Wanneer de maan
zijn plaats inneemt
moeiteloos,
de zon verdringt
Sta ik stil
in het schijnsel
van mijn schaduw
beweeg ik niet
stokt mijn adem
in de wind
Wanneer de sterren
hun licht doven
en niets nog betekenis heeft
zweef jij
in mijn gedachten
ongrijpbaar
als altijd
Jouw stempel
ligt op de spullen
die jouw aanwezigheid
verhullen…
Watervaste vuren
trotseer ik voor jou
aanhoudend,
verschroeiend,
hete vuren
Ik vertrap ze
met blote voeten
en mijn handen
op mijn rug
Niet te blussen,
niet te vertrappen
Brandend verschroeien ze,
elke regel die,
ik ooit ook had
Deze watervaste vuren
Van waarheid,
voorzien,
durven ze
de leugens
niet verder te trotseren
dan…
708
Bezig met laden