1931 resultaten.
bewogen tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 88 ze ziet boomtoppen
die zich geluidloos
voor de ramen
bewegen
ze denkt aan het
strand en het
zand dat dagen
later nog in haar
schoenen zat
ze hoort de
paarden die tot
hun knieën in
de bagger staan
de vrouw voelt
de zachte
omarming van
de tijd
het kind dat ze
pas geleden
was…
de dood in sepia
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 121 onze ogen
registreren
verkleurde
barakken
wachttorens
het prikkeldraad
diepe barsten
in droge
grond kerven
sporen in
beladen
aarde
vanuit de
dakgoot
fladdert een
mus naar de
plas water
in de modder
een kraai
ontwijkt het
aangekoekte
leed onze
zintuigen ruiken
de sepia dood…
kleine mysteries
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 108 nu het
virus blaffend
gaten in het
leven vreet
weten we
dat bomen
geen gouden
appels dragen
nu stemmen
verstarren
in monotone
virustaal
wekken we
ongeboren
woorden tot
leven
nu we
de wet op
de zwaartekracht
tarten
verheffen we
gewone
mensendingen tot
kleine mysteries
nu we
in de stilte
stiller
worden…
Laterna Magica
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 134 in de schaduw van
de tovertuin doemt
vergrendeling op
verwonderd peinst de
boer over de os die
plots viool spelen kan
met vuur en magische
veer schrijft een nachtelijke
dichter onverdroten voort
kinderhanden tekenen
het ei in de buik
van de rode hen
de lantaarnpaal
neemt de benen
samen met het licht
een man met één voet…
kier
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 een zuchtje
lucht perst zich
door de kieren
een straaltje
licht vindt de
weg naar buiten
een korrel zand
schuift traag
naar de duinen
alles blijft
open niets
wordt gedicht…
stil
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 124 zoveel stilte om
van te houden
als je vleugels
krijgt je gehoord
aangeraakt voelt
zoveel stilte om
te doorbreken
als de bedreiging
binnenin aanzwelt
monddood maakt
zoveel stilte om
te aanvaarden
als er niets is
om mee te denken
om van te houden…
een verhaal van alle tijden (3)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 65 een verhaal van alle tijden (3)
fatum duldt geen
uitstel zelfs niet
voor onsterfelijken
Zeus ketent de held
aan een rots de
adelaar kijkt hoog
in de bergen uit
naar de avond
elke nacht vliegt
de koning onder
de vogels naar
zijn hulpeloze prooi
en elke keer eet
hij de lever uit
Prometheus
geschonden lijf
wat nu als Zeus…
een verhaal van alle tijden (2)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 Prometheus een
jonge rebel rammelt
aan de randen
van de aarde
een god met
een missie
schuwt de waan
van de dag niet
deze rebel with a cause
denkt vooruit
hij rooft het vuur
het licht van de
kennis uit de hemel
voor de mensheid
de Olympus schudt
op zijn grondvesten
de vertoornde Zeus
vuurt vanuit zijn
verheven woonplaats…
een verhaal van alle tijden (1)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 Proteus
de oude man
van de zee
drager van
alle kennis
van het verleden
het nu en
en het later
een jaloerse
minnaar gunt de
ander het licht
niet in de ogen
waakt als een
een havik over
zijn ondeelbare
beeldschone schat
de zeegod hij
rekent zich rijk
tot het aanbreken
van die noodlottige dag
waarop de lucht zich
in…
litanie van laatste dingen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 37 de stekeblinde tamme
onderaardse vis
de oefeningen
in geduld
het liefste tempo
van de langzaamste
de vlucht over de
randen van de wereld
spattende tranen
uit gelezen regels
composities van
wolken en water
de moed om de kust
uit het oog te verliezen
het kleine leven
omringd door slaap
de barsten in
oude woorden
in…
passie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 101 hoe zijn handen het
orkest meenemen
naar bergen ravijnen
wolken en water
gesloten ogen
de plooien in zijn
gezicht de diepste
lagen voelbaar maken
hoe hij de smalle
handen op het hart legt
het koor smeekt om
elk woord te bezielen
de lange armen langs
het schrale lijf hangen
terwijl zijn hoofd zachtjes
wiegt heen en weer
hoe…
droef te moede
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 61 hij houdt de ene hand
met de andere vast
tracht het trillen te bedaren
zijn verleden verscheurd
tot op de
draad versleten
het slaan van de golven het
krijsen van meeuwen
het wordt hem droef te moede
zijn gesloten roodomrande
ogen verdrinken in een
peilloze diepte…
beneden het geluid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 107 de oceaan
waarover
stormen razen
maakt infrasone
geluiden
die wij niet
kunnen horen
de zeeman
tuurt omhoog
staart naar de
wolken hij
heeft oor voor
de bulderende
orkaan
het zijn de
vogels alleen
die de stem
van het water
verstaan en
vóór de storm
landwaarts keren…
ruimte vondst
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 74 al die ruimte in mijn handen
het was miljoenen jaren
onderweg dichter bij de
ruimte kom ik niet
op de gele label lees ik:
1,2 gram…
in je hoofd varen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 vaar naar Socotra
als je snakt naar schaduw
en drakenbloed
wilt oogsten
vergaap je aan reuzen
getooid met dichte
brede kronen in het
drakenbloedbomenbos
staar ademloos naar
het ontzagwekkende
terwijl de klei onder
je schoenen kleeft
lange puntige bladeren
plukken neveldruppels
als de oceaanmist over
Socotraanse toppen jaagt…
bijna voorbij
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 84 ze denkt in dagen
bijna alles is voorbij
tijd deert haar niet
de winter sleept zich
door trage dagen
de wind trekt zijn sporen
in de boekenkast
zwijgen verhalen van
hartstocht en verlangen
de klok slaat gesmoorde
uren het deert haar
niet het is bijna voorbij…
zonder voeten
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 78 ze heeft
geen voeten
nodig zegt ze
de tijd
weefde zijn web
met laag
zingende
vleugels zweeft
ze door de
Melkweg
boven het
moerasland
verduistert ze
de zon met
vogelzwermen
gevleugeld scheert
ze over aardse
vreugdevuren
om de winter
te verjagen
vandaag
doorbreekt ze
de stilte die
haar vleugels
verlamden…
de dode spreeuw-ballade
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 127 1
een gebruinde spreeuw
rustte met pootjes omhoog
op een veldsla-bed
2
gebraden spreeuwtje
nooit meer onder de pannen
geen gemurmel meer
3
een beladen bord
in restaurant du Soleil
geen ander viel stil
5
de vogel-eter
at de gevederde dood
het veldbed bleef over
6
‘s nachts neuriede iets
binnenin zijn dikke buik
zo onheilspellend…
volmaakte overgave
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 in een witte
bont beschilderde
kist slaapt een
man met het
hart van een
levenslustig kind
de sperziebonen
lagen sinds zijn
komst nog nooit
zo recht in het
vak zei de baas
van Coop Compact
roerloze handen
omklemmen nu
de mondharmonica’s
van de jongen die
Henkie heet en Toots
met hart en ziel
bijna evenaarde…
gedroomde reis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 89 gedroomde reis
het gewicht
van de taal
verdween
toen ik
net als
de zwaluwen
in het
wolkendek
oploste
een laatste
blik op
aarde liet
me de
zeeën zien
op de
bodem
van een
verlaten
bootje
schitterde
een schelp
in de zon…
van kroon tot wortel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 57 jij en ik
voelden
ons nooit
geworteld
elkaars
taal
verstonden
we niet
hoe lest men
de dorst
naar rakende
woorden
onder onze
blote voeten
schuift schurend
los zand
konden we
elkaar eens
van kroon tot
wortel spreken…
ik zou je...
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 132 uit het duister
willen tillen tot
het licht je
aanraken kan
het stil wordt
in huis in het
oude trappenhuis
uit het duister
tillen tot de
vlammende zon
daarbuiten de
rietkraag aan
de overkant in
lichterlaaie zet
ik zou je
uit het duister
willen tillen
tot het donker
wordt en ik
de laatste
de blinden sluit…
bestemming
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 73 bestaat de
waarheid wel
echt ik wil
de waarheid
schrijven maar
steeds laat ik iets
weg of dik ik
dingen aan
is de
waarheid niet
mijn bestemming
maar een
nieuwe manier
om dingen
te zien
misschien…
omvouw
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 73 omvouw haar
ontvouw haar
in alles wat
ze niet heeft
bezie met deernis
het naar binnen
gekeerde oog
omvouw haar
ontvouw haar
in wat ze
niet kan zijn
streel blindelings
de verlaten
weggebrande plek
omvouw haar
heb haar lief
omvouw haar…
stuivend
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 45 tussen het fijnmazige
en het grofkorrelige
woord borrelt een
drassig moeras
waarin dikke taal
een modderbad vindt
om zichzelf vast
te kunnen zuigen
witte onwetende
ongrijpbare woorden
zwemmen in een
zacht bad van zand
zinnen van jou
en de ander gewikt
en gewogen in een
benarde teil van staal
onderdak en uitzicht voor
schoongewassen…
wandelen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 nog even
wandel ik
meester in
de camouflage
kunst met
gebutste voetjes
door de nacht
als boomtak deze
keer soms
wandel ik
vermomd als
verdord blaadje
een beroering
van het lichtste
soort slaat me
uit het lood
dan stort ik
dood ter aarde
neer voor zolang
het duurt…
Bart Chabot
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 133 zal de stilte dalen
nu je vaders
verpletterende hand
hebt vastgelegd
je de genadeloze
vonkenregen
opnieuw weerstond
inbond tot een boek
je de gekartelde
snapshots van toen
ondertitelde met
onverbloemde taal
de stilte daalt neer als
de gekwetste jongen
zijn kinderen ziet en
voelt hoe zuiver liefde is…
de etser
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 70 de lange schaduw van een monnik
de schone was die buiten hangt
het dak vol gaten na de wervelstorm
verweerde muurtjes naast een
verlaten boerderij in de zon
sporen slechts van
menselijke aanwezigheid
kijk traag aandachtig naar
die verstilde langzame leegte…
vanuit de diepten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 124 hoe kan men zwijgen
als men schrijven moet
over trage
ijzingwekkende tijden
in onaanraakbaar
lentelicht de verre
ijle tonen van
herfststormen over de
diepe doffe stilte in de
versteende winter?
hoe kan een mens zwijgen
als hij schrijven moet
over alle nachten waarin
jouw ogen naar onzegbare
letterloze plekken van het
verleden…
leeuwendans
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 147 ik maak je
wakker en
borstel je
zintuigen
ik wek je
tot leven
dwing voorspoed
af magische
leeuw jaag alle
kwade geesten
weg spuug al
het eten uit
breng me
geluk ik borstel
je manen
Het is zover!
je bent tot
leven gewekt
nu dans ik een
machtig mooie
leeuwendans
met jou
dierbare leeuw
van Chi Chi Lau…