inloggen

Alle inzendingen van Joanan Rutgers

1187 resultaten.

Sorteren op:

Scheel

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 206
Zie je lees je ervaar je begrijp je hoe verdrietig ik ben zonder de ideale vrouw die me drie weken hemel schonk en daarna dumpte als oud vuil alle gemene mannen in haar leven psychotisch op mij projecteerde en me gewetenloos de hel indrukte voel me raak me aan als je met me begaan bent ik sta geestelijk open voor je troost maar…

Sprookjesprinses

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 65
(voor Bernadette Gallis) Onder jouw lieftallige jurk van Laura Ashley verborg je een hunkerend lichaam, dat lief en zijdezacht langs de muren gleed, die van Boudewijn een muurklever maakte, een witte prins op een hobbelpaard. Tijdens zijn psychotische avonturen hield jij hem in het gareel, stal je zijn hart en temperde je zijn snobisme…

Sigarettenvaas

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 130
(voor Karin Welhuis) Je werkt graag met lange uitstulpingen, die je in de natuur ontdekte, want je reist nu eenmaal graag, zodat de meest unieke natuurvormen je kunnen inspireren. Je staat stevig op je benen, als een gevreesde revolverheld of een meesteres in kung-fu, maar daarachter liggen de eindeloze velden vol kleurrijke bloemen en…

Ontruiming

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 97
Kom maar, georganiseerde plunderaars, maar wat graag doe ik afstand van ijdele kortzichtigheid, overtollige ballast in de vorm van zielloze materie, ik lach om jullie zwarte wetten van geld en macht, die weerloze heiligen niet dulden kunnen. Neem ze maar mee, al die voor jullie onbegrijpelijke boeken, bedreigend hé als je er geen weet van hebt! Mij…

Laatste vlucht

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 217
(voor Antoine de Saint-Exupery) Hij vloog alsmaar hoger en hoger, waar de lucht te ijl werd, waar de kleine prins zijn armpjes strekte, hij vloog erin. Hij zag niet dat zijn vriend een luchtspiegeling was. Melancholisch was hij opgestegen,de cockpit benauwde hem, aan de aarde heeft het niet gelegen, aan de mensen wel. Zijn draaglast werd…

Lege handen

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 129
(voor Mirjam) Ik sta met lege handen in de nacht, ik hef ze naar God uit wanhoop, Hij weet precies hoeveel ik van je hou en ook hoeveel jij van mij houdt, dus maak geen vergissing. Ik bemin niet de dingen die je maakt of de dingen die je in de wereld zet, niet je idealisme en je expantiedrift, ergens wel natuurlijk, maar veel meer wil…

Rejoice

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 104
(voor James Joyce) De witte eindeloosheid achter het zwarte ooglapje van een Ierse druide, een dag vol groeiende doolhoven twaalf kilometer onder de zeespiegel, zeeslangen liggen roerloos achter purperen pilaren,dat ene oog,zoals de vervaarlijke cyclopen,speurt sneller dan het hoogste licht, dwars door de stalen muren van een ziekelijk…

De tijd opgeheven

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 313
(voor Gerrit Kouwenaar) De koekoeksklok blijft dicht, er is werkelijk niemand die de besneeuwde harten wil verwarmen,hoe alert de koffie-ogen ook spieden, zich naar binnen draaien als opgeblazen carnavalsballonnen, prikkeldraad, onder de ijzeren wals gillen de eenzame, ineengedoken lieveheersbeestjes om de genade die uitblijft en er zijn…

Seksmaniak

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 211
(voor Ronald Giphart) Uit de teugels van valse geruchten en ontaarde mijlpalen (typisch weer dat rare sujet) weergalmt het gebrul van de jongeling, de gestaalde kanonnier, een Waterloo van zinnebeelden klettert op hem neer als melkproducten van Maria's, inclusief de pittige smeerkaas van tedere jongedames en het gevecht van krolse poezen…

Zuignap

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 212
(voor Adriaan Morrien) In een moderne burcht te Utrecht: 'Pardon,mevrouw,dat ik zo onbeschaamd in uw tepels knijp,maar de manier waarop Adriaan het woord 'tepels' uitspreekt,maakt mij razend van verlangen. Maar wat zegt u? het geeft niet,want die dichter doet het meestal ook,wel verdraaid, dan is zijn wereld toch kleiner dan ik dacht.…

Femina

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 346
O borsten - ik zou in ze willen verdwijnen als in grote ruimteschepen met zachte, Perzische tapijten en warme melk met Bambix, terug naar kinderparadijzen. O tepels - ik zoek de volmaakte (tepels gevuld met wodka?) als een ontevreden kind, ik ben blind, stekeblind! Zou zij ze hebben? of zij? of jij? O beeltenissen van het driftige verlangen…

Een ufo

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 165
(voor Herman Brusselmans) Te beseffen dat zijn waaier om verkoeling een ijsparapluutje is wat nog altijd meer is dan Nix en toch vermoed ik dat hij de minst geile bromfiets van heel Gent is, vreemd hoe hij zijn handicappen te kijk zet aan een schandpaal, terwijl hij van nature zo schuw is als een misplaatste kangoeroe, feit is dat men loslopende…

De banvloek

netgedicht
5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 119
(voor J.J.Slauerhoff) Door vele kwalen ingehaald, zwierf hij van zee naar zee, door burgers grof vermaald nam hij zijn noodlot mee en waar hij ook kwam, tussen de dijen van een vrouw of toen hij opium nam, zijn obsessies werden grauw, zodra het land veroverd was. Liever jaagde hij maar voort met een duistere grimas rond de lippen…

Kruidendokter

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 108
(voor Marcellus Emants) Drie mooie vrouwen deelden het zware zienersleven,hij schreef alsof hij tuinen spitte en kruiden verbouwde,met een geestdrift die hen allen verbaasde. Hij prees de werking van ieder kruid en aan de puntjes van zijn sierlijke snor herken je de punctuele estheticus. Haat koesterde hij voor het onechte,voor de slappe aftreksels…

Persona non grata

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 85
(voor Cesare Pavese) De goocheldoos was leeg,triest hoe je uiteindelijk de leemte weervond,die je als kind moest ondergaan. De afwijzingen in een verbitterd klimaat. De ogen die dood verspreidden, maskers van zelfontkenning, tot de slopende energieverspilling van vermommingsdrang afstierf. Opnieuw beginnen? de betekenis van woorden was gedoofd…

Droomvrouw

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 146
Zij kwam naakt aan de deur, vertelde dat zij een bad had genomen en ik benijdde het badwater. Haar frisse nachtjapon ontspon zich als een witte vlinder die mijn hart omvleugelde. Mijn neerslachtigheid wilde als een jong veulen in haar weide springen, maar zij hield de hekken gesloten. Andere herten mogen haar reinheid onverhinderd…

Verlaten stad

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 139
(voor Leonid Ivanovitsj Dobytsjin) Leningrad is in het zwart gedompeld nadat alweer een schrijver zijn hart, zijn ziel met zijn pen heeft doorboord, Leningrad gaat in het zwart haar eigen straten over, Leningrad is moe van al die zinloze zelfmoorden op een artistieke draaimolen - er staat geen lach meer op het gelaat van Leningrad, zij is…

Vederlichte bariton

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 132
(voor H.H. ter Balkt) Hij vangt ons op in de regentijd, vormt daken van goud voor het fluweel van bloemen,als boven de zee getilde dolfijnen. Iets dieper graag, die woorden over hem, hij zit niet voor Jan Doedel onder zwaar geschut, in de loopgravenoorlog van een harem geverfde muzen uit de Hollandse klei. Zijn donkere stem uit het binnenste…

Snorbaard

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 176
(voor Kader Abdolah) Zijn grote,blonde snor hing in de schuimkraag van een bier alsof deze gewassen werd door kabouterachtige wasvrouwen. Ik geloof dat sinds de ziener Nietzsche ('Also spricht Abdolah') geen schrijver is geweest die zoveel beharing onder zijn speurneus had. Door de Noormannen, Stalin en Hitler, maken bepaalde bromsnorren…

Overwinnaar

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.014
(voor Andre Gide) Hij droeg een paarse cape en verder niets, met in zijn rechterhand een gouden wandelstok, zijn rode ogen keken naar de donkere mannen, die roeiden met al hun krachten. Hij genoot van hun glimmende lichamen en eindelijk was de herinnering aan zijn geschriften verdwenen. Hij keek naar de Kongo als naar een beminde in de late…

King Wilde

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 75
'Life cannot be written, life can only be lived' O.W. (voor Oscar Wilde) Als je een eeuw later had geleefd, dan was het gevang ondenkbaar en dan had je vrienden kunnen nemen zoveel je wenste en waar je wilde, maar dat is slechts een klein idee, waar jij niet mee geholpen bent. Kon ik maar terug in de tijd om met een schaar het lint dat…

Gebleven hemeling

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 122
(voor Jacobus van Looy) In stilte groeiend, als een cactus in de Marokkaanse woestijn, krankzinnig met de heilige gekken, die hem de zon door zijn schedel boorden. Verliefd op het woelige Tanger, zoals later zijn collega uit Friesland. Hij verdween in de kleuren om hem heen, hij zwom tussen de siervissen in de vrije oceaan. Dit zuidelijke…

Een zielsverwant

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 90
(voor Carry van Bruggen) Nooit, nooit je ogen zien, die felheid, nooit dat zwarte krulhaar, die intense fierheid, terwijl je zo warm overkomt, zo springlevend wanneer ik je lees, maar nooit kan ik je kussen of met mijn vingers door je haar kroelen. Opgebrand in de duisternis, in een droevig gevecht met het einde, maar net zo slecht met…

Ruwe bolster

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 499
(voor Brendan Behan) Hij die de wurggreep van depressie kende, hij hield het op de troost van whisky, hij dronk er zijn boosheid mee weg, tot zijn lever knapte als een luchtballon. Donderwolk uit de kraters van Ierland, kameleon in het brandende zand van de pijn, die voor een mens te zwaar was en bovendien de trigger tot zelfdoding (ook met…

Bedumer les

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 121
Droeve plek van mijn geboorte, langs het strakke Boterdiep, waar een man zich heeft verhangen, in de kamer van mijn wieg. Vader legt zich toe op preken schrijven, moeder wordt van zorgen moe. De oude kerktoren dwingt hen meer en meer tot zwijgen, alles in de geest van mensenmoordenaar Calvijn. Verzuurde roddeltante's, verharde zanikheren en…

Geniale afweer

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 146
(voor Willem Frederik Hermans) De tralies van de wereld zijn opgebouwd uit hersencellen lang geleden toen het sprookje zijn zeggingskracht verloor, maar zijn kleine hart overleefde. Wraakgenomen verschijnen er vonkjes in zijn ogen, die hij lang verloren waande. Hij steekt zijn haviksneus fier en onbekommerd in de lucht. Zijn mond hangt verslagen…

Benno Barnard

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 118
Jouw hart ontkomt niet aan zijn dichterschap, het trilt vanuit de eeuwigheid ver boven het onhoorbaar aardse. Jij ként het woord dat doden tot leven wekt, dat woord komt niet uit jouw mond, maar uit jouw ogen, vuurspuwend met licht. De wortels van Antwerpen liggen desondanks gegroefd in je gelaat en de sappen tussen het duistere wraakgebied…

Farao Kavafis

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 177
(voor K. P. Kavafis) Een Griekse liereman uitte zijn tederheid voor het stadsleven in Alexandrië, waar de geliefde moederschoot hem baarde, baarde hij met woorden zijn piramide - zijn donkere ogen zochten het oude mysterie en de vrije liefdesuiting, geheel naar zijn aard, die niet gestorven of verstikt is geraakt, die als koele wijn het hart…

Baron Achterberg

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 783
(voor Gerrit Achterberg) De analyse voorbij streefde hij naar verlossing van het denkbaar ogenschijnlijke. Wroetend in zijn verleden haalde het noodlot hem in, hij werd de man die hij zocht en de zonde van de vaderen kwam ten uitvoer. Hij schiep zijn eigen wonden om het blauwe bloed dat verzwegen is door een laffe boer, vadereer boven dochterschande…

Te Jebaloega

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 99
(voor Marina Tsvetajeva) Ik ben van hoek naar hoek gelopen, ik heb iedere meter afgetast, ik heb zelfs geproefd van de modder, uren heb ik daar gestaan in een cirkel van witte kaarsen, verliefd op een vaal portret, dat ik bij me draag sinds mijn eigen eenzaamheid mij wurgde. Bitter waren de nachten dat ik droomde van haar stem, die danste…
Meer laden...