1922 resultaten.
open
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 80 een korrel zand
schuift traag
over het duin
een zuchtje lucht
perst zich
door een kier
een straaltje licht
vindt de weg
naar buiten
alles blijft
open niets wordt
gedicht…
hemelwater
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 113 de bedrieglijke eenvoud van
kabbelende woorden
korte kale zinnen en
gaten in spaarzame verhalen
zetten onze verbeelding
dik in de verf
de dagen van melk en
honing bijten zich vast in
een zwijgende symbiose
verkruimeld bungelen we
onder aan de tijdsboog tot
het hemelwater ons verlost…
unieke afdruk (1846)
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 815 ze trok haar mooiste kleren aan
in de gang keek ze nog even in de spiegel
schikte haar kapje en duwde wat losse lokken eronder
vergezeld van haar vijf zoons die hun beste pak droegen
togen ze naar de stad
ze zouden zich laten fotograferen
rondom en op de schoot van hun moeder
denk erom: niet bewegen
zijn de jongens gaan schuifelen
tijdens…
Rosa Parks 1955
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 462 Ze zeiden:
wij hebben een cirkel getrokken
rond jouw huis.
Zo lang je maar binnen de cirkel blijft,
beschermen we jou tegen het kwaad.
We hebben het beste met je voor.
Zij dacht:
uit deernis snijden ze me
onder felle lampen
tot op het bot.
Mijn hart heeft haastig geleerd en
zich ingemetseld achter een muur.
Lang, zo lang geleden.…
Ogenblik (Breitner 1895)
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 139 de handkarren ratelen geluidloos
over de keien
het carillon geeft de beurshandelaren
taal noch teken
vastgelopen voetstappen
op het plein
stakende stemmen
overvleugeld door het bronzen
bevroren klokgelui
kinderen rennend gestold
in woordeloze beweging
ongehoorde straatventers
prijzen schreeuwend
hun koopwaar aan
ze overstemmen…
stromen (2)
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 139 in vergaarde stilte
stroomt de loop der dingen
meanderend voorbij
ze brengt ons terug
we wisten het niet
naar wat verloren ging
onder de bloeiende kersenboom
verschuiven tijd en licht
gewichtloos met ons mee
breekbare bloesem
versmelt aarzelend met
het zachte gras
een kleine roodborst
onttrekt zich teer
verborgen in het struikgewas…
Lied
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 1.145 de dag verdwijnt
avondwolken schuiven over
de schemer ontneemt
het licht
de bomen hullen zich
in zwijgzaamheid
hij kan de dag niet
langer vasthouden
op kousenvoeten sluipt
het gevaar naar binnen
zij kent de weg naar
zijn vele kamers
hij slaapt op de rand van zijn
en niet- zijn
scheidingswanden storten in
als hij haar hoort
hij hoort…
bestaan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 115 zijn ogen lopen
lichtvoetig uit haar beeld
onnavolgbaar
hij blijft niet hangen
stapt over
drempels andere
werelden in
valt samen
met zichzelf
hij blijft iemand
voor het oog
van de camera
onvervangbaar
hij ontloopt
het verlangen
naar de val
niet de pijn
van het bestaan…
achterwaarts
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 383 op een stil terras
drink ik koffie
een duif scharrelt
in de buurt van
mijn voeten
ik vlieg achterwaarts
en zie de handpalmen
van mijn vader
in de vorm van een
klein nest
waarin een witte duif
is thuis gekomen
teder strelen zijn vingers
de vederlichte veren
je bent mijn mooie
snelle duifje
roerloos luistert duif
naar de zachte stem…
lampionnen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 670 als een jonge vogel die
los van zijn nest wil komen
slaat het kind zijn armen
fladderend op en neer
het ondoorgrondelijke water
kan het tere niet dragen
opent de stomme onverzadigbare kaken
om de mond te snoeren van het weerloze
kruipend neemt het stille geweld bezit
van wat het niet tillen kan
als het kind de kleine armen strekt
buigt…
grond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 98 de demonen hielden zich schuil
onaangekondigd nestelden ze zich
in de spelonken van mijn geest
zonder gêne legden ze mijn moeizaam verworven
schuilplaatsen één voor één bloot
meedogenloos blokkeerden ze
mijn gedachtenreizen
ontwrichtten de grond van mijn bestaan
voegden angsten toe aan het fragiele palet
in een sporadische adempauze
werd…
in deze stad
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 207 in deze stad
waar de tijd bedremmeld
de haast omhelst
waar wachten en weggaan
elkaar rakelings passeren
in deze stad
waar bouwval en bouwstenen
haastig histories kneden
waar werkelijkheid gewillig samen
loopt met wanen van de dag
in deze stad
waar 's nachts het spervuur
van woorden verwatert
waar de verbinding verdwijnt
in oplossende…
voor sieb
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 344 de kleine blije jongen
verdwijnt samen
met zijn onbevangenheid
uit het zicht
geluidloos roept hij: kijk!
Ik ben hier
hij zwaait met zware armen
hij komt niet thuis
van de een naar de ander
en het onstilbare verlangen
om te verdwijnen in het licht
van zijn dromen
een bootje vaart voorbij
onder de schemerlamp leest
een mannetje een…
Omen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 127 we hoorden
de onheilspellende stilte die
de naderende storm in zich droeg
we zagen de gebroken
schuimkoppen op de lege zee
we voelden het zwaarbeladen vertrek
toen de kust zich verborg
achter de avondmist
met gebroken vleugels
stotterden we over het water
we wisten van
het levenloze schip dat diep
op de zeebodem lag…
herhaald
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 116 in de keuken buigt
haar grijze hoofd zich
over de krant
haar rimpelige hand strijkt
over een foto van het gezicht
van een opgejaagd kind
zacht streelt ze,
bezweert ze de angst
van het bange kind
ze sluit de ogen
het is zo stil geworden
in de stinkende goederenwagon
in de duisternis tast ze
tevergeefs naar de hand
van haar moeder…
alles kan altijd en opnieuw beginnen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 193 het was
bomen bloeiden
berken stonden in blad
weilanden leken op een uitgestrekt
groen tapijt waarop de zon gul
en warm haar licht strooide
bovenop de heuvel van het beukenbos
schitterde een uitbundige eik
haar bladerdak was een troostende moeder
die bescherming en verkoeling bood
aan wie geborgenheid zocht
het werd
het beukenbos…
water dragen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 70 in haar omheinde
universum
draagt ze het water
naar de zee
rijgt ze
de dagen aaneen
verliest ze de tijd
uit het oog
uit haar bewolkte hart
verdrijft ze alle
wankele waarheden
neemt ze de huilende zee
in haar armen
weeft ze de rafelige randen
van vergeten dromen
tot een geheel
in vergeten dromen
dwaalt ze rond
de stoffige gaten…
strak plan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 89 de reiger roerloos
aan het water met een plan
spiedt met strakke blik…
twee-eenheid (voor Fatuma)
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 182 op het acaciaroze laken
het kleine onbereikbare eiland ver
verwijderd van de grauwe wereld
ligt het kind in de armen
van haar moeder
hun warme gezichten dicht
zo dicht bij elkaar
voor altijd verbonden in
pure onuitsprekelijke tederheid…
voorbij de pijngrens
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 111 draag elke traan
op handen
kus het licht
voorbij de pijngrens
roep mij niet mijn lief
denk mijn naam
denk aan hoe onzeker
hoe dwars ik was
dat ik van je hield
met alles wat ik had
draag elke traan
voorbij de pijngrens
kus het licht…
naamloos
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 47 ik loop door de straten
en zoek naar mijn naam
de deuren zijn gesloten
een hond blaft naar de maan
ik loop niet meer daar buiten
ben het zoeken verleerd
mijn naam zal ik niet kennen
ik ben de vreemde voor mezelf…
ingehaald
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 78 toen we onsterfelijk waren
al wisten we het niet
rolden de woorden uit
onze monden met de
snelheid van het licht
op een dag haalde
de tijd ons in
we hunkerden naar vertraging
woelden te hooi en te gras
naar brokstukken van toen
we zagen hoe op zee
een storm opstak
onze woorden bereikten het
het uiterste licht niet langer
we oefenen…
het diepste blauw
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 96 roep tegen het
donker in de holte
van de nacht
eerder dan woorden
komt de gedachte
aan het diepste blauw
op de dag dat
de vogels komen
en ik zal gaan…
jagen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 134 de wind strijkt
tegen de haren in
van de schuwe
solitaire jager
wacht sluip wacht
op ongehoorde fluweel
zachte kussentjes
almaar dichterbij
saamhorig verticaal
gestreept met het hoge gras
in het scherpe vizier
het argeloze leven
leven en jagen
alleen…
oorverdovend stil
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 70 ze waren er niet op uit
om de orde zomaar
te verstoren
dikwijls werd hen
de deur gewezen terug
het bos ingejaagd
men bleef ze voelen
en ruiken zelfs op
grote afstand
op een dag stonden ze
daar onontkoombaar
dikhuidig in de huizen
ik houd van olifanten
die onverhoeds in
kamers verschijnen
om behoedzaam plaats
te nemen…
bloesemregen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 81 het vermoeide hart
zet haar vensters ver open
het regent bloesem…
enkelvoudig
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 75 hoor haar belcanto
de keerzijde van het lied
heeft tekst noch noten…
nachtelijke reis naar Emily (4)
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 95 in het onzichtbare
valies draagt hij
gehavend mens
geheimen mee
een masker bedekt
in het licht van de
dagen de ruïnes
de duisternis vindt in
het verborgene de
doos van Pandora
hermetisch gesloten
in de doorwaakte nacht
reist hij naar Emily
vandaag las hij haar:
'Hoop' is het gevederd iets-
Dat neerstrijkt in de ziel-…
vangen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 113 het gezicht van
het meisje
verdwijnt achter
zwiepende haren
de man holt
achter zijn
afgewaaide
hoed aan
de honden
blaffen en
rennen tegen
de wind
de rok van
de vrouw
wappert
horizontaal
het kind kijkt
in de verte
maar komt
niet vooruit
de schilder
legt waaiend
Holland in
verf vast
jij hangt lachend
met wijde…
stil
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 119 zoveel stilte om
van te houden
als je vleugels
krijgt je gehoord
aangeraakt voelt
zoveel stilte om
te doorbreken
als de bedreiging
binnenin aanzwelt
monddood maakt
zoveel stilte om
te aanvaarden
als er niets is
om mee te denken
om van te houden…