Alle inzendingen van Job

De vrouw die in mij woont kijkt uit het raam van een stil huis en laaft zich aan de fado de weemoed van de cello het vuur van de gitaar de waaierende zang minstens één vergeefse liefde kent ze, een val die haar deed wankelen en misschien een vijand in haar vlees mooier is ze dan haar leven zachter haar strelen dan haar handen dieper…

Moment waarop hij z'n ogen opslaat en ziet 'het is er nog, ik ben er nog' en weer wegvalt als een zwakke zender De machinerie van toe- en afvoerslangen ruist, zoemt, flitst codes van onmacht maar stuurt hem in z'n zachte landing bij Buiten de kliniek hangt behaagziek voorjaar ----------------------------------------- uit:…

zo broos jonge baksteen in een wei vol ervaring, zo leeg nog de ramen, de koeien keken daar dwars doorheen vader, jouw huis is gaan leven toen de veestapel verdween en het gras zo wit is het nu, zo rood de rozen, met plukjes vacht nog aan het prikkeldraad soms vind je tussen de struiken een poppenarm, een lekke bal of 't ruikt er…

De dag laten voorbijgaan tot het avond werd en in de fruitschaal de vergeten mandarijn ontaardde in de verte gloeide de stad, zich ontstekend aan zichzelf wat leefde in de beijsde weiden kroop in cocons, zette stekels tegen de sterren op Alleen de hemeljagers van diamant geluidloos snijdend in het graniet namen ons mee, losten ons op…

Zwaar bepantserd, met uitschuifbaar materieel kapseist hij telkens tussen duin en helm als vliegenier is hij een roekeloze die als zijn motor afslaat, neerploft In abdijbier nadert zijn ontreddering nog het meest die van een dronken tor -------------------------------------------- uit: 'Van de arena en het lastdier', 1995.…

Zes makers van de teloorgang: de gebroeders Oud en Eenzaam, de b.v. Ziekte, de firma Dood, het duo Armoe/Honger, slaan in draf mij, hoge hindernis, over de zusjes Hoop Doet Leven echter doen mij nog alle dagen aan, ook als hun rigide minnaars Hartstocht en Radeloos elkaar te lijf gaan 's nachts met broertje Zelf op strooptocht door de…

In het halfduister van de A-6 struint tussen zwerfvuil iets geelogigs Twee werelden die elkaar kruisen: de gebaande en de naakte de gekooide en de wilde de verzadigde en de hongerige Vos die ik was mens die ik werd ------------------------- uit: 'Huisbroei', 2003.…

Een kans is wat ik heb gekregen Een laatste kans dat wel Deze kans daar zat ik om verlegen Nu kan ik beginnen met het spel De kans is hier hij is niet groot Maar hij is wel aanwezig Onze liefde is nog niet dood We zijn nog wel even bezig Ook al is de kans dan heel erg klein Een kans van 1 op 10 miljoen Er is een kans en dat is fijn Met…

Ik zocht me een plek in het Turkse bad waar warme mist je huid bewasemt en fibersterren van kleur verschieten en steeg op met m'n gedachten tot ik dacht dat ik niet meer dacht en de aarde bleef hangen in haar baan ver van m'n aangekleed bestaan zag ik mensen verdwijnen waar ze kwamen stof tussen de hemellichamen De stoom trok weg in…

Broeipotten en zaailingen op de Creiler Flora: zo rood en geel getulpt is het deze winter niet geweest Waar was ik al die tijd? Om precies te zijn niet ik liet ze broeien dat ze barstten keerde ze tijdig om hun steel te rechten, trok bij min vier alle registers van de lente open En ik? Ik broeide in het winterlicht maar glazig op hun…

Een indrukwekkende waterval buldert van binnen vol ontzag sta ik langs de kant waar woorden samenkomen in zinnen Terwijl ze harmonieus hun weg vinden loop ik richting de waterval waar ze mij nog meer met jou verbinden Vol bewondering weerklink je in mijn verhalen overstemd door het gebulder blijf ik mijn liefde voor jouw herhalen Ik loop…

Een blik in je sprekende ogen je raakt me zo diep en vraag me af...heb jij me ook voorgelogen? Ik herinner me je woorden liefde is niet zonder risico en vraag me af...wil ik dat wel zo? Zo vurig m'n verlangen maar ik kan er niet aan toegeven en vraag me af...hou ik mezelf gevangen? Ik wil niets liever dan mijn woorden aan jou binden…

Vechten had geen zin moegestreden stapte ik een andere wereld in sloot m'n ogen daar waar engeltjes vlogen onbezorgd zwevend in de nacht tussen vallende sterren....zó'n pracht doodstil niets te horen even voelde ik me verloren totdat zij kwam en me bij de hand nam onder haar vleugels veilig geborgen bevrijd van alle zorgen fluistert ze…

Door verdriet vermoeid had vechten geen zin met het sluiten van m'n ogen stapte ik een andere wereld in We keken elkaar aan als aan de grond genageld bleef ik staan jouw ontwapende lach in zich de blijdschap van een zonnige dag ik keek van je af ineenkrimpend....laf Als sneeuw voor de zon gleed de grond onder mij vandaan mijn hand grijpend…

Langzaam geraakt veroverd in m'n hart voor altijd Samen doen zijn mijn liefde bevrijd Zo mooi oprecht daar Jij warm speciaal ongrijpbaar…