inloggen

Alle inzendingen van Henk-Jan

7 resultaten.

Sorteren op:

Onbereikbaar kind / Centraal

hartenkreet
4.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 2.350
Daar in het midden staat ze: Alleen, maar niet heel ongelukkig. 'Nee hoor', ze doet je geen kwaad, ze bekijkt je rustig, met iets te rechte rug. Dan komt ze even naar je toe Sneller dan je dacht dat kon, opeens is ze op neuslengte afstand, met één oog toe. ...stilte volgt, ik weet dat ze nu op haar gelukkigst is... Ze cirkelt om me heen…
Henk-Jan30 augustus 2004Lees meer…

Een flits

netgedicht
4.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 1.614
Kom tot mij... en passeer me met een schalkse glimlach die alleen de dood beter maakt in tijd dwarrelen gevoelens als een vliegertouw aan een dorre boom vastgebonden en meegevoerd tegelijk, geen eigen kracht zijn het wel mijn emoties? is het plastic van jou? gemaakt uit de zwarte olie van je 'passieve' gedachten? oxymoronisch als…

Hersenherfst

netgedicht
4.0 met 28 stemmen aantal keer bekeken 1.319
Van de vallende bladeren kan ik nog veel leren: je gewoon laten gaan, niets kan je nu nog deren de wind bepaalt de plaats waar je terechtkomt laat je meevoeren, maar laat niemand je de mond snoeren zing mee met de wind dwarrel met de bladeren willen kunnen durven weten ervaren zijn adem het leven versla de dood ervaar het…

Modderregen

netgedicht
3.0 met 104 stemmen aantal keer bekeken 37.267
Een oude vrouw zat voor een berg Zij weende om het verlies Een reus samengeperst tot dwerg Het schoonste laken leek nog vies Tranen van as vermengd met bloed In banen van was gedrenkt in een grijze vloed Langs haar papieren gezicht In trage stromen een weg zoekend Gaven blijk van haar leed, het doofde in haar ogen het licht De dag van vaarwel…

Modderregen

netgedicht
4.0 met 45 stemmen aantal keer bekeken 1.841
Een oude vrouw zat voor een berg Zij weende om het verlies Een reus samengeperst tot dwerg Het schoonste laken leek nog vies Tranen van as vermengd met bloed In banen van was gedrenkt in een grijze vloed Langs haar papieren gezicht In trage stromen een weg zoekend Gaven blijk van haar leed, het doofde in haar ogen het licht De dag van vaarwel…

Jo'burg

netgedicht
4.0 met 48 stemmen aantal keer bekeken 1.656
Gauteng stad van zware kledij; goud met vuur Prachtig! Plek van werkende mensen alleen Samen vallen bladeren van het stadsdak Hoogten naar laagten. Zwart en blanken zijn gelijk toen, daarbinnen Zout der wonden, maar als de pijn... en ook nog Wereld van een tengere vrouw: Johanna Zang van de aarde. Gauteng stad van jou en de rest van mijzelf…

de boekenvlinder

netgedicht
4.0 met 57 stemmen aantal keer bekeken 1.693
Ik zag een prachtige vlinder een boek lezen. Op elke bladzijde zag zij slechts één letter. Bladzij voor bladzij woorden tot één zin vormend viel er op mijn licht beslagen bril een spetter. Een zuchtje wind deed de vlinder rustig vluchten. Het boek viel en lag daar zacht opengeslagen. Ik pakte het; zette de letters op een rij, wat ontstond vervulde…