1187 resultaten.
Scheel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 206 Zie je
lees je
ervaar je
begrijp je
hoe verdrietig ik ben
zonder de ideale vrouw
die me drie weken hemel schonk
en daarna dumpte als oud vuil
alle gemene mannen in haar leven
psychotisch op mij projecteerde
en me gewetenloos de hel indrukte
voel me
raak me aan
als je met me begaan bent
ik sta geestelijk open voor je troost
maar…
Sprookjesprinses
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 65 (voor Bernadette Gallis)
Onder jouw lieftallige jurk van Laura Ashley
verborg je een hunkerend lichaam, dat lief
en zijdezacht langs de muren gleed, die van
Boudewijn een muurklever maakte, een
witte prins op een hobbelpaard.
Tijdens zijn psychotische avonturen hield
jij hem in het gareel, stal je zijn hart
en temperde je zijn snobisme…
Sigarettenvaas
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 130 (voor Karin Welhuis)
Je werkt graag met lange uitstulpingen,
die je in de natuur ontdekte,
want je reist nu eenmaal graag,
zodat de meest unieke natuurvormen je kunnen inspireren.
Je staat stevig op je benen,
als een gevreesde revolverheld
of een meesteres in kung-fu,
maar daarachter liggen de eindeloze velden vol kleurrijke
bloemen en…
Ontruiming
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 Kom maar, georganiseerde plunderaars, maar wat graag doe ik afstand van ijdele kortzichtigheid, overtollige ballast in de vorm van zielloze materie, ik lach om jullie zwarte wetten van geld en macht, die weerloze heiligen niet dulden kunnen. Neem ze maar mee, al die voor jullie onbegrijpelijke boeken, bedreigend hé als je er geen weet van hebt! Mij…
Laatste vlucht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 217 (voor Antoine de Saint-Exupery)
Hij vloog alsmaar hoger en hoger,
waar de lucht te ijl werd, waar
de kleine prins zijn armpjes strekte,
hij vloog erin. Hij zag niet dat zijn
vriend een luchtspiegeling was.
Melancholisch was hij opgestegen,de
cockpit benauwde hem, aan de aarde
heeft het niet gelegen, aan de mensen
wel. Zijn draaglast werd…
Lege handen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 129 (voor Mirjam)
Ik sta met lege handen in de nacht,
ik hef ze naar God uit wanhoop,
Hij weet precies hoeveel ik van je hou
en ook hoeveel jij van mij houdt,
dus maak geen vergissing.
Ik bemin niet de dingen die je maakt
of de dingen die je in de wereld zet,
niet je idealisme en je expantiedrift,
ergens wel natuurlijk, maar veel meer
wil…
Rejoice
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 104 (voor James Joyce)
De witte eindeloosheid achter het zwarte
ooglapje van een Ierse druide,
een dag vol groeiende doolhoven twaalf
kilometer onder de zeespiegel,
zeeslangen liggen roerloos achter
purperen pilaren,dat ene oog,zoals
de vervaarlijke cyclopen,speurt
sneller dan het hoogste licht,
dwars door de stalen muren van een
ziekelijk…
De tijd opgeheven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 313 (voor Gerrit Kouwenaar)
De koekoeksklok blijft dicht, er is werkelijk niemand
die de besneeuwde harten wil verwarmen,hoe alert
de koffie-ogen ook spieden, zich naar binnen draaien
als opgeblazen carnavalsballonnen, prikkeldraad,
onder de ijzeren wals gillen de eenzame, ineengedoken
lieveheersbeestjes om de genade die uitblijft
en er zijn…
Seksmaniak
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 211 (voor Ronald Giphart)
Uit de teugels van valse
geruchten en ontaarde mijlpalen
(typisch weer dat rare sujet)
weergalmt het gebrul van de
jongeling, de gestaalde kanonnier,
een Waterloo van zinnebeelden
klettert op hem neer als
melkproducten van Maria's,
inclusief de pittige smeerkaas
van tedere jongedames en het
gevecht van krolse poezen…
Zuignap
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 212 (voor Adriaan Morrien)
In een moderne burcht te Utrecht:
'Pardon,mevrouw,dat ik zo onbeschaamd
in uw tepels knijp,maar de manier
waarop Adriaan het woord 'tepels'
uitspreekt,maakt mij razend van
verlangen. Maar wat zegt u?
het geeft niet,want die dichter
doet het meestal ook,wel verdraaid,
dan is zijn wereld toch kleiner
dan ik dacht.…
Femina
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 346 O borsten -
ik zou in ze willen verdwijnen
als in grote ruimteschepen
met zachte, Perzische tapijten
en warme melk met Bambix,
terug naar kinderparadijzen.
O tepels -
ik zoek de volmaakte
(tepels gevuld met wodka?)
als een ontevreden kind,
ik ben blind, stekeblind!
Zou zij ze hebben? of zij?
of jij? O beeltenissen
van het driftige verlangen…
Een ufo
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 165 (voor Herman Brusselmans)
Te beseffen
dat zijn waaier
om verkoeling een ijsparapluutje is
wat nog altijd meer is dan Nix
en toch vermoed ik dat hij
de minst geile bromfiets van heel
Gent is, vreemd hoe hij zijn handicappen
te kijk zet aan een schandpaal,
terwijl hij van nature zo schuw is
als een misplaatste kangoeroe,
feit is dat men loslopende…
De banvloek
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 119 (voor J.J.Slauerhoff)
Door vele kwalen ingehaald,
zwierf hij van zee naar zee,
door burgers grof vermaald
nam hij zijn noodlot mee
en waar hij ook kwam,
tussen de dijen van een vrouw
of toen hij opium nam,
zijn obsessies werden grauw,
zodra het land veroverd was.
Liever jaagde hij maar voort
met een duistere grimas
rond de lippen…
Kruidendokter
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 108 (voor Marcellus Emants)
Drie mooie vrouwen deelden het zware
zienersleven,hij schreef alsof hij tuinen
spitte en kruiden verbouwde,met een geestdrift
die hen allen verbaasde. Hij prees de werking
van ieder kruid en aan de puntjes van zijn
sierlijke snor herken je de punctuele estheticus.
Haat koesterde hij voor het onechte,voor de slappe
aftreksels…
Persona non grata
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 (voor Cesare Pavese)
De goocheldoos was leeg,triest
hoe je uiteindelijk de leemte
weervond,die je als kind
moest ondergaan. De afwijzingen
in een verbitterd klimaat.
De ogen die dood verspreidden,
maskers van zelfontkenning,
tot de slopende energieverspilling
van vermommingsdrang afstierf.
Opnieuw beginnen? de betekenis
van woorden was gedoofd…
Droomvrouw
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 146 Zij kwam naakt aan de deur,
vertelde
dat zij een bad had genomen
en ik
benijdde het badwater.
Haar frisse nachtjapon
ontspon zich
als een witte vlinder die
mijn hart omvleugelde.
Mijn neerslachtigheid
wilde als een jong veulen
in haar weide springen,
maar zij hield
de hekken gesloten.
Andere herten mogen haar
reinheid onverhinderd…
Verlaten stad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 139 (voor Leonid Ivanovitsj Dobytsjin)
Leningrad is in het zwart gedompeld
nadat alweer een schrijver zijn hart,
zijn ziel met zijn pen heeft doorboord,
Leningrad gaat in het zwart haar eigen
straten over, Leningrad is moe van al die
zinloze zelfmoorden op een artistieke
draaimolen - er staat geen lach meer op
het gelaat van Leningrad, zij is…
Vederlichte bariton
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 132 (voor H.H. ter Balkt)
Hij vangt ons op in de regentijd,
vormt daken van goud voor het fluweel
van bloemen,als boven de zee getilde dolfijnen.
Iets dieper graag, die woorden over hem, hij
zit niet voor Jan Doedel onder zwaar geschut,
in de loopgravenoorlog van een harem geverfde
muzen uit de Hollandse klei. Zijn donkere stem
uit het binnenste…
Snorbaard
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 176 (voor Kader Abdolah)
Zijn grote,blonde snor
hing in de schuimkraag van een bier
alsof deze gewassen werd door
kabouterachtige wasvrouwen.
Ik geloof dat sinds de ziener Nietzsche
('Also spricht Abdolah') geen schrijver is
geweest die zoveel beharing onder zijn
speurneus had.
Door de Noormannen, Stalin en Hitler, maken
bepaalde bromsnorren…
Overwinnaar
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.014 (voor Andre Gide)
Hij droeg een paarse cape en verder niets,
met in zijn rechterhand een gouden wandelstok,
zijn rode ogen keken naar de donkere mannen,
die roeiden met al hun krachten. Hij genoot
van hun glimmende lichamen en eindelijk
was de herinnering aan zijn geschriften verdwenen.
Hij keek naar de Kongo als naar een beminde
in de late…
King Wilde
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 75 'Life cannot be written, life can only be lived' O.W.
(voor Oscar Wilde)
Als je een eeuw later had geleefd,
dan was het gevang ondenkbaar
en dan had je vrienden kunnen nemen
zoveel je wenste en waar je wilde,
maar dat is slechts een klein idee,
waar jij niet mee geholpen bent.
Kon ik maar terug in de tijd
om met een schaar het lint
dat…
Gebleven hemeling
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 122 (voor Jacobus van Looy)
In stilte groeiend, als een cactus
in de Marokkaanse woestijn,
krankzinnig met de heilige gekken,
die hem de zon door zijn schedel
boorden. Verliefd op het woelige
Tanger, zoals later zijn collega
uit Friesland. Hij verdween in de
kleuren om hem heen, hij zwom tussen
de siervissen in de vrije oceaan.
Dit zuidelijke…
Een zielsverwant
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 90 (voor Carry van Bruggen)
Nooit, nooit je ogen zien, die felheid,
nooit dat zwarte krulhaar,
die intense fierheid,
terwijl je zo warm overkomt,
zo springlevend wanneer ik je lees,
maar nooit kan ik je kussen
of met mijn vingers door je haar kroelen.
Opgebrand in de duisternis,
in een droevig gevecht met het einde,
maar net zo slecht met…
Ruwe bolster
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 499 (voor Brendan Behan)
Hij die de wurggreep van depressie kende,
hij hield het op de troost van whisky,
hij dronk er zijn boosheid mee weg, tot
zijn lever knapte als een luchtballon.
Donderwolk uit de kraters van Ierland,
kameleon in het brandende zand van de pijn,
die voor een mens te zwaar was en bovendien
de trigger tot zelfdoding (ook met…
Bedumer les
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 121 Droeve plek van mijn geboorte, langs het strakke
Boterdiep, waar een man zich heeft verhangen, in
de kamer van mijn wieg. Vader legt zich toe op
preken schrijven, moeder wordt van zorgen moe.
De oude kerktoren dwingt hen meer en meer tot
zwijgen, alles in de geest van mensenmoordenaar
Calvijn. Verzuurde roddeltante's, verharde zanikheren
en…
Geniale afweer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 146 (voor Willem Frederik Hermans)
De tralies van de wereld zijn opgebouwd
uit hersencellen lang geleden toen het sprookje
zijn zeggingskracht verloor, maar zijn kleine
hart overleefde. Wraakgenomen verschijnen er
vonkjes in zijn ogen, die hij lang verloren
waande. Hij steekt zijn haviksneus fier en
onbekommerd in de lucht. Zijn mond hangt
verslagen…
Benno Barnard
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 Jouw hart ontkomt niet
aan zijn dichterschap, het trilt
vanuit de eeuwigheid ver boven het onhoorbaar aardse.
Jij ként het woord dat doden tot leven wekt,
dat woord komt niet uit jouw mond, maar uit
jouw ogen, vuurspuwend met licht.
De wortels van Antwerpen liggen desondanks
gegroefd in je gelaat en de sappen tussen
het duistere wraakgebied…
Farao Kavafis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 177 (voor K. P. Kavafis)
Een Griekse liereman uitte zijn tederheid
voor het stadsleven in Alexandrië,
waar de geliefde moederschoot hem baarde,
baarde hij met woorden zijn piramide -
zijn donkere ogen zochten het oude mysterie
en de vrije liefdesuiting, geheel naar zijn aard,
die niet gestorven of verstikt is geraakt,
die als koele wijn het hart…
Baron Achterberg
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 783 (voor Gerrit Achterberg)
De analyse voorbij streefde hij naar verlossing
van het denkbaar ogenschijnlijke. Wroetend
in zijn verleden haalde het noodlot hem in,
hij werd de man die hij zocht en de zonde van
de vaderen kwam ten uitvoer. Hij schiep zijn
eigen wonden om het blauwe bloed dat verzwegen
is door een laffe boer, vadereer boven
dochterschande…
Te Jebaloega
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 99 (voor Marina Tsvetajeva)
Ik ben van hoek naar hoek gelopen, ik heb iedere meter
afgetast, ik heb zelfs geproefd van de modder, uren
heb ik daar gestaan in een cirkel van witte kaarsen,
verliefd op een vaal portret, dat ik bij me draag
sinds mijn eigen eenzaamheid mij wurgde. Bitter waren
de nachten dat ik droomde van haar stem, die danste…