Morgen vier ik jouw 22ste jaarfeest
alsof je er altijd bij ben geweest.
Al mocht je hier maar even op aarde zijn
je woont in mijn hart al mijn hele leven
dat te voelen verzacht de intense pijn
creeƫrt tussen jou en mij een speciale lijn.
Morgen zal de zon door jou schijnen
en zullen de tranen om jou verdwijnen
als de engelen je zieltje…
Angst verpakt in de dood
de kogels van zinloos lood
paniek jaagt op de tranen
een man schiet op wanen
Een eiland wordt een val
podium voor een laffe aanval
Mensen vallen bloedend neer
niet een maar telkens weer.
Waanzin drijft op het water
angst slaat een diepe krater.
Nachten vallen over ogen heen
en rijt het tere leven uiteen…