Ik was naakt,
naakter dan een man mij ooit zag
Ik was geraakt,
en tranen bedekten mijn lach
was het verwaandheid dat
bedekte mijn oren?
en mij niet liet horen,
wat het kind zei.
ik ben naakt, net als de keizer
geen ijzer,
geen ragfijn goud,
geen geweef
is nodig.
Is dat de prijs van liefde
of was het gekte dat mij dreef?…
De onschuld is verdwenen
slechts lege schappen zijn overgebleven
na de rooftocht van realiteit
voor mij blijft niets over dan te lopen
over rotsen, zand dat ik ooit
gebruikte om kastelen mee te bouwen
nu is het niets
ik kan niet dromen
slechts dwalen
in lege abstractie
waarin ik niet meer weet waar het script is gebleven
en niet meer weet…