het is een hoekje in de kamer
waar lippen sluiten
ogen drinken uit een vlam
op de witte muur
het is een bankje aan het water
waar vingers strootjes vouwen
tot een fluitje
dat naar stilte klinkt
het is de druppel aan het glas
waarin ik spring
en spetter met mijn nieuwe laarsjes…
Toen zat ik op zíjn stoel
legde zout op slakken
zette kruisjes in vakken
gaf volop ruimte voor persoonlijke groei
Met voorbeeldige gesprekstechniek
stond ik eerst serieus op zijn tenen
gaf toen lachend een schouderklop
Ik speelde hem de bal toe
(raakte net nog zijn schenen)
pakte hem terug en kopte in
Hij kon er mee leven, beloofde…
Als buren voorjaar denken
hun wielenwagen wekken
uit zijn winterslaap
maakt hij langzaam hoge poten
op een krappe parkeerplaats
Hij gaapt, hebben en houden
binnengedragen, schoenen
uitgesloten voor de deur
‘ver weg zeker? vragen wij
‘nee hoor, een paar dagen’
Poten gelicht na de laatste doos
schrapt een rechtse bocht
buurgezin…
Elke poging
op mijn scherpe tong gestrand
wil ik nu een maatje vinden
mijn hart is leegstand beu
Ik maak honingzoete zinnen
op zoek naar wie mijn koek
wil slikken, zich laat verstrikken
in mijn plakkend web
Maar één voor één glijden ze
door mazen, geen trek
in suikerspinnen
ik blijf alleen
en dat smaakt bitter…
laat het warm zijn
schemerig en stil
alles gezegd
niets meer verwacht
pleisters gelegd op alle wonden
morgen pas na de nacht
betreed het land van melk en honing
schuif voor het binnengaan
nog even het gordijn opzij
maak met tedere vingers
tranen op het raam
en groet de maan en sterren
die van de hemel zingen
spring in zachte veren…
De zevende dag:
besteden naar eigen inzicht
Die ene plicht van sociale aard
heeft zich gister afgemeld:
toch maar niet, klonk het bezwaard
De voordeur blijft dus dicht
We slapen uit
met klokken van diverse richting
Geen familieklittenband
maar vrijen en een luie lunch
De open haard verbrandt
een middag zonder uitdaging
De bel gaat,…
Geef me een plekje in je dromen
zo’n droom die stiekem glimlachen
doet. Laat niet merken dat je wacht
gluur niet over je schouder
ik ben geen dief in de nacht.
Geen zorgen,
ik kom, nog niet op zoek
je blijft veilig voor te vroeg
in toekomst verborgen.
Zachter mijn toon, korter mijn tenen
gewoon zeggen ‘ik heb me vergist’
kost tijd,…
wolken kruipen door de straten
delen de wereld in twee
mijn benen zijn plotseling kwijt
en de hond, die was ook mee
vreemde dingen onder die deken
ik zie ze niet maar voel ze wel
hoor het kraken en breken
krijg zomaar een ander onderstel
laat dit onheil snel vervagen
dan ga ik vragen in het rond
misschien vind ik in geen dagen
mijn…
389
Bezig met laden