970 resultaten.
veilig heenkomen
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 55 de golven kennen geen naam
onthouden en vergeten niets
dromen spoelen aan
al duizend jaar en nog langer
de ark der verworpenen
werpt zich op de rotsen
een reis die begon als
enkeling tussen ontelbaren
enkele maanden oud
en morgen weer…
voorheen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 55 elke dag is het een beetje warmer in de kamer
die geurt in besloten kring
de planten krijgen water bij elke aanwezigheid
geen lucht, daarvan is niet genoeg
zweet staat op de muur gemaakt van
stof en stiksels
op verstomde kasten staan snuisterijen uit
zelfgemaakte landen
dieper dan een boom wortelen kan
klinkt hier schuld en twijfel…
Het brakke water
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 54 Vinger in de dijk
van een zee.
Kattend op
het meerschuim van het haf.
Wenkbrauwen fronsend
afdruipen naar
een binnenwaterend land
zonder ongerijmde kusten.
Lonkend naar woorden
van identiek karakter,
overigens geschreven
met allengs verwaterde inkt.
Maar ach,
het blijft stil
rondom de borrelpraat
naar het zilte zoet.
Omdat ik niet…
Koudstaal
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 54 Grauw water moet eten van ijzige oeverranden,
droge inktvlekken moeten holle luchten vullen.
Dwangmatig, omdat de rivier niet mag verzanden
en luchten zich niet in zwijgen mogen hullen.
Geschreven woorden verdrinken krampachtig
in bevlogen letters van de spiegelende kust.
Golven van herinnering zijn geen zee te machtig,
zij kennen geen paniek…
Doorschemer
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 54 als de hemel stilvalt
die voor zon moet doorgaan,
in gesloten ogen schuilt
dan liggen rijen dagen aan,
voor anker in labiele zee, met
tegenpijn die regen huilt
bij kalme deining, immers,
milde golven van randlicht
donkeren monochroom
zodra als glimp gevangen
of misschien als fonkeling
in een trage dagzoom…
porselein
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 54 aan het einde van de dag
vallen avonden binnen het kader
van zwartheid tussen het wit
met schakeringen van donker geluid
en lichte doofheid
als gevolg van naderend schemer
te denken valt aan
weliswaar kraakhelder keramiek
maar ook aan
de kunst van het niet-geleiden,
zo breekbaar als altijd…
halverwege eeuwigheid
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 54 op afstand die ambtshalve is afgelegd
volgt nu een bericht
om in twee gelijke stukken te delen
het hart te volgen
voordat het gehavend raakt
ergens halverwege naamloze liefde
als ontmoeting te laten voortduren
bij het breken van de dag…
bucketlist
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 54 de regen wast onze huid
het hart tikt, huilt
verschuilt zich in pijnbomen
we doen nog één keer boodschappen
kopen wat we nodig hebben voor ons maal
we leggen de laatste hand aan het werk
en meren af langs
elkaars tanende lijven…
uitwendig
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 53 er volgt een pauze tussen twee trefwoorden
een voorgordijn in het stadium dat volgt
dit stelt men zich voor als voortzetting
als bestendiging van roerloos weten
ter kennisgeving, zodat sprake is van
bevaarbaarheid als bewijs van zichtbare verte
want daar omzoomt verstrooid licht de bosrand
priemen goudgerande wolken in het zwerk
langs…
perspectief
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 we zullen het zonder
voorkennis moeten doen
maar waarschijnlijk ben ik het zelf
hij kan echter ook een ander zijn
in het oog van herinnering
te midden van verward verstand
in deze verlengde ontmoeting
dringt zich gelijkenis
met zijn spiegelbeeld op
om iets mee te geven is nog
een diepte te gaan-
het is ook altijd wat…
congruentie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 liefde is niet rechthoekig,
kent geen rechte lijn
zij komt onverwachts
en gaat met de trein…
retentie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 ik vroeg me af wat ik zou vragen
bij ondergaand daglicht
of een naderende voltooiing
een aankoelende werking heeft
zolang er water staat in het bekken
van achtergelaten zomervreugde
wat overblijft is een trouwring
aan voldragen beenderen
of er dan nog reden genoeg is
om de weg te vinden
in het landschap zoals we dat kenden
en daaraan…
okerzwart
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 53 tijdens de valduur
als goudstormen al zijn gaan liggen
ergens ter hoogte van twijfel
en weinig trefzeker
verschijnt een gelijkende beeltenis
die geen licht doet branden
daarmee is het al zo laat
dat vergeten geen zin meer heeft
lijkt vlees verdampt,
bestaat aarde uit huiver
zo diep verscholen dat er
zelfs geen tijd meer is voor…
kus zonder mond
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 53 als ik een foto maak
leg ik het heden vast
zonder te bezitten
neem ik een voorwerp mee
zonder aan te raken
herinner ik een gezicht
ogen, een mond
zonder kus
vermom ik afscheid
als eeuwigheid…
Woorden in wording
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 52 Water is zwaar
als het balsahout zinkt
en volgezogen met zalvend misbaar
dichtgetimmerd onder eigen gewicht verdrinkt.
Op het pad van de eerlijke vinder,
overschaduwd door waterrijke iepen en elzen,
is het dringen om het hoogste woord.
De wijsgeer kijkt jaloers naar de vlinder,
die erin volstaat de leegte van de lucht te omhelzen,
wie het…
Franco, James
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 52 Zo lijkt het althans.
Er zijn dingen die we weten,
er zijn dingen die we niet weten.
Daartussen openen zich deuren,
onttrekt de werkelijkheid zich aan anonimiteit.
Een dappere nieuwe wereld eigenlijk.
En als de deuren der waarneming werden gereinigd,
zou alles zich aan de mens openbaren zoals het is;
oneindig.
Want we hebben ons te lang in…
verbintenis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 52 in verlatenheid
sterft het hart
treedt het lichaam in
weerklank buitendijks
wat met ziel en vlees
verbonden is
leeft voortdurend tot
water en zee
ik ga weer liggen
leg afstand naast je neer
-trotseer dood…
cirrus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 de ochtend valt vandaag
in luchtledig
er zijn geen restjes gisteren meer
bladeren liggen onbeschreven
kale velden
wikken en wegen
verjaren naar voorjaar, nawinter
zonder nevelzweem
maar met licht gesluierde horizon
geleidelijk van richting
zachthoofdig in hoogte
zodat we meer lucht krijgen…
Milieusharia
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 bestaan zult gij
sober, fundamenteel
zonder enig spoor te laten
gij zult nimmer steenkool aanhangen
dit op straffe van digitale steniging
ende publiecke beschaeminghe…
onaanpassing
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 51 ik draag mijn eiland op m’n rug
mijn oogmerk in het haar, onafgestempeld
mijn gisteren is vanaf morgen onderweg
daartussen oogt het als
een zomeravond overdag
loomheid in een bloemetjesjurk
vergeten te bellen
een half genuttigd maal, onbeslapen bord
terugzien op een verwilderd pad
in tegengestelde richting…
oevergewas
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 had ik je niet al eerder gevraagd waarom
morgen alles anders is terwijl er gisteren
nog een man was, er kon geen lach vanaf,
die zich ‘werkelijkheid’ noemde en dat er
geen reden was om daaraan te twijfelen
maar misschien is het beter dat geen
mens weet wie ik bedoel, ik val in herhaling
en sta op, draag water naar dezelfde rivier
mijn…
het eerste gezicht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 onoplettend in mijn ogenblik zat
je daar in een schaarsverlichte hoek
zo onbesproken en woordgesloten
als het nog ongeopende boek
met de dunheid van een spiegel zag
ik ons aangezicht in het speelse glas
onwetend van de loop der nabijheid
die voort zou gaan zoals het was…
bij titanium daglicht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 50 dan lijkt ‘s ochtends de marmeren hemel op een heengezonden doorzon
is er overal gelijkenis met toekomstige oertijd, stilgevallen in een slot van zilvervlies
bomen zijn kaal maar weten zich spoedig omarmd
het landschap luistert nauw, stemmig onder begeleiding van vogels
de kenner weet welke, de argeloze toehoorder verzet zich nergens tegen…
Evenwijdig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 50 de dichtheid van duisternis
is doorsneden met lange lanen
deze strakke lijnen kennen
geen hoek die ik om kan gaan
zonder vaag schijnsel geen
schaduw om uit weg te banen
zonder dwarsverband bestaat
geen zijn om in te bestaan
mocht er ooit iets veranderen
aan de rechte tijd die wegtikt
wijk dan van gebaande paden
zodra het u…
Bittergarnituur
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 50 wolken dalen neer in helder water
plengen rimpels over vlakte
schurken aan tegen randen
aan verte, nauwelijks zichtbaar
regen versteent, stuit op
blindheid van muren. Ik vroeg
het raam om vergezichten
tussen lamento en bittergaar
er is geen ontwaken
geen opstaan, geen vlucht
uit de dodengalerij op
de rug van roemloze slaap…
Gerede twijfel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 50 zonder over de verklaring uit te weiden
lijken in het bos alle wegen op elkaar
toch wijkt hier de tekst af
met versregels die geen blad vullen
blijf bij de les, hou het kort. Gewoon
vertrek, ga, volg op de voet
besta niet langer, volg de lijnen
spiegel het blad, zo staat het geschreven
daarom verdwalen we ook nooit
met waarschijnlijk…
voor het oprapen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 het is maar een steen
die hier ligt
maar wel één
die, zonder tegenbericht
er nog ligt op de dag
dat ik rust in koude grond
deze steen die er ook al lag
voordat ik bestond…
tocht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 50 ik stel me een tocht voor
langs nissen en spelonken
door gewelfde gangen
onderkelderde ruimtes
met paden en lanen
-ingedonkerd
en dat ik die
ziel en zaligheid noem…
op ooghoogte
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 50 een ogenblik,
te kort voor de verte
te wazig voor diepte
te weinig om de maag te vullen
helder genoeg om te
verhullen wat zichtbaar is
snel genoeg voor woorden
met in beton gegoten uitspraak
er brandt een onbekend licht
met kleur en stem
te ver voor weerklank
ogenschijnlijk…
Gedane zaken
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 49 Woordentergend van stof,
geschraagd door geduldige gewelven.
Belaagd door de horde van onomkeerbaar,
waarmee de rust niet langer zelve.
Nu ogen samenknijpen,
de schaduw onder zware wolken gebukt gaat,
is er niets meer te begrijpen.
Alleen het vergeten
van gisteren
en de dagen waar niemand van wil weten.…