Haar hand lag blank, een lelie, op de baar,
Waar sliep wie nóg behoorde alleen aan haar -
Voor 't huis drong volk, een meisje…
Mei
poëzie
4.0 met 3 stemmen 634 Nu juichen de vogels met vrolijk gefluit
Om het lentewonder,
En boven de bomen, met donker geluid,
Gromt de verre donder.
Ik ruik al seringen - een geitje blaat
En de dromers dolen.
Een venter roemt, langs de grauwe straat,
Zijn mooie violen.
Een kindje springt touwtje, met blij gezicht,
In haar rozeklêeren.
De bomen verroeren hun twijgen…
Winterlaan.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 510 Hoe lijkwit ligt de rechte winterlaan,
Waar zwarte bomen, in verstijfd gebaar
Van stroeve droefheid, strekken naar de klaar-
Kristallen hemel de arme', als riepen ze aan
De oktoberzon, die ze op een gouden baar,
Bestrooid met rode en gele rozen, gaan
Ten groeve zagen! Kon die zon weerstaan
De klacht der bomen, zag zij ze even maar?…
Vriesdag.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 581 Staalblauw de hemel boven 't marmerwit
Der straten, blank van d'eerste vlokkenval.
En zonverguld, in fel-licht luchtkristal,
De starre bomen, hard en zwart als git.
In doodgevrozen rozen heb ik al
Mijn zomerdromen zacht een graf gespit,
Waarbij ik trouw de handen vouw en bid
Voor de arme zieltjes, die God redden zal.
O dromendoder…
Het gele huis
poëzie
4.0 met 3 stemmen 471 Ik ben ziek van heimwee naar 't gele huis,
In het lommer van groene linden,
Waar zongen belovend hun neurie-geruis
De dromige zomerwinden.
Nu wilde ik wel reizen naar 't gele huis
En luistren naar 't suizlen der linden
En dromen van liefde in mijn zonnige kluis
En omhelzen wie trouw mij beminden.
Doch zo ik nu belde aan het gele huis,
Wie…
O lippen...
poëzie
4.0 met 3 stemmen 398 O lippen, rood als rozen en frambozen,
Die, kussen ademend, om kussen vragen!
O krachtige armen, die mij, moede, kozen
Om veilig door 't vijandig Zijn te dragen!
O donkere ogen, zachte grondeloze
ogen, zó rein als nooit mijn ogen zagen,
Ogen, waarin geen sprank is uit den Boze,
Maar waar Gods englen d'eigen blik in wagen!
O jong…