Alle inzendingen van Jaap

Als een schoft om een praatje verlegen zit Vindt hij altijd wel op straat Een schoft die om een praatje verlegen zit Met wie hij dan praat Maar koning, met wie praat jij in zo'n geval Je zoekt je dood, je blijft alleen, ik zie het al Want een koning heeft alleen maar minderen En z'n kinderen en z'n vrouw Zelfs als een hond wil…

Het is een ware bron die lamp aan het plafond. Maar echt licht in een gedicht komt alleen van de zon.…

Op straat liep hij en deed een blues, Hij ging voorbij, ritmisch zijn roes. Het is een rijm, dat daarbij hoort als een geheim in klank gesmoord. En steeds weerom is er doem-doem, zijn roep om kom in een gezoem. Was zij maar hier. Zo moest het zijn. Simpel plezier maakt rotsen fijn. Hij was een man, Hij zong zijn lied. Wie dat…

Met maar een beetje straling van ‘t schraal opwarmende helle hemellichaam, je rakend met licht in troostende sfeer, komt er hoop op vooruitzicht, op geluk ontkiemend in lente. Alsof een dakvenster een blik gunt uit nog winterse donkerte, een licht gevoel van verandering zacht jeukt onder dikke kleding, onbestemd iets in de lucht hangt,…

Vleermuizen omcirkelen grafstenen een dans in winterse mistroostigheid echoklanken uit een overleden vaderland dieper in de nacht krioelt het ongedierte tussen het door de kou vergeten gras ritmisch klinkt de klank van hongervrees in de machteloosheid van een dwalende wees door dit land is ieder kind zwerver geweest tussen de wandelgangen…

Aangenaam voelt de regen aan. Zacht vallen dunne druppels neer op grassprieten, zich fris verheffend. En nat geworden haren beplakken je wangen. Ik verlang naar kussen, onder een geheel van bomen met rood, geel en bruin geworden bladeren, onrustig wachtend op dartelende wind om verlost vrij weg te mogen zweven naar een reeds bezaaide ondergrond…

Ik stond m'n neushaar te knippen Het was kort na middernacht Er klonk een vreemd geluid in huis Ik vond het vrij verdacht De badkamerdeur werd geopend Het zweet op m'n voorhoofd was koud Daar stond een kanjer van een vlieg Een vlieg op 4 wielen van hout De vlieg zei: Hoe maak je het, kerel? Het is vandaag 40 jaren gelee Als kind trok…

Eenzaam staart een vrouw Naar het rimpelloos water Van een plas in het veld Vocht vult ook haar ogen Waarachter herinneringen Zich geleidelijk opdringen Het verleden rust als as Op de vruchtenloze bodem, Haar hemel blijft zwart Als de rook van toen En haar tweede afscheid Fluistert lieve woorden: “Dag moedertje…”…

Je probeert breekbare stilte voor jezelf te aanvaarden in het diepe duister van de zwoele zomernacht na angstig nachtelijk dwalen bij de begroeide oevers van het verlaten zoetwatermeer met een uit slaap ontwaakt geweten zodra jouw aardse ziel bloeiende glans krijgt er is een stemmig onhoorbaar fluisteren in dit verstilde zwijgen…

Je hebt diepte leren vragen in nachtelijk duister dwalen na grijs vergeten dagen er verscheen een zonderling in de met mist omgeven spiegel de maan toverde een glimlach en in brieven, ooit geschreven bekende je het verlangen naar dat wat nuchter tot genot leidde in het vermogen van vergeten dwaalden herinneringen terug naar haar hart…

Als het tijd is dat mijn klok, mijn pendule (nog van de schoorsteen van mijn oma), opgewonden moet worden, als het daarvoor tijd is geworden, raak ik gespannen. Vrees kruipt in mij omhoog. Het mag niet gebeuren, dat – voordat mijn hand de sleutel heeft benut- de veren slap zijn geraakt, er stilte valt, er zonder zacht getik levenloosheid is…

Het kan nog van drummen komen, van heerlijk roffelen, van geweldig tekeer gaan op gespannen vellen, terwijl snaren stevig reflecteren. Ja zeker, van trommels komt geluid, durend slaan stokken heftig neer, een lieve lust maakt klappen hard, zin in leven ktijgt in ritme weerklank. Ik zoek nog ruimte, ruimte voor herrie, waar ik drummen…

Er wordt een man al jarenlang gegijzeld Ergens in een stille buitenwijk Van een vriendelijke stad In een vredelievend land Zijn belagers zijn stuk voor stuk rechtschapen, Zachtmoedige mensen Ze zorgen voor hem als een moeder voor haar kind Hij krijgt twee keer per dag een warme maaltijd En alle vruchten van de streek Ze komen langs om met…

Toen het laatst mooi weer was In dit dichtbevolkte land Ging ik met mijn verloofde Een dagje naar het strand Wij zijn vroeg vertrokken 's Morgens om een uur of twee Het is zeven kilometer Van huis tot aan de zee Toen wij het strand bereikten Was het reeds gezellig druk En al struikelend over losse Maar ook vaste ledematen Kreeg ik eindelijk…

Eindelijk had ik een goddelijk lichaam Door injecties En andere troep Maar tijdens de eerste date Viel mijn toupet In haar uiensoep.…

Mijn schuurtje, aan vervanging toe, is een berging. Het is een plaats om te bewaren, op te slaan, niet weg te gooien, nog niet definitief afscheid van te nemen, een locatie van uitstel tot ooit, een keuze voor her- overweging, een gelegen- heid om te kunnen terugkomen op de aan- zet tot nooit meer kunnen bezitten of een nooit meer terug…

Ik speelde een potje pingpong met je Plots vloog die handgranaat over het netje Toen besefte ik pas Dat onze relatie verslechterd was.…

Bamboe wil ik planten, in mijn tuin. Krachtige buigzaamheid heb ik dan levend dichtbij. Ik zoek iets anders voor strak en ferm rechtop staan. ‘k houd niet van te moeten breken. Als levenslust ervaar ik beweeglijkheid, het liefst samen ritmisch in een dans, en het buigen van hoofden naar elkaar bij muziek die afstanden doet vergeten, overgaand…

Bevrijding is een bron waaruit geput kan worden steeds door nieuwe generaties. Bevrijding is een besef van voortdurende aandacht voor waarden die kostbaar zijn. Bevrijding wordt gevierd om actief stil te staan bij leven en onderdrukking tegen te gaan.…

Het was vorig jaar met Vaderdag Ontbijt op bed zou ik krijgen Om 11 uur 's avonds Lag ik nog steeds te wachten Nee, het valt allemaal niet mee Wat was het toch heerlijk Wat was het toch fijn Om 9 maanden in de baarmoeder te zijn Een zorgeloos leven En helemaal niet duur Moeder, oh moeder Is ie nog te huur?…

Jawel mijnheer, ik wil een republiek! Iets wat ik deel met échte democraten Weg met die halvegare koningskliek Al die Oranje-Nassau-staatspiraten Waarvan je nooit wist waar hun handen zaten: Hun jachtlust gold de vrouwen en het zwijn (Uit paarzucht, denk maar niet dat ze die aten) Daarom mijnheer, ben ik republikein! Je krijgt van…

Tijd zocht ik, ruimte in tijd om te lezen, te schrijven. Ik stuitte op begrenzing, onmogelijk nagalmen. Iets van mondholte, ik verlangde naar waar taal aan vertering mag beginnen, rijk literair speeksel kan inwerken, ofschoon biologische realiteiten soms afbreuk doen. Hoe woorden mijn wereld bouwden, omzetten. Afstanden onverwachte waarheden…

Tot waar mijn blik reikt, ligt voor mij een horizon. Loop ik er naartoe, dan schuift deze steeds vooruit. Wat ook wel kan, is te spreken van einder. Er gebeurt hetzelfde. Maar anders is mijn beleving, meer als een absolute grens.…

Veel sporters hebben typische routines als zij zich prepareren op duels: de gekste dingen, meestal onbewust. Conform hun bijgeloof of hun doctrines slaan zij wellicht een kruis of doen wat yells. Zichzelf goed voorbereiden is een must. Sven Kramer won altijd met groot verschil. Ik vroeg hem laatst hoe hij steeds onbetwist geen schaatstoernooi…

Verbannen door het fluisterende volk schrijft hij zijn stille liedjes in de nacht als de maan het licht van de rust verzorgt zingt hij zachtjes over vrijheid en weemoed zijn stem klinkt helder de nacht is lang onder de donkere hemellucht wanneer de fluisterende mensen slapen zingt hij zijn fluisterzang in de nacht.…

Wil je mijn ring zoeken, vraag je, mijn vingers worden zo smal. We zoeken eenzelvig, beangst om wat ons ontglippen zal. Je gaat staan naast het bed op leden zo dun en onmachtig dat je er niet op kunt staan, maten ooit zo krachtig. En je valt in mijn armen als ooit, onvindbaar alleen, en ik leg je weer neer, gebroken een ring om je heen…

Met maar een beetje bestraling van het schraal verwarmende helle hemellichaam, je rakend met licht in troostende sfeer, komt er hoop op vooruitzicht, op een gelukstemmende lente. Alsof een dakvenster een blik gunt vanuit winterse donkerte, een licht gevoel van verandering zacht kriebelt onder dikke kleding, onbestemd iets in de lucht hangt…

Na zo'n dag gevuld met laptopplakken Vol van Teams, of Outlook of Excel Wil je 's avonds los als vrijgezel: Uitgaan, stappen, samen meters pakken Daarom kun je voor de avonduren Nu een escorthondje bij mij huren…

Men neme: duizend druppeltjes verstand Zo'n anderhalve lepel denkvermogen Vernuft, en strooie dat met gulle hand Wat intellect, niet zuinig afgewogen En om de efficiëntie te verhogen Ook ratio, alsmede veel benul Een scheut begrip, bij voorkeur één ampul (Dat is alvast een aarzelend begin Om tegenwicht te bieden aan hun kul) En spuite daar…

Het kind praat. Wie gaf het de woorden? Het kind gaat. Wie gaf een weg? Het kind gedraagt zich. Wie gaf het zijn normen? Het kind zoekt. Wie laat het vinden?…