970 resultaten.
Een blik door neus- en sleutelgaten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 In huidporiën
van gladgestreken plooien.
De laatste stuiptrekking
van levenden en dooien.
Ga bloot met de billen,
niets om naar te gissen.
Dichterbij dan bovenop
de klysma- en bevallingsverhalen,
geen kans iets te missen,
niet te ontlopen voor wie zou willen.
Nieuwsgierigheid op drift,
een wijdbeense kijk op de samenleving,
alles op publiek…
Mijlenver
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 Op reis,
in vrije vlucht,
naar een plaats voor mij alleen.
In vrije vlucht, ver weg.
Over de top van de heuvel.
Door de begrenzing heen.
Te gaan waar gedachten brengen.
Naar een onontdekte plaats.
Om de dood te verjagen
en het leven te verlengen.
Gewichtloos onder het hemelgewelf.
Naar een plaats,
dichtbij.
Dicht bij mezelf.…
Het Nieuwe Land
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 153 Wat hier aan het oog
is blootgesteld,
is ordentelijk geschikt,
veld na veld.
Metrisch rechtlijnig,
gelijk plaatsbepaling,
kruisen eindeloze rijen
zonder dwaling
smetteloze lijnen,
om ginder in ijle ielheid
naadloos te verfijnen.
De open horizon
ademt een blauwe bries.
De wijde omtrek
zegt los te laten zonder verlies.
Hier geen gepijnigde…
Bewolkte hemel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 146 Grenzen zijn de sublimatie van de gedachte
dat mensen de aarde bezitten
en haar kunnen opdelen in stukjes
alleenrecht.
Wolken worden voortgedreven
door de hand van een universele god
die schrijft in wit en blauw;
de aarde is van niemand,
zij is van mij en jou.…
Radiostilten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 Momenten van zwijgzaamheid,
afgewisseld door indringend geluid.
De stilte doorbreekt geruisloos de tijd,
de klok zit de gedachte op de huid.
Aan wat komen gaat,
of ooit geweest is.
Aan wat voor de deur staat,
in het volle licht van de duisternis.
Is het beter aan onwetendheid besteed?
Is het beter te weten wat de toekomst zal brengen?
Wakker…
All Along the Watchtower
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 204 de nauwste verwantschap is mij te dichtbij
ik moet mijn aarde nog graven
er is geen uitweg
ga je mee?
nee, ik sluit me op
in een intramuraal universum
dan wennen mijn ogen alvast aan het donker…
Dwarsliggers
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 slaap een stuk
uit de nacht
reis een trein
in vol ornaat
zet een zomerwei
in badend licht
zoek een verdwaalde
hond in de pot
val een diepte
zonder hoogtezucht
leef een stukje
tegen de draad…
In kort bestek
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 mijn geluk stijgt
naarmate ik het deel
met anderen en
ontbrekende buren
ontstijgt één dag
alle hokjesdagen
het strand onbezet
vliegen meeuwen laag
in de kern van de zaak
maar terzijde…
corporaat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 iemand neemt een foto
-ruim vóór de oerknal
zodat toekomst in gebeurtenis treedt,
sluitend het lichaam
meer nog dan louter bestaan
afgeleid van kennisgeving
extraterritoriaal, als voorschot
op avondluwte
nuchterheid is geboden,
we spreken van een basisvoorwaarde
als dit dan toch onafwendbaar is,
mag het dan pijnloos zijn?…
Zolang de voorraad strekt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 ben ik mijn eigen staat van zijn
of sta ik terzijde, geïmproviseerd
tussen ons, in een staat van
semi-bevinden of onderbestaan
het is opmerkelijk hoe we hier
nu al een tijdje verwijlen
het water stroomt al die tijd
door de rivier, streelt de stenen
en schampt de oever in de
uiterwaarden van onze huid
gaan we voor honderd procent…
oxymoron
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 soms pakt het anders uit
liggen zaken genuanceerder
gedurende voortdurend
voortbewegen zonder ooit
het vermogen op twee plaatsen
tegelijk te zijn
buurvrouw;
wat rijmt op schapenscheerder
ontbijten en diametraal
terugkerend in de tijd
het onverteerde brood ten spijt
-volledig…
Aangrenzend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 284 nog niet zo lang geleden slibde deze monding
zich monddood
waarmee woorden gezegd zijn
als verkavelde kamers in een buitenhuis
heden zoek ik heil
in een belendend lichaam
tot grenzen aan
muren,
ooit…
zwart gat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 deze kamer bevat het ongeboren licht
niemand verhaalt van moederschoot
van een tijd nog zonder aangezicht
onwetend dat dit aan duister ontsproot
een geheugen graaft om niet te vergeten
leven zindert als een streling over de huid
o liefde, zal ooit nog iemand van mij weten
als een kluis van steen en mos mij omsluit…
vlees tot steen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 150 wist u dat
een gekookt ei
verdrinken in 't IJ
het aanrecht afnemen
met een doek
van de toiletbril
huiver
een truitje
strakke borsten
de hand aan
uw gebruikersnaam
wachtwoord met hoofdletter en cijfers
zich onthouden
zich niet aanraken?…
Hang- en sluitwerk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 De straat is dagelijks, alles heeft een geur
en elke geur heeft een plaats.
Ginds verdwijnt thuiskomst in een woning,
vindt een dakloze een kerk, loopt
een wandelaar met de klok mee, weifelen
dwaalvogels bij bestemming, bijten
remmen zich vast in piepend ijzer en
bezegelen hangsloten inpandige leegstand.
Onbepaalde geur kent geen toekomst…
Ogenblik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 190 geen eeuwigheidsland
meer iets voorlopig en ach
het houdt zolang stand…
biosfeer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36 het lichaam is star en
ontmoetingsloos,
de afstand is van
het type antropomorf
omkaderd is de glazen
zon door eigentijds gesteente,
gedrongen tot proporties
van gestold pyroklast
de kunst is,
al eeuwenlang,
tot stof neder te dalen
zonodig…
achteravond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 het is te laat voor november
alle toeschouwers zijn vertrokken
de eerste gasten verschijnen al aan de bar
maken grappen over anderen
waarmee zij zichzelf ontzien, niemand
vergeet te drinken, er staat een
buitenwacht voor de deur, het is een
vreemdeling zeker, een rillend lijf
een klepperend kunstgebit, de muziek
is bijna geruisloos…
het lam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 in de kast staan boeken om
woorden te voegen bij de daad
ik las een gedicht en hoorde
daarin het onzegbare spreken
we schrijven over de drie-eenheid
van cortex, vlees en zaad
was de tijd al rijp om stukjes
waarheid van het gelijk los te weken?
vissenkweken doe je zo en andere
titels waar ogen op stuiten
door alle commotie blijven…
fantoom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 ze is er elke dag
steeds met een andere naam
hoe haal je het in je hoofd
denk ik vaak
maar ze is er dagelijks
telkens in een andere gedaante
als pijn, op plaatsen die er
nooit waren
tussen alle muren, zelfs op de plek
waar ooit een huis stond
op momenten van voortdurende
afwezigheid
bij vol verstand en
steeds in dezelfde droom…
stenen tijdperk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 een moment
opgeworpen in steen
dit ogenblik stolt
tot aanhoudend voorbijgaan
wat plaatsvindt
is nog ergens na te lezen
overal kalmte
voortijd van avondmaal
dichtbegroeid
op den duur ontbost
rustend graan
is koren op de molen
wolken verjaren
met binnendrijvende zon
stille genade
benadert iets van troost
alles is eeuwig…
perspectief
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 we zullen het zonder
voorkennis moeten doen
maar waarschijnlijk ben ik het zelf
hij kan echter ook een ander zijn
in het oog van herinnering
te midden van verward verstand
in deze verlengde ontmoeting
dringt zich gelijkenis
met zijn spiegelbeeld op
om iets mee te geven is nog
een diepte te gaan-
het is ook altijd wat…
naderend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 de vallende avond lijkt op uitstel,
op verlengde speeltijd, op aankomst
met onbekende vertraging
in deze ogen blinkt een hemelzucht,
even later passen eendagswolken
met gemak in hun jachtvelden
wie zwaartekracht van licht kan verdragen
leest een donkertalig gedicht, scheert
de wol van zijn luchtledige schapen…
naarmate een zomer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 voortijdig gaat het langste uur
aan de evenaar voorbij
dit ogenblik rijmt niet op zelden
daarvoor komen we dagen tekort
binnen ligt het daglicht tegen het venster
verkleurt een zon achter glas, blijft
de straat gesloten op het heetst van de dag
we moeten nog een ware toedracht ontrafelen
laat iemand de einder ontwaren die
jeugdige jaren…
leeftijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 143 is er een goed moment
voor zintuiglijk vergeten
pijnloos liefhebben of
lijfelijk herschikken
zit er vertraging in elk ogenblik
zoals mos op de bast
naarmate dagen verkorten
als er geen vragen meer zijn
kunnen we verder, we waren al laat
we versliepen ons in eindeloos tijdsbestek
dronken zielsveel van ons hemelwater
deelden ooit één…
tijdlijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 hoe uit niets verschijnt
samenkomt en uiteenvalt
schemer die vooruit werpt
stilte die doorsnijdt, een vliegtuig
dat verhoudt tot lucht, lachend
zonder aanleiding, de ziel
die wacht op een hongerbruid
terwijl na vandaag niets
wederkeert tot morgen
afgelegd als weg
en na gedane zaken
weldra voltooid…
protuberans
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 blij dat ik hier woon
tussen muurloze dromen
ben ik wel geschikt voor thuiskomst
vroeg je me ooit
blij dat ik nu leef
sommige tijden duren eindeloos voort
met elke stap strekken lange paden zich
onherroepbaar uit
misschien is dat dodelijk saai
of spat er vuur vanaf
zolang innerlijke kinderen
volgroeide planten water geven…
voor het oprapen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 het is maar een steen
die hier ligt
maar wel één
die, zonder tegenbericht
er nog ligt op de dag
dat ik rust in koude grond
deze steen die er ook al lag
voordat ik bestond…
voorval
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 er viel een snelle blik van ‘t oog
-ik kan het geen aanraking noemen
verwisseling van woorden
leek op een gebeurtenis
zo kort als een fractie of
een moment, ergens tussen
voortduren en beleven, een vlek
op de vlakte van de muur
de U van het uur, een volle seconde
genoeg om onherroepbaar te zijn
Ik wacht een ademteug
Herdroom het…
oevergewas
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 had ik je niet al eerder gevraagd waarom
morgen alles anders is terwijl er gisteren
nog een man was, er kon geen lach vanaf,
die zich ‘werkelijkheid’ noemde en dat er
geen reden was om daaraan te twijfelen
maar misschien is het beter dat geen
mens weet wie ik bedoel, ik val in herhaling
en sta op, draag water naar dezelfde rivier
mijn…