51 resultaten.
Het geduld
poëzie
3.0 met 57 stemmen 17.820 Geduld is zulk een schone zaak,
Om in een moeielijke taak
Zijn doelwit uit te voeren;
Dit zag ik laatst in onze kat,
Die uren lang gedoken zat,
Om op een rat te loeren.
Zij ging niet heen voor zij de rat,
Gevangen, in haar klauwen had.…
Welkomgroet van Claartje voor haar kleine zusje
poëzie
3.0 met 38 stemmen 12.939 Welkom lieve kleine zus!
Welkom in dit leven!
Baker mag ik niet een kus
Aan mijn zusje geven.
Wil je slapen? o zij krijt*!
't Zal haar wis vervelen.
Morgen, als gij wakker zijt,
Zal ik met u spelen.
Slaap gerust, dan wordt gij groot;
Leer toch spoedig lopen!
Als gij zit op moeders schoot,
Zal zij speelgoed kopen.
O! Mamaatjen is zo…
DE WARE VRIENDSCHAP
poëzie
3.0 met 57 stemmen 12.664 Een vriend, die mij mijn feilen toont,
Gestreng bestraft, en nooit verschoont,
Heeft op mijn hart een groot vermogen;-
Maar...`t laag gemoed, dat altoos vleit,
Verdenk ik van baatzuchtigheid;-
Ik kan zijn bijzijn niet gedogen.
Die zelden prijst, spreekt vriendentaal:
Die altoos vleit, liegt menigmaal.…
De kinderliefde
poëzie
3.0 met 23 stemmen 10.989 Mijn vader is mijn beste vrind.
Hij noemt mij steeds zijn lieve kind.
'k Ontzie hem, zonder bang te vrezen.
En ga ik hupplend aan zijn zij,
Ook dan vermaakt en leert hij mij;
Er kan geen beter vader wezen!
Ik ben ook somtijds wel eens stout,
Maar als mijn ondeugd mij berouwt,
Dan wordt zijn vaderhart bewogen,
Dan spreekt zijn liefde geen…
De pruimenboom
poëzie
4.0 met 99 stemmen 10.925 Ene vertelling
Jantje zag eens pruimen hangen,
O! als eieren zo groot.
't Scheen, dat Jantje wou gaan plukken,
Schoon zijn vader 't hem verbood.
Hier is, zei hij, noch mijn vader,
Noch de tuinman, die het ziet:
Aan een boom, zo vol geladen,
mist men vijf zes pruimen niet.
Maar ik wil gehoorzaam wezen,
En niet plukken: ik…
Het tederhartige kind
poëzie
4.0 met 47 stemmen 10.913 Zou ik niet mijn moeder eren,
Ach, wat doet ze niet voor mij?
Wat mij nut is, mag ik leren;
Ben ik vrolijk, zij is blij.
Ben ik ziek, ik hoor haar klagen;
En wanneer zij bij mij zit
Met het oog omhoog geslagen,
Dan geloof ik, dat zij bidt.
Ja, dan bidt zij, dat ik spoedig
Mag bevrijd zijn van mijn smart;
Word ik beter, hoe blijmoedig…
Het goede voorbeeld
poëzie
3.0 met 39 stemmen 10.438 Vader leeft met onze moeder
altoos vergenoegd en blij!
), hoe lieven zij elkander,
nimmer knorren zij als wij.
Toont er een iets te verlangen,
dan zegt de ander: dat is goed.
Moeder is het best tevreden,
als zij iets voor vader doet.
Vader poogt altoos te weten,
wat de wens van moeder is,
En hetgeen haar moet vervelen,
geeft…
HET LIJK
poëzie
3.0 met 29 stemmen 9.626 Mijn lieve kinders, schrik toch niet,
Wanneer gij dode mensen ziet;
Zoudt gij voor lijken beven?
Kom hier: dees bleke koude man,
Die voelen, zien, noch horen kan,
Houdt nu niet op te leven.
Hij denkt en werkt – ja meer dan gij;
Maar met geen lichaam zo als wij.
De ziel is weg van d' aarde.
Die God, die hij hier heeft gevreesd,
Is bij…
De kinderliefde
poëzie
3.0 met 86 stemmen 9.579 Mijn vader is mijn beste vrind.
Hij noemt mij steeds zijn lieve kind.
'k Ontzie hem, zonder bang te vrezen.
En ga ik hupplend aan zijn zij,
Ook dan vermaakt en leert hij mij;
Er kan geen beter vader wezen!
Ik ben ook somtijds wel eens stout,
Maar als mijn ondeugd mij berouwt,
Dan wordt zijn vaderhart bewogen;
Dan spreekt zijn liefde geen…
De bedelaar
poëzie
3.0 met 49 stemmen 9.378 Die afgeleefde man, die bijkans nakend zit,
En trillend van de kou, mij om een duitje bidt,
Is even goed als ik. Gods wijsheid gaf alleen
Mij wat meer geld dan hem. Ben ik dan beter?... Neen.
Een vroom en eerlijk mens draagt dikwijls slechte kleren,
Ik wil dan ook de deugd in arme mensen eren.
Die met verachting op hem ziet,
Doet naar…
HET VROLIJK LEREN
poëzie
3.0 met 25 stemmen 8.795 Mijn spelen is leren, mijn leren is spelen,
En waarom zou mij dan het leren vervelen?
Het lezen en schrijven verschaft mij vermaak.
Mijn hoepel, mijn priktol verruil ik voor boeken;
Ik wil in mijn prenten mijn tijdverdrijf zoeken,
't Is wijsheid, 't zijn deugden, naar welke ik haak.…
De sterrenhemel
poëzie
3.0 met 15 stemmen 8.548 Daar rijst het tintlend sterrenheir!
En de aarde zwijgt verbaasd.
’t Gesternte spiegelt zich in ’t meir,
Waarop geen windje blaast.
’t Is alles hemel wat men ziet;
Zelfs bergen vluchten heen.
’t Verdorde blaadje schuifelt niet!
’t Gesternte spreekt alleen.
------------------------------------------
Meir: verouderde uitdrukking voor ‘meer…
De gezondheid
poëzie
3.0 met 25 stemmen 7.536 Gezondheid is een grote schat
Om vergenoegd te leven.
Ofschoon ik grote rijkdom had,
Wat voordeel zou het geven,
Zo ik, doorknaagd van angst en pijn,
Mij zelve tot een last moest zijn.
Maar zou ik dan mijn Vaders raad
Niet ijverig betrachten?
En gulzigheid en overdaad
Niet mijden en verachten?
Die nooit genoeg heeft voor zijn mond,
Leeft…
De spiegel
poëzie
3.0 met 32 stemmen 7.298 Die telkens in de spiegel ziet,
En zich met schoonheid vleit,
Beseft de ware schoonheid niet,
Maar jaagt naar ijdelheid.
Dit glas maakt trots, of geeft ons pijn;
Wil 'k weten, wie ik ben,
Dan moet Gods woord de spiegel zijn,
Waar ik mijn hart uit ken.…
Eenzaamheid
poëzie
3.0 met 43 stemmen 6.832 Denk niet, lieve speelgenoten!
Dat de tijd mij heeft verdroten,
Toen ik gistren zat alleen.
Die vermaak heeft in het lezen,
Hoeft geen eenzaamheid te vrezen.
Maar is altoos wel tevreên.
Vader zegt, dat brave mensen
Dikwijls naar die uurtjes wensen;
Dikwijls naar hun kamer gaan,
Om in oude en nieuwe boeken
Wijze lessen op te zoeken:…
Het gebroken glas
poëzie
3.0 met 32 stemmen 6.433 Ene vertelling
Cornelis had een glas gebroken
Voor aan de straat;
Schoon hij de stukken had verstoken,
Hij wist geen raad
Hij had een afschrik van te liegen,
Wijl God het ziet;
En zou hij Mama nu bedriegen,
Dat kon hij niet.
Hij stond onthutseld en bewogen;
De moeder komt;
Zij ziet de tranen in zijn ogen;
Hij…
De Verwelkte Roos
poëzie
3.0 met 29 stemmen 6.430 Waarom verwelkt de roos zo ras?
Zei Jantje: och of 't anders was!
God wierd ook, dunkt me, meer geprezen
Zo 't roosje langer bleef in wezen.
Al denkt ge, dat ge 't wel doorziet,
Mijn lieve Jan! het is zo niet.
De Schepper weet het best van allen,
Waarom 't zo schielijk af moet vallen;
En wil ook, dat ge gadeslaat,
Hoe ras het aardse schoon…
Het hondje
poëzie
3.0 met 67 stemmen 6.129 Hoe dankbaar is mijn kleine hond
Voor beentjes en wat brood!
Hij kwispelstaart, hij loopt in ’t rond,
En springt op mijnen schoot.
Míj geeft men vlees en brood en wijn,
En dikwijls lekkernij:
Maar kan een beest zo dankbaar zijn,
Wat wacht men niet van mij!…
De perzik.
poëzie
2.0 met 42 stemmen 6.087 De perzik gaf mijn vader mij,
Omdat ik vlijtig leer.
Nu eet ik vergenoegd en blij,
Die perzik smaakt naar meer.
De vrolijkheid past aan de jeugd,
Die leerzaam zich betoont.
De naarstigheid, die kinderdeugd,
Wordt altoos wel beloond.…
De ware rijkdom
poëzie
3.0 met 19 stemmen 5.974 Geen geld bekore ons jong gemoed,
Maar heiligheid en deugd.
De wijsheid is het nodigst goed;
Het sieraad van de jeugd.
Wat is toch rijkdom? wat is eer?
Een handvol nietig slijk.
Gods vriend te wezen is veel meer;
Die Jesus lieft, is rijk.
Komt vallen we onze God te voet
Om deugd en heiligheid:
Zo wordt op aarde ons jong gemoed
Ten hemel…
Het zieke kind
poëzie
3.0 met 47 stemmen 5.836 Mijn hoofdje! ach! het doet zo zeer!
Het schijnt vaneen gespleten;
Geen hobbelpaard vermaakt mij meer;
En schoon men vraagt, wat ik begeer,
Ik walg van lekker eten.
Al ligt geen kind zo zacht als ik,
De rust is mij benomen.
En slaap ik eens één ogenblik,
Dan worde ik wakker met een schrik
Door 't akelige dromen.
Nu worde ik eerst…
HET GESCHENK
poëzie
3.0 met 25 stemmen 5.759 Moederlief, zie daar een roosje
Van uw Coosje
Wijl gij heden jarig zijt.
'k Heb vanmorgen al gezongen
En gesprongen,
Zo verlangde ik naar die tijd
Maar ik kan geen rijmpje dichten,
Moet ik zwichten
Voor mijn broer in poezij
Neem dan, moeder, slechts dit roosje
Van uw Coosje,
'k Heb u toch zo lief als hij.…
Claartje
poëzie
3.0 met 20 stemmen 5.593 Bij de schilderij van hare overleden moeder
Wanneer ik neergezeten
Bedaard het beeld aanschouwe
Van mijne lieve moeder,
Dan rollen mij de tranen
Gestadig langs de wangen.
Dat lief en lachend wezen,
Waar godvrucht en oprechtheid
Bevalligheid en blijdschap
Zo klaar op is te lezen,
Doet mij dan bitter schreien,
Om dat ik haar moet missen;…
Het verstandig antwoord
poëzie
3.0 met 15 stemmen 5.398 Gij vraagt mij, waarom ik aan God gehoorzaam ben?
't Is daarom, dat ik Hem als wijs en goed erken.
Hij heeft aan ons zijn wet uit liefde alleen gegeven.
Opdat wij vergenoegd en vrolijk zouden leven;
En al wat ons die wet verbiedt,
Is, hoe, 't ook schijnen mag, ten onzen voordeel niet,
Wil iemand dan gelukkig wezen,
Die leer gehoorzaam God te…
De koolmees
poëzie
3.0 met 23 stemmen 5.357 Mijn knip had in de boom een uurtje pas gehangen,
Of deze koolmees zat er in.Toen zei ik bij mij zelf:
wat zal ik vogels vangen!
Dat heet eerst recht een goed begin!
Maar ach! het zijn wel zeven dagen,
Ik zag in al die tijd geen vink of koolmees weer;
Nu ben ik heel ter neer geslagen,
Nu zeg ik bij mij zelf: er zijn geen vogels meer...…
EEN VERTELLING
poëzie
3.0 met 14 stemmen 4.831 Wij zaten laatst bij Saartje,
Onze oude goede baker,
Die sprookjes kan vertellen.
Wij dronken chocolade,
En deden honderd vragen.
In 't einde zei ons Saartje:
Wel nu, mijn hartediefjes!
Gij kent de vier getijden,
Wat houdt gij voor het beste?
Toen zei mijn zusje Miesje,
Die tijd is mij de liefste,
Wanneer de bomen bloeien.
Dan krijgt…
Lotje en Keesje
poëzie
2.0 met 15 stemmen 4.725 Keesje:
Zeg me zoete lieve Lotje!
wat is de oorzaak, dat ge schreit:
Hebt ge uw beugeltas verloren,
of gebroken, lieve meid?
Lotje:
Zou 'k niet schreien, waarde Keesje!
Moeder lief was niet voldaan
Met mijn naaiwerk; o! zij zag mij
met verdriet en droefheid aan…
Het kinderlijk geluk
poëzie
3.0 met 21 stemmen 4.636 Ik ben een kind,
Van God bemind,
En tot geluk geschapen.
Zijn liefde is groot;
'k Heb speelgoed, kleedren, melk en brood,
Een wieg om in te slapen!
Ik leef gerust;
Ik leer met lust;
Ik weet nog van geen zorgen.
Van 't spelen moe,
Sluit ik mijn oogjens 's avonds toe,
En slaap tot in de morgen.
Geloofd zij God
Voor 't ruim genot
Van…
De vogel op de kruk
poëzie
2.0 met 19 stemmen 4.603 Het zijn nu pas zes of zeven dagen,
Dat ik dit sijsje kocht van Klaas de vogelman;
En schoon ik in het eerst mijn moeite moest beklagen,
Nu is er nergens geen, die beter vliegen kan.
Wat zou ik vorderingen maken,
Als ik zo leerzaam was als hij!
Maar 'k zou wel haast aan 't schreien raken.
Mijn vogel, ach! veroordeelt mij.
'k Wil dan…
De onbedachtzaamheid
poëzie
3.0 met 29 stemmen 4.543 Zie Keesje! deze dode mug
vloog nog zo even blij en vlug,
Maar ‘t is door onbedachtzaamheid,
Dat hij nu dood op tafel leit.
Hij had in ‘t kaarslicht zulk een zin,
En vloog er onvoorzichtig in.
Nu ligt hij daar: maar ‘t is te laat;
Er is voor ‘t mugje nu geen raad.
Hij werd bedrogen door de schijn.
O! laat ons dit een lering zijn,
Dat, eer…