Ondanks uitgewisseld verdriet
of wellicht juist daarom
vrijden we met elkaar
in een traag
moeiteloos
tempo
een bevestiging
van ons leven
van onze liefde
voor elkaar
Zolang het soepele ritme voortduurde
was er geen sprake van
dat de grens tussen
de feiten
verzinsels
werkelijkheid
en fantasie
vervaagde
alles teruggebracht
tot wederzijdse…
Ieder jaar opnieuw
zal ik bij de eerste sneeuw
jou voor me zien
totdat de vertrouwde sleur
van het dagelijks bestaan
de scherpe kantjes
van mijn verdriet heeft afgeslepen
en tot een draagbare dofheid
zal hebben gereduceerd
maar zelfs dan nog
zal ik je voor me zien
bij de eerste sneeuw…
Ik ben naar de stad gekomen
om een meisje te verleiden
geen één punt zeventig meter lang
kort blond haar
een brutaal kopje
waardoor ze op een scholier lijkt
met een bepaald volwassen lichaam
waardoor ik tegelijkertijd
vertederd en opgewonden raak…
Je bent een meesteres
in het administratieve voorspel
alle typepapier in keurige stapeltjes
nietmachine in de aanslag
paperclips klaar om te steken
en je bureau voortdurend
afgeschuimd naar voorwerpen
die daar niet op thuis horen…
749
Bezig met laden