110 resultaten.
Het licht dat op de daken valt
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.227 Zal 't licht dat op de daken valt
En geluwt op het groen,
Mijn hart weer blijde maken, zal 't
Mijn mond weer zingen doen?
Ik heb gezwegen maanden lang,
Of 'k nooit meer zingen zou;
Gaat nu mijn zang weer aan de gang,
Door één klein plekje blauw?
Is met één vlekje zonneschijn,
Dat op de duinrand ligt,
Dat aanstonds zal verwonnen…
Aan een kind
poëzie
3.0 met 29 stemmen 3.722 Leg je handje in mijn hand,
Ik breng je naar het bloemenland,
Het land, waar het hoge pijpkruid groeit
En waar de witte meidoorn bloeit.
Daar zijn bloemen in overvloed,
Boven het hoofd en onder de voet,
Met bloemen bekranst, met bloemen beladen,
Zullen we door de bloemen waden,
Langzaam aan, dat onze hakken
Niet de stelen zouden knakken.…
In het hooi
poëzie
3.0 met 34 stemmen 2.662 Ik lag in het hooi,
De hemel was mooi,
Mijn bed zacht en goed,
En het geurde zo zoet.
Ik keek met een zucht
Van genot naar de lucht.
Mijn geluk was als dat
Van een spinnende kat.
En ik dacht: Zo meteen
Moet ik op, moet ik heen -
Maar ik weet nog niet, hoe
Ik dat kan, ik dat doe.
Als nu spelenderwijs
Mij de Man met de Zeis
Had gemaaid…
Liefdesliedje
poëzie
3.0 met 26 stemmen 3.936 Mijn liefste, waar we beiden zijn,
Daar zijn we met ons bei,
Al de andere mensen, die er zijn,
Ze zijn er niet voor mij.
Ze lachen wel en praten wat,
Ze komen wel en gaan,
Maar doen ze iets of laten dat,
Het komt er niets op aan.
De andere mensen om ons heen,
Zijn ook wel lief en goed,
Maar ik bekommer mij alleen
Om wat jij zegt en doet…
Zielekreet
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.655 Ik ween in donk're nacht en eenzaamheid.
Hoor hoe mijn ziel, alleen, in 't donker schreit.
Ze schreit gelijk een kindeke van dorst
Schreit naar de weelde van de moederborst,
Als Babels Joden, uit Jeruzalem
Verdreven, naar hun heerlijk Heiligdom,
Gelijk een bruidje naar haar bruidegom:
Zó weent mijn stem.
Ik schrei naar U, o Heer…
'k Vraag niet, of mij de eindeloze vreugde wacht
poëzie
2.0 met 15 stemmen 2.695 'k Vraag niet, of mij de eindeloze vreugde wacht
Van een volmaakte dag,
Maar, of ik eenmaal in de stille nacht
Voor eeuwig slapen mag.
Mijn lusteloosheid
Schijnt bewusteloosheid,
Genoeg genot;
En eeuwig leven schijnt mij eeuw'ge rusteloosheid....
Leer Gij 't mij beter, God!…
MOED
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.394 Geef mij de moed om onrecht te onderkennen,
Ook waar 't door eeuwen van gebruik gewettigd wordt,
De vaste wil aan onrecht nooit te wennen,
Ook waar de macht, het weg te nemen, schort.
Doch zo ik spreek, het zij geen laf opstandig klagen,
En waar ik zwijg, 't zij nooit, verwonnen door de tijd,
Indien ik licht mijn leed en dat van…
Vijver
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.245 1
Roerloos, stil
ligt daar de vijver,
vol leven
dat onzichtbaar groots
zich omvormt
tot een nieuwe wereld,
totdat de grote
steen des doods
met wreed geweld
het water brekend
het stille
oppervlak vernielt.
En nooit,
nooit meer is iets hetzelfde
Omdat hij ging
van wie men hield.
2
De steen zal
zakken tot de bodem.
Nieuw…
Ik droomde en zag een vrouw die sprak en liep
poëzie
2.0 met 11 stemmen 3.590 Ik droomde en zag een vrouw die sprak en liep
En als een wakende haar arbeid deed;
Doch als men in de droom de dingen weet,
Zo wist ik vast en zeker, dat ze sliep.
En 'k vroeg mij, of ik uit een slaap zo diep
En vreemd de vrouw moest wekken met een kreet?
Of wachten tot een prins ze ontwaken deed,
Die met een kus de slaapster wakker riep?…
Ik weet niet of ik spreke of zwijgen zal
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.432 Ik weet niet of ik spreke of zwijgen zal,
Mijn woorden zijn als dwalenden, als blinden,
In 't donker tastende om licht te vinden,
Dat voor hun blindheid licht ontsteken zal.
Zijt Gij het, God, geweest, die ze op deed staan
Uit duistre zielsgewelven, uit zeer diepe,
Stille vertrekken, waar ze veilig sliepen?
En kunt Gij wensen, dat ik ze uit…
Eoolse harp
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.276 Dank dat ik mocht spreken,
Eer het grote zwijgen komt,
Eer mijn stem zal breken
En mijn woord verstomt.
Als de hand zal zinken,
Die het speeltuig heeft gevoerd,
Zal de harp nog klinken
Door de wind beroerd?
Zal haar klank bewaren
Van mijn ziel het kranke beeld?
Of Hem openbaren,
Hem wiens stem de snaren
Aanroert en bespeelt?…
Zo wie klage...
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.212 Gaf mij ooit in vroeger stonden
Haat of onrecht stof tot klagen
Over andrer mensen zonden?
Ik geloof het noô
Of miskenning? Zoude ik vragen,
Om gekend te zijn, wier stage
Zorg bestond in 't veilig dragen
Van 't incognito?
Die mij tegenwerken willen,
- Zijn ze sterk of zwak, om 't even -
Zo ze werken, ze verspillen
IJdelijk hun kracht…
Prinses van hoge geboorte
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.520 Stond ik voor de poorten,
Verlangende binnen te gaan;
Ik droeg een kroon op de haren,
Ik had een slepend, zware
Purperen mantel aan.
Ik wist niet, tot wie mij te wenden,
Ik was een onbekende
In het vreemde land;
Ik smeekte: 'Laat mij binnen!
Laat mij als dienstmaagd binnen!'
En klopte met bevende hand.
'Ik kom met lege handen…
Met hun poten in de vaart...
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.454 Met hun poten in de vaart
Staan de koeien
en ze loeien
En ze zwaaien met hun staart
En ze slurpen met hun mond.
En de varkens, hoe ze wroeten
met hun snoeten
In de vuile moddergrond.
En de eendjes zwemmen in het water
- Falderalderiere! -
Wat gekwek en wat gesnater,
Het zijn zulke drukke dieren!
En de randen…
Sinds ik het weet...
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.257 Sinds ik het weet - ik weet het wel, ofschoon
Nog onder ons angstvallig wordt ontweken,
Het boze woord te noemen, dat bij 't spreken
Lacht ruw of wat onzuiver klinkt van toon, -
Sinds ik het weet, werd mij de overvloed,
De schoonheid en de zoetheid aller dingen,
Die mij alom omgeuren en omringen,
Nog wèl zo liefelijk en wèl zo zoet,
Sinds…
Maanlicht
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.153 Mijn kamer, waar ik argeloos
Daar straks kwam binnen lopen,
Verlangende alleen te zijn,
Waar ik mij veilig dacht,
Was mij door 't felle manelicht
Ontvreemd, dat door het open-
geslagen venster binnenkwam
Uit klare zomernacht.
O, dat gewetenloze licht!
Dat rustig lag te slapen
Op 't koele bed, waar ik zo graag
Mijn hoofd verbergen ging,…
De Herdersfluit
poëzie
4.0 met 31 stemmen 4.896 Eens ging ik langs het lage riet
dat ruisen kan en anders niet,
toen langs mijn pad een herder kwam
die één van deze halmen nam
en die besnoeide en besneed
en maakte tot zijn dienst gereed.
Door dit gekorven rietje, dat
als dood hij in zijn handen had,
die stemmeloze stengel, zond
hij straks de adem van zijn mond,
en als hij blies zo zong…
Het zou een blijde tijding zijn
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.614 Het zou een blijde tijding zijn, indien
God heden tot mij sprak: "De dag is om,
Waarop gij werken mocht, nù laat mij zien
Het werk uws levens." Dan sprak ik: "Ik kom
Met lege handen, meester, ik verdien
Uw ongenoegen en uw straf, want dom
En slecht heb ik gearbeid." Dan misschien
Sprak God: "Ofschoon met lege handen, kom!"
'k Erken het…
Ik ben mijn zonde moe en mijn berouw
poëzie
3.0 met 20 stemmen 2.693 Ik ben mijn zonde moe en mijn berouw,
Ik ben mij zelve moede en ik ben
Het zoeken moe naar God, die ik niet ken,
En die ik toch zo gaarne kennen zou.
Ik ben mijn zwakheid moe en mijn verdriet,
Mijn arbeid en mijn hoop en mijn genot,
Maar bovenal het zoeken naar mijn God!-
Ik ben het zoeken moede - maar God niet.
Hij ziet en kent mijn zonde…
Duisternis
poëzie
3.0 met 27 stemmen 3.795 Mijn duisternis is vol van Zijne verborgenheid en
mijn stilte van Zijn zwijgen.
Met het verlangen naar Zijn bijzijn heb ik mijne
eenzaamheid gevuld.
Mijn honger en mijn dorst stil ik aan de dis
van Zijn begeren.
Zijn gemis maakt mijn armoede rijk.
Zo ik tot Hem riep in mijn droefheid, Hij ant-
woordde niet,
Zijn gelaat hield Hij voor…
Annunciatie.
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.342 Ik hoorde uw voetstap naadren op het pad,
ik wachtte en zag u na een korte poze.
- Hoe geurden 't dennenbosje en de rozen! -
Toen gij mijn open woning binnentradt.
Gij waart dien avond toen gij tot mij kwaamt,
o dood, niet overmoedig, niet vermetel.
En toen gij plaats naamt in mijn zachte zetel
gelijk een knaap, zo schuchter en beschaamd.…
Ist alles weinen
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.494 Ist alles Weinen nicht ein klagen?
Und alles klagen nicht ein Anklagen?
Nietzsche
--------------------------------------------
Onlangs, en ons lichte schertswoord spreidde
Vreugdeglans om 't leed, waarvan ik sprak,
Was het plots of diep in u iets schreide
En de gaafheid onzer stemming brak.
'Hebt gij dan voor mij slechts scherts en…
Nocturne*
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.908 Diepe nacht en duisternis
En een lichtende glans op de zee,
En diep in mijn ziel, die onrustig is,
Een groot verlangen naar vree.
Dan wordt mij de zwarte onpeilbaarheid
Der duistere diepten tot
Het beeld van Gods verborgenheid,
Het grote mysterie van God.
Mij worden die lichtende wateren thans
Het beeld van mijn eigen ziel,
Waarin als…
Bloeiende hei
poëzie
4.0 met 16 stemmen 2.892 Nu is de heide blij getint
Met paarse bloemenkleur
Nu is de zoete heidewind
Vol zoete honinggeur
Nu gonst de aarde van 't gebrom
Der bijen wijd en zijd
Nu is de hoge lucht alom
Een blauwe zaligheid
Maar als de heide schoonste wordt
Dan komt de winter aan
Want bloemenschoon duurt maar kort
En vreugd is gauw gedaan
En 'k zou mijn leven…
Pelgrimsreize IV
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.938 Prinses van hoge geboorte,
Stond ik voor de poorten,
Verlangende binnen te gaan;
Ik droeg een kroon op de haren,
Ik had een slepend, zware
Purperen mantel aan.
Ik wist niet, tot wie mij te wenden,
Ik was een onbekende
In het vreemde land;
Ik smeekte: `Laat mij binnen!
Laat mij als dienstmaagd binnen!'
En klopte met bevende hand.
`Ik…
De perenboom
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.253 Langzaam op het schelpenwegje
Bij het geurend rozenhegje
Van haar kleine bloemenhof
Wandelt Aagje, die wat luiert,
En ze plukt, terwijl ze kuiert,
Hier en daar een bloempje af.
Peinst en toeft en glimlacht, even
Luisterend het hoofd geheven,
Of ze hoorde naar een tred....
Bloost en zucht en gaat zich bukken,
Om een onkruidje uit te rukken…
Moeder
poëzie
3.0 met 31 stemmen 4.340 Moeder naar wier liefde mijn verlangen
Sinds mijn kinderjaren heeft geschreid,
Ach, hoe zult gij mij zo straks ontvangen
Na de lange scheidingstijd?
Zult gij mij aanstonds als uw kind begroeten,
Als ik ontwaken zal uit mijn dood?
Zal ik nederknielen mogen voor uw voeten
Met mijn hoofd in uwe schoot?...
Maar wat dan? Wat zult gij tot mij…
Zomermorgen
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.025 rondeel
Aanstonds, toen ik wakker werd,
Scheen de zon mij in de ruiten
En de vogeltjes daarbuiten,
Van nabij en in de vert,
Sloegen, 't bekje opgesperd,
Aan het zingen en het fluiten,
- Aanstonds, toen ik wakker werd -
Dat de englen met hun luiten
Niet zo vrij en onbenerd*,
- Als de doden 't oog ontsluiten -
Hunne vreugde kunnen uiten…
't Was buiten stoffig, warm en druk
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.202 't Was buiten stoffig, warm en druk
Door 't hete zonneschijnen,
Maar ik zat neer in stil geluk
Achter de dichte gordijnen,
In 't rustig, gedempte licht
Dacht ik alleen aan mijn doel en mijn plicht.
Maar toen zij de kamer binnentrad,
Waar ik stil te werken zat,
Over mijn boeken gebogen,
Toen viel een straal van het zonnelicht,
Over mijn…
Gethsemane*
poëzie
3.0 met 16 stemmen 4.034 Jezus, de laatste der nachten,
Ging naar de hof der olijven,
Liet zijn discipelen blijven
Buiten de duistere gaard;
Toen koos Hij drie uit hun midden,
Met Hem te waken, te bidden,
Maar door het bidden en wachten
Werden hun ogen bezwaard.
Kon dan niet één met Hem waken ?
Eén in die smartelijke uren
Met Hem de droefheid verduren
Van Zijn…