812 resultaten.
foto's
gedicht
4.0 met 94 stemmen 30.773 als door herinnering gedreven
opende ik haar deur
zocht, al was het maar heel even
naar haar vertrouwde geur
als door herinnering getrokken
liep ik naar het ledikant
schoenen uit en op mijn sokken
kroop ik zachtjes naar haar kant
als door herinnering gekust
heb ik mijzelf laten gaan en
zocht ik naar een plek van rust
maar vond kringen…
Hoofdstad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 Er ligt een korte stiltedroom
in het plots ontwaken
tussen de ochtendbakens
van nieuwe dagdromen
Een rivier stroomt langs
haar rode havenmond
nu ze het zwijgen
leert begrijpen in liefde
Ze is jong en de wereld is mooi
haar leeftijd kent negen talen
om je nog veel mooier te maken
ze heeft je in haar stiltedromen lief
Naast het bed…
Japanse droom
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 59 door weidse deuren
geurt de kamperfoelie zoet
als de avond valt
altijd heb ik je
lief op aardse gronden
nu de haiku zweeft
hart in jouw boezem
dromen over verhalen
verlangen ligt stil
steeds echter voel ik
emoties bij anderen
mensen zoals jij…
Thuisloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 40 thuisloos zonder dak
boven het hoofd
kille winterwind
over zijn schouders
gedachten verdoofd
zwerft hij haveloos
met een hopeloze kater
thuisloos zonder bezit
op zoek naar tabak
thuisloos en alleen
raapt hij peuken
van de stoep…
Ben jij het?
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 92 Er blijft een grijze wereldtaal
aan de veel te diepe afgrond
van mijn geheugen hangen
om stille getuige te zijn
van het feitelijke
mezelf zijn tegenover jou
Ben jij het? vraag je mij
en ik kan je geen antwoord
schuldig blijven
in de rijkdom van jouw stilte
is mijn zwijgen een lichaamstaal.…
Kind van de wind
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 44 Na een flinke regenbui
openbaart zich fragiel de zon
tussen hangende regenwolken
de dag breekt eindelijk open
een druppel valt op een verkleurd blad
en van het dwalende blad op een balkon
een aarzeling, maar toch voorzichtig
lichtvlekken van een verlegen najaarszon
schijnen door de ontbladerde bomen
op het natte beneden gelegen gazon…
Zomer-nevel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 77 Het leven speelt
geen menselijk theater
met de armoede van stilte
de dood is natuurlijk schuw
voor het helse lawaai;
Het zwoele landschap vraagt
en neemt de mooiste dromen
ook de zomer-nevel
gaat in tijd voorbij.…
Vrij landschap
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 79 Het landschap neemt de vrije hand
van de schilder mee in haar zonnebad
verfstreken kenmerken specialiteiten
die in het groen zo vruchtbaar zijn
oker zijn de dromen van de oude man
zonneschijn op het eelt van zijn hart
een zandpad kronkelt zich in vergezicht
zijn blote voeten voelen warm
nu wordt het tijd voor een groots gebaar
een kleur…
onvermogen
gedicht
3.0 met 96 stemmen 20.326 in de spelonken
van mijn geest
in duisternis gehuld
tussen de stronken
van mijn vrees
ligt mijn verloren schuld
in de kerkers
van mijn verlangen
in ware droefenis
tussen zwak en sterk
gevangen
ligt mijn vergiffenis
in de plooien
van mijn geweten
in vreemde vorm verbogen
tussen ziel en zaligheid
vergeten
ligt mijn onvermogen…
Wolkenzomer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 46 Zoet is de liefde
zo blij als een bij
nectar van bloemen
een geschiedenis
ontvouwt zich
land ademt regen
onder wolkenverhalen
geeft ze hem
een stukje toekomst
om zijn reis te vervolgen
tegendraads komt hij bij haar
in veronderstelling van gedachten
rust in de hangmat
als liefde blijkt te zweven
stilte van de nacht.…
Zomerwereld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 72 Soms,
die ziel snikkende heimwee
naar de warme zomerdagen
toen mijn ongekuiste jeugd
zijn eigen dromenvleugels kreeg
en ik als jongen om mij heen keek
vaak tijdens het ouder worden
het ontoereikende verlangen
naar die vrijheid zonder vragen
alleen, met ongevulde rugzak
en indianentooi op pad
naar een land zonder horizon
eenzaam dromend…
Gefaciliteerde droom
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 69 Ik loop door de nachten
zonder mijn naam
op blote voeten
om dagen te vergeten
langs oude vloedlijnen
op het nachtstrand
de zwoele wind
over mijn schouders
voorgoed ontheemd
en zonder ouders
het laat me niet los
die andere werkelijkheid
tussen droomwereld
en toekomstig verlangen
waarachtige vriendschap
zonder leugens en bedrog…
Vogelverschrikker
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 109 Ze zeggen dat hij bij de kraaien hoort
met zijn talent om over de dood te zwijgen
en wat weet hij over liefde, nu hij er naar snakt
alleen op het veld met uitgezaaide bloemen
vogelverschrikker tegen wil en dank onder regen
met natte hoed en ongebruikte wandelstok
om de dieren weg te jagen waar hij van houdt
de vogelverschrikker heeft het koud…
Dorp
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 51 De ochtend valt in droomschaduw
hij betreedt regels der heimwee
een tante die de was doet in de rivier
de oude vader die sigaren rookt
krachtige wortels zwijgen in lage mist
wanneer landelijke tongen verdwalen
geen leugen haalt de horizonnen
een harde zon prikt door de nevel
kraaien vliegen boven het groene weiland
terwijl jij droomt in…
Wintertuin
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 58 In de sombere wintertuin
zie ik onzichtbare dieren
nog voor het regenen
in een droom verdwijnen
er blijft een grijze wereldtaal
aan de veel te diepe afgrond
van mijn geheugen hangen
om stille getuige te zijn
van het feitelijke
mezelf zijn tegenover jou
ontluiken de eerste bloemen
alsof het nooit winter is geweest
er zit een…
Herfststilte
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 131 De dood speelt geen theater met de stilte
zeg maar niets meer is nu bittere ernst
en alles wat er toe deed is fout gegaan
alsof heimwee speelt met het vergeten
liedjes veranderen door een aai van de wind
de herfst heeft nu zijn eigen heilzame stilte
je slaapt niet, je bent niet herrezen
je zweeft ergens rustig en sereen
in de gedachten van…
Vakantie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 109 Er grenst een blauwe wereldrand
aan de horizon van ons geheugen
we eten er boterhammen met kaas
en gaan te paard de heuvels over
daar klinkt weer dat vertrouwde stemgeluid
van een moeder die haar kinderen roept
om te gaan zwemmen in de blije rivier
en in de avond bij het kampvuur
drinkt vader zijn bedroefde bier
om de volle maan te begroeten…
Poes
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 85 Er loopt een poes door mijn stilte
het is een kleurrijke poes
vol met heimwee droomgeluiden
ze komt op mijn schoot zitten
om de stilte te omhelzen.…
Hemelkleurig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 130 Ik achtervolg jou met een vogelkleur
zo blijf ik nooit zonder beweging
hemelkleurig in mijn dankbaarheid
voor ieder likje kostbare verf
haal ik de zuurstof uit mijn lucht
Heimwee kleurt donkerblauw
achter het wenken van de horizon
geoefende schildershanden bereiken
een korte stilstand in het denken
zo blijft de horizon maar wenken.
Met…
Regennacht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 Het is bijna alsof je de arme winterzon
achter de horizon hoorde dalen
de wind alles weggeblazen
herinneringen verdwenen
nu je met de donkerblauwe verf
getuige van jouw stille liefde
de ernst van jouw geweten kleurt.
Om te overleven
onder het maanlicht
van de duisternacht
ben jij de eenzame mens
die jij voor ogen ziet.
En ook de…
Ontluikende dagdroom
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 92 Pril in het ontwaken
van het ochtendgloren
dacht hij nog na
over de droomcyclus
die hem zo had weten
te ontroeren in het duister
een ontluikende dagdroom
viel hem ten deel
op het bord, met zijn ontbijt
naast een spiegelei
ontwaarde hij zich
een innerlijke bespiegeling
zuinig in huisvlijt
nijverig in eenvoud
in dat bijzondere…
Mus op de grafsteen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 106 Er zit een mus op de grafsteen
bij het oude graf van mijn vader
met verwelkte bloemen en verhalen
over de vondsten langs de rivier.
Ik wil de mus wel leren kennen
om haar te vertellen over mijn vader
maar ze luistert niet
vliegt weg met mijn verdriet.…
ik kom kijken
gedicht
3.0 met 23 stemmen 7.750 ik kom kijken:
Wat zijn de bezienswaardigheden?
Nemen we een gids?
Ik groet jou Zon ik zoek
het pittoreske fotografeer
mijn medereizigers op de plaatsen
wij zijn pelgrims
ik sta in de rij
ik woon niet meer echt
niet meer in een landschap
met bomen
ik koop een souvenir.
------------------------------
uit: 'Op het oog', 2005.…
Bloeiwijzer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 61 Haar ogen zoeken tere bloemen
die haar ziel met licht betasten
het is alsof ze de dood hoort fluisteren
nu ze hier is, bij de rivier, die luistert
misschien dat zij
in grootsheid van het bestaan
een schaduw afwerpt
om de bloeiwijzer te vinden.…
Vriendin
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 129 Ze ziet onzichtbare dieren
in een lucide droom verdwijnen
in trouwe eenvoud
bij het kopje koffie
met de droge tarwekoek
in de echo van de radio
ik probeer reclame te maken
voor haar uiterlijke schoonheid
maar dat heeft zij niet nodig
want ze is van binnen al zo mooi
in essentie van ontwaken
laat zij de wolken niet los
viert…
Rimpelwoud
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 102 We beklimmen samen
in een droombestaan
dode bomen
geworteld
in een oneindig bos
waar klatergoud lokt
voor de verloren kinderen
je laat mijn hand niet los
peutert handig uit jouw neus
roept wat vlinders om versterking
en in het bij je zijn klinkt een lied
over hoe jij jezelf bent gebleven
onder het maanlicht
van de nacht
ben jij…
Argwanend
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 172 Hoe noemt men één geodriehoek op het strand?
Ik vraag u nogmaals
Hoe noemt men één geodriehoek op het strand?
KIJK ME MAAR AGWANEND AAN
een geokniehoek.
Ja, een geokniehoek.
Mits een knie bruin wordt door het zonlicht…
Jezelf
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 93 Je bevestigde mij
in trouwe eenvoud
van gewoonte
herhaalde jij jezelf
om getuige te zijn
van het feitelijke
mezelf zijn
tegenover jou
die zichzelf was
en steeds herhaalde
wat zich in mijn trouwe
eenvoud bleef bevinden
jezelf, vond ik je mooi
hoe je mij terug had gevonden.…
Vergelijking met de dood
gedicht
2.0 met 17 stemmen 10.687 Met de dood is het als met een toerist die
het mooiste meest authentieke plekje niet vond
en aan de rotonde rondjes bleef draaien
omdat hij de plaatselijke taal niet verstond en
hoewel hij de weg in gebroken Engels kon vragen
aan een beleefde local die het nut voor commercie
wel inzag bleef de dood op een afstand rondjes
draaiend binnensmonds…
Heimwee
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 93 We lopen samen stroomopwaarts
door de voegen van de stad
mijn dagboek en ik
we gaan gescheiden
zij in een mystiek bloemenveld
ik in een keurig joggingpak
door het dagelijkse leven
wanneer ze zwaluwen ziet
tekent ze een landkaart
haar vingers in het zand
neemt ze mijn hand
een land, een dromer.…