Ik verklein, in minima gehuld
ik zinspeel op zilte lucht
waar het treft in zaligheid
waar handen raken, in geduld
En ieder lam gaat tot zijn slachting
het raakt mij nu, die zwaveldamp
blaas mijn déjà vu vol nieuwe dichtsels
als plaksels op mijn nieuw behang
Naast mij ligt de dwangsom
in voleinding zinnen slepend
waar niemand teder op de…
Was het maar ellendig stil
zolang het voelt alsof het went
dat je langs mij starend aankijkt
vleiend met je zachte handen
Want in liefde val ik langzaam
zolang het lijkt alsof het kentert
dat je mij bekijkt alsof ik lucht ben
denkend langs mij op die avond…
Seraja
jij bent- de zwarte vlinder
ik
het gele huis
jij fladdert door mijn kamers
Je zweeft
Genoeglijk
kijk ik naar jouw dansen
je schaduw langs mijn wanden
je ogen kijken
naar de verf die langzaam bladdert
ik leef…
Maak een kleine kamer
schep de rode wijn
jij feest zonder te weten
je danst zonder te zijn
Vlieg maar
in het horen van de woorden
hos maar op hoge hakken
laat je verdrinken
in wat zij noemen
gezellig zijn
Ik zag een foto
keek van buiten naar je lach
je woorden zijn zo raar
jij keek zo naar beneden
Kon het nog maar anders zijn
totdat…
Betoverd nu, in winterdood
in laatst verlangen, waterschoot
rust mijn ziel, mijn pijnlijk hart
al was het om de dag te dragen
Mijn zucht, mijn damp als ademstroom
als draden, die de vlinders vlogen
verdwenen in landschapspaden
Enkel wit
het vocht hangt boven aarde
in de slaap, die mijn dood verdrijft
het is de nacht, die naderschrijdt…