970 resultaten.
Over de schreef
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 1.273 boven de schaduw van lijfeigenschap
in een rijkelijk gevulde fruitgaard
zoek ik de grens, stap voor stap,
die zich tijdloos aan mij openbaart
zo ongeveer tegen het ontwaken
van een andere ik, een weerklank
van de ochtend in nachtbraken,
ontdekken wij ons samen op de bank
je witheid van onbekrast honingkruid
je schutwater laat wilskracht…
Vliegende maan
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 685 De plichtpleging hangt als
stille troef aan de wand.
Grijs,
licht en donker.
Vooral donker.
Stramme olie kruipt
over land.
Koud,
zoals het weinige warme
weerloos is.
Seconden gaan traag,
zodat
niets blijkt te zijn wat lijkt,
zoals
de Blauwste Maandag.
Zoals vandaag.…
Hof van olijven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 675 Binnen aardse muren,
op de eindige flanken
van leven en gedurig verduren,
valt de avond over de dag
zonder morgenlicht.
Een onbewogen stuiptrekking
tart het laatste beter weten.
Een gelaten vertwijfeling
ten hemel gericht.
De handen ineengevouwen tot
een onafwendbaar lot.…
Allerlevenden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 653 De dood heeft tijd genoeg
om alle levenden te verzwelgen,
begin en eind van elkaar te verlossen,
om weer te laten zijn wat nooit was,
zonder heugenis of ochtendgloren.
De dood stelt geen vragen,
maakt antwoorden zinloos
en bezit tot niets,
laat kinderen om ouders huilen
zonder wie zij niet zouden zijn,
laat ouders lijden die zonder kinderen…
Chris
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 600 gelachen op school
Chris is dik
het is een lul
hij heeft altijd dezelfde kleren aan
toen hij in de kantine
in z’n eentje aan tafel ging zitten
hebben we hem bekogeld
met proppen, snoep, lege blikjes, klokhuizen
en andere rotzooi
het was een topdag
morgen weer…
Taalgebied
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 597 bij gelegenheid diende zich het uur van de blinde dag aan
de ogen waren immers nog gesloten
asperges schoten door de boezem van hun bedding
mijn vader kocht fruit in blik als ware het een vruchtbaar geschenk
de gesloten deur gebood niet te betreden
de muur verborg een klok die met tellen van seizoenen begon
noch de ramen, de gordijnen, de…
Belichaming
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 555 een bed van rozenvlees
doortrekt mijn aderen
krimpend van begeerte
naar water in de woestijn
alle luchten wuiven weg
terwijl onze genen zich
stempelen in spiegels
gelijk van adem en bloed
omtrek ik jouw middellijn
drink jij mijn zielswater
met omarmen van huid
en inlijven van schaamte…
Avondroos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 528 buiten lijfelijk bereik
vloeit een warme gloed
als zwijgende voorbode
van de tanende hartsvloed
dit weemoedige vuur
zinkt in de oever van het land
de avondzon blijft achter
als kringen in het zand
’s avonds wordt het stil
alleen wat doffe klanken in ’t riet
’n roerdomp, alsof die zeggen wil
je hoort me wel maar ziet me niet
de wind…
Ochtendpost
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 499 de letters zijn zo gerangschikt
dat zich woorden vormen
zich zinnen aandienen
op vellen flets papier
een handgeschreven groet,
kruisende, gebogen lijnen
mild, zoekend, vragend,
trillend, doorleefd, troostend
gevouwen tot verbloemde
handen, een stem op afstand
met het vullen van herinnering
als schuiflade van tijdloos verzet…
Cadans
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 476 niet aan denken maar rustig ademhalen
en staren, in een digitaal universum
noem het afleiding, getemd landschap,
glazen stad of vliegend tapijt. Ze zwijgt
dan dat wiegen, die zachte deining
die naden in het glanzende spoor
die vruchteloze poging elk oog af te wenden,
de gedachte te verstrooien zonder te zwelgen
noem het verleiding, openbare…
continuïteit
netgedicht
4.0 met 66 stemmen 473 wat nog ontbreekt is een toekomst
van onbesproken gedrag
alsof niemand het er ooit over heeft gehad;
dat verleden voldoorleefde
zonder trendbreuk, verankerd in rots,
in gesteente van fluwelen bergen
de vraag waar gedachten blijven
als we het denken verleerd zijn
het kennisnemen, zich onthouden van
het voortijdig nalaten
en dit alles…
Doorsneden ziel
hartenkreet
0.0 met 3 stemmen 464 Betreden paden verraden nog een verscheurde alledag.
Het café op de markt is inmiddels gesloten,
de bomen gesnoeid,
de straat geveegd waar rommel lag.
Het verkeer gaat voort, onverdroten.
En de omwoelde grond is al met gras begroeid.
Gaandeweg.…
Stroomgebied
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 450 voorbij de datumgrens
in de lage tonen van de rivier
worden dagen korter
fladdert een verwaaide wens
nog eenmaal buitendijks te gaan
haar verkalkte aderen
vertrekken geen spier
verzanden in kribbige oevers
waar dammen naderen
en overlaten in lot berusten
weeën van waterstand
kabbelen tegen het plankier
schuren in hun verval
door tamelijk…
Illegaal
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 432 Geboren onder een illegale zon,
op een illegale aarde,
in een illegaal land
met een illegale taal.
Illegale ouders,
illegale broers en zussen.
Geloven in een illegale God,
een illegale toekomst.
Een illegaal verleden,
een illegaal heden.
Illegale dromen.
Een illegale reis,
een illegaal verblijf.
Illegale armoede.…
Out of Office
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 430 ontlast u
van de haargel in kale levens,
de zaterdagse wasbeurt van
uw auto, de zondagse plant-
en tuingewelven, de kater
na het kotsen, het lied van
de huilende buurman, de
streep in ondergoed, de
belastingdienst, reclamefolders,
huis aan huisflora, uw
prangende vraag
onthaast u
er is tijd om de ijzers van de
dood in te vetten, de…
enigszins sprake van
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 425 probeer eens de toekomst te
herhalen
daarin te volharden in
bepaalde mate
en tevens op een standplaats te blijven staan,
te verliezen wat gaande was
de tijd in te halen, het feit te negeren,
kortstondig en tijdens
een doorgetrokken streep, afstand
te doen van een gedachte
een appel te schillen zonder
ruzie te maken
alvorens en…
Middernachtzon
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 404 Het mag geen vrijbrief zijn
om maar raak te leven,
er een puinhoop van te maken.
Maar het kan troost geven,
de gedachte,
dat toch iets overeind blijft,
het onverwachte,
dat zelfs is gegroeid,
autonoom,
naar het licht van de zon,
dat bloeit
ondanks duisternis
of zwaar weer.
Iets dat beklijft,
tot vreugde vermag,
onmiskenbaar,
aan het…
Stigma
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 401 Er hangen vruchten
aan lage bomen,
zij hebben van hoge wind niets te duchten.
Maar de nacht verwondt zichzelf,
bekrast zich
met krijtstrepen aan een ogenblauw hemelgewelf.
De vroegoude man dooft het licht van de pijn,
gewoon,
om niet ziende blind te willen zijn.
Om te ontkomen aan zijn rauw schurend gemoed
omgordt hij het vege lijf met verenschaduw…
Wereldkinderen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 372 Mijn kinderen gaan misschien nergens heen
maar zij komen uit alle uithoeken vandaan.
Alle mensen zijn zo verschillend en toch één,
zij kunnen in vrije gedachte overal heen gaan.
Langs de grenzen van het stille avondwater
gaan schepen over een spiegel naar de horizon.
Daar ginds rekent men af met de mensenhater
die niet terugkeerde toen het…
Kringloop
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 366 Beeldenstorm en kaalslag laten geen spoor van loof en look
vruchten passeren het darmkanaal, worden tot een amorfe brei
in een bodem van afbraak broeit gebladerte als warme rook
een schijnzalig schimmel bedekt de ruïne van aardse barbarij
er borrelt een gistend mengsel in de onderbuik van bedorven jaren
doch in de vochtige kelder blijft de glinstering…
Scheiding vanwege
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 353 in onze vergeelde tuin
doortrokken van vooravond
temidden van volstrekt nalaten,
zwenken onze gebeurtenissen
naar de beeltenis van voltooide
toekomst, naar de oever
van niemandsland, het hellend
vlak van een verzwegen draaiboek
als ieder voor zich. Ons, of ik
maar nauwelijks wij samen…
Vader
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 351 Ik voel nog de geknepen hand,
of dein op de schouders mee.
Soms hoor ik het piepen van zijn been.
Zijn gewonnen beker stond op de tv.
De slome zon leunt tegen het raam,
huidplooien kerven zijn gezicht.
Gesloten ogen vragen om stilte,
wat wil ik zeggen in het laatste licht?
Van alle ondenkbare dagen
houdt nu de gevreesde dag halt.
De handdoek…
Perpetuum mobile
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 348 Niets blijft hetzelfde,
alles wijzigt,
elk uur.
Verandering als constante,
geen trend zonder cesuur.
Water warmt op,
lucht koelt af.
Het keerpunt,
de wisseling van de wacht.
Een hapering,
een twijfeling in mij.
Verschil van dag en nacht.
De stroming gaat
op het ritme van het tij.
Perfectie is een dood evenwicht.
Alleen pijn prikkelt,…
Korte uiteenzetting
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 344 je was hier als kind geweest
om te zoeken naar een schat
naar sporen in de grond, krassen in lak
jouw adem uit mijn allerziel
de grond van het bodemloze
verdwenen, uiteen gewaaierd, voorgoed
nu schampt grondmist ijle lucht
iets dat lijkt op versmolten letters
geboren uit verdampte aarde; kom terug…
Zonder titel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 341 Je was altijd een mysterie.
Je voedde mijn nieuwsgierigheid,
mijn fantasie.
Een naam zonder gezicht,
een titel zonder gedicht.
Je was onaantastbaar,
een Heilige Graal,
een zoektocht naar het verloren paradijs.
Misschien wilde ik dat het zo zou blijven,
als een lichaam dat niet verouderen mag,
rimpelloos van tijd en ruimte.
Op een dozijnmatige…
Zinnebeelden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 324 Voel bij het ochtendgloren
de gloed van het ontwaken.
Als de jongste dag is geboren,
ga dan geen moment verzaken
en je door blindheid verstoren.
Luister met de ogen dicht
hoe de stilte fluistert.
Bevrijd het gevangen licht,
met het raam verduisterd
daagt geen enkel zicht.…
Restschuld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 321 Ik leun met mijn geheugen
Tegen de muren van het huis
Niet dat ik nou zo verlegen zit om ondersteuning
Want ik ben eigenlijk onderweg
Naar een plaats juist ver van hier
Ik heb nog stapels ongelezen berichten
Die mij vanuit hoeken en gaten hebben bereikt
Ik heb mijn nieuwe schoenen echter al aan
Laat nu de trottoirtegels en stoepranden maar komen…
Vertrek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 315 je was hier
binnen totaalmuren
ter herschikking van
aankomsttijden
we hebben bestaan,
schroeiplekken achter
ons gelaten, laten gaan,
van bed gewisseld
in een ontboste kamer
geurend naar roest en olie
gedoofd brood en
schemerplanten, vaag
wegens verlaten van
stemmen, avondschimmel
onder de radar
achter de horizon
we hebben…
Met de Noorderzon
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 313 Weg, ver weg uit de kelder van de ziel
met de vrijheid van het lichaam
naar feesten van alledag
door onbeschaamde tuinen, felverlichte etalages
langs de stilte van het ommuurde bed
op de fiets, voorbij het uitdijende heelal
met de scheur door het servet dat geen laken kan zijn
met het vliegend hert naar het land
van de timmerman, bij wie thuis…
Narpetus
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 298 nu schuilt de storm
in rouwjurken, eindelijk
na lange dagen van
verborgen woorden
met de daver op het lijf,
gespleten haren in de nek
over wankele treeplanken
langs gedrogeerde lijnen
niettemin, meeuwen op wacht
boven vuilnis op het plein
in bekommering over
ingedaalde hersenschimmen
of mijn morgenlicht, nakende als
wezen van…