inloggen

Alle inzendingen van M. Bos

50 resultaten.

Sorteren op:

verborgen

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 913
mezelf verborgen zomaar ergens in de morgen dus geen zorgen ik ben nergens goedemorgen…

De hogepriesteres

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 699
Toont zich meestal van haar zonnige kant In haar fluwelen gewaad Begrip en zorgzaamheid zijn aan haar verwant Te midden van tweekleurige pilaren Houdt zij zich al eeuwen schuil Door dagelijks voor haar uit te staren Maakt zij haar jurk niet vuil Zo leeft zij tussen wit en zwart Lezend in haar geschriften Met een gemoed vol smart Beheersend…
M. Bos13 november 2017Lees meer…

Groet van een vlinder

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 346
Wanneer ik een vlinder aanschouw Die heel zachtjes neerstrijkt Uit een hemel van helder blauw Het mooiste van Gods schepping lijkt De wind teder door zijn voelsprieten aait Als een waardevolle liefkozing Terwijl de zon om Moeder Aarde draait Volgende haar vaste kring Stil kan ik daarnaar staren Naar het o zo fragiele diertje Herinnerend…

Het eeuwige niets

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 328
Waaruit alles is ontstaan Verloopt volgens een kringloop Om mettertijd weer te vergaan Elke fase in het leven Begint met een kleine baring Blijft soms maar voor even Voorziet het bestaan van een opklaring Elke fase in het leven Eindigt met een kleine dood De pijn blijft soms maar voor even Die men in laat voelen wat een geluk het bood…
M. Bos12 november 2017Lees meer…

Jouw koude graf

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 320
Ze zeggen dat een mens nooit alleen is Maar sinds jij er niet meer bent Sta ik alleen met mijn gemis Ze zeggen dat de mensheid om elkaar geeft Maar sinds jij er niet meer bent Heb ik eenzaamheid nog nooit zo diep beleefd Met vrijwel niemand kan ik erover praten Over wat we samen deelden Hoe leeg ik mijzelf voel Nu jij mij hebt verlaten…
M. Bos1 december 2017Lees meer…

Op de rug van een libelle

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 289
Toen een libelle mij mee voerde Naar zonnige waterkanten Trof ik daar dansende groepjes muggen aan Trompetbloemen bliezen hun engelachtige klanken Voor het menselijk oor onhoorbaar Zachtjes over de gladde waterspiegel Vele viooltjes vielen bij Om het lied der natuur te vervolmaken Dit vertoon werd foutloos belicht Door de luister van de…
M. Bos25 november 2019Lees meer…

De cello

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 284
Eenzame cello zonder lied Bedolven onder duizenden stofdeeltjes Een hol hart dat weent van verdriet Strijkinstrument met weemoedige klank een strak viertal aan snaren haar welgevormde hals zo rank Vele symfonieorkesten heeft zij begeleid Wankelend op haar staartpen is zij almaar door de strijkstok gekastijd Zwijgende cello in de hoek…
M. Bos9 november 2017Lees meer…

Klok

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 258
Toen ik jouw klokje in stilte hoorde tikken Besefte ik nog niet Dat het de aardse tijd weg tikte Die wij nog samen hadden te beleven Jij bent nu allang verdwenen Jouw klokje staat als een herinnering Hoog op de kast Steeds als ik het weer hoor tikken Weet ik met het diepste weten Dat jij daar ergens op mij wacht En mij niet bent vergeten…

De zonnebloem

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 206
Eenjarige plant met een hart van diep donkerbruin Bekleed met franjes gelijk een fonkelend bladgoud Helderblauwe hemelen rondom zijn bloeiende kruin Als de menselijke geest die vrij is van gedachten Warme winden hebben donkere wolken weggeblazen Diezelfde wolken zullen nooit meer wederkeren Aan de Zonnegod behoort al deze roem Want hij schiep…
M. Bos16 februari 2018Lees meer…

Bootje in een fles

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 164
Witte zeilen hoog gehesen Geteisterd door een flinke windhoos Op Gods wil aangewezen En op die van de matroos Dit schouwspel duurt al jaren voort Varend in turbulente stormen Ofschoon licht aan de horizon gloort Schuimen golven in talrijke vormen Buiten dit tafereel hoort men getik Van grootmoeders antieke breigerei De zeebries geeft…
M. Bos14 november 2017Lees meer…

De man die de kraaien voerde

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 158
Vanuit het niets verschijnen zij ten tonele Om zijn grijze hoofd dartelen zij als uitgehongerde donkere duivels Krassend als oude violen die talloze jaren onder het stof hebben gewacht om hun laatste strijkje te mogen spelen Wiekende vleugels zonder richting laten blauwzwarte veren neerdalen als donkere parels die verdwijnen in het herfstige…
M. Bos10 oktober 2020Lees meer…

Filosofie

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 158
Als er in een bos o zo verlaten een blad dwarrelt van de bomen Niemand heeft het in de gaten Er geen mens is langsgekomen Als er in een bos o zo verlaten een takje knispert of verbuigt maar er is geen sterveling die hiervan getuigt Als er in een bos o zo verlaten een geluid voortkomt uit de natuur niet eens heel bijzonder tijdens het…
M. Bos10 november 2017Lees meer…

God is blauw

netgedicht
5.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 153
Hij is de ijsvogel aan de rand van het moeras die over drassige landen loert en het wolkendek in het aardoppervlak ziet weerspiegelen Bomen kleuren groen omdat het levende blauw van God door de gele zon wordt verwarmd Transparante oceanen kleuren blauw omdat Hij in het water woont Water dat het begin van alle levensvormen in zich herbergt…
M. Bos10 september 2020Lees meer…

Bankje in het bos

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 152
Bankje in het bos Omringd door natte herfstbladeren De zitting begroeid met mos Paddenstoelen rondom zijn oude benen Ietwat krakkemikkig Tussen de koude grijze stenen Boven schittert een kolibrie met gezag Gouden wieken Snelle vleugelslag Het is alweer jaren geleden Mijn opa was nog jong Die hier zijn tijd besteedde En van het bankje…
M. Bos3 november 2017Lees meer…

Ziekenhuisopname van een oude dame

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 147
Mijn voetstappen klinken zwak Over de o zo stille gang Klik klak, klik klak Glimlachend zit zij op haar bed Kijkend naar foto's van jaren terug Met naast zich liggend haar krulset Elke dag probeert zij er iets van te maken De tijd verstrijkt toch wel Door wat te breien of te haken Soms zit zij voor het raam Te mijmeren over lang vervlogen…
M. Bos8 november 2017Lees meer…

Herfstfilosofie

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 140
Gemaskeerd door dode bladeren en de waterdamp van paddenstoelen draagt de herfstwind een geur van nostalgie met zich mee Een onmiskenbaar zoet aroma met een bittere ondertoon Terwijl krassende raven ritselen door het gebladerte bewandel ik een slingerend pad door mijn ziel Dauwdruppels transformeren spinnenwebben in kastelen van flinterdun…
M. Bos17 oktober 2021Lees meer…

Volle maan

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 130
Wandelend over een verlaten kronkelpaadje Slingerend langs knoestige bomen Loop ik vergezeld door zilver maanlicht Zomaar wat te dagdromen Kijkend omhoog, naar de witte magische bol Voel ik inwendig de lol Om een diepe wens te uiten Een wens die een vorm van creativiteit laat ontspruiten Overvallen door een gevoel zeer frappant Lijkt het alsof…
M. Bos4 december 2017Lees meer…

Donkere handen

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 130
Bladloze bomen in een gure herfststorm die als grote donkere grijphanden wuiven naar de vogelzwermen Verkleumde sprietige vingers herbergen hun verlaten nesten Rustplaatsen die zij maanden geleden hebben verankerd in het toen nog zo levendige loof Hun reeds volgroeide jongen zijn allang gevlogen Vergetend de grote donkere grijphanden…
M. Bos8 december 2019Lees meer…

Oud beeld

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 124
Ergens op de wereld staat een oud beeld met haar handen voor haar gelaat geslagen Gure wind die langs haar stenen rokken speelt en al haar fijne lijntjes laat vervagen Ergens staat een klassiek beeld tussen de oude kromme bomen Terwijl de zon haar stenen haren streelt laat zij haar tranen stromen Niemand merkt meer op het verdriet dat het…
M. Bos17 oktober 2019Lees meer…

Bezinning

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 122
De zomer is getransformeerd in een door mistflarden omsluierde dame Sluipend door vochtig kreupelhout laat zij de spinnen weer weven Bladeren laat zij loskomen door haar nootachtige geur die haar volgt als een chique parfum Voor de najaarszon heeft zij nevel bijeengedreven Alsof zij zo wil bezinnen Door te laten sterven opnieuw wil beginnen…

Oude zwarte koning

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 121
Zwakste stuk in het spel der schaak Van oudsher van oneindige waarde Glanzend met zijn donkere kroon Waar de schaakspeler overheen staarde Tegen de witte koning elke strijd begonnen In overvloed verloren Doch menigmaal de slag overwonnen Nu uitkijkend over wuivend koren Hoog daar op de vensterbank Op opa’s stoffige oude zolder Met zijn…
M. Bos5 december 2017Lees meer…

Grote bonte specht

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 116
Grote bonte specht In een rood broekje gehuld Hakt zij berkenhout In een blanke stam Omlijst door zonnestralen Begint zij haar nest April dient zich aan Tot haar lege nest syndroom Zal dit haar thuis zijn...…
M. Bos20 oktober 2020Lees meer…

Wolkenspel

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 115
Onzichtbare handen bouwen luchtkastelen Door bijeen gewaaide wolken op te stapelen tot ongrijpbare torens Majestueuze nevelpaarden draven vooruit de zacht purperen hemelpoorten binnen Trompetten van mist blazen een vervlogen doch koninklijk lied die de muzieknoten van deze melodie sereen laat neerdalen Als een lieflijk zomerbuitje…
M. Bos14 maart 2020Lees meer…

Stiltecentrum

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 114
Woorden zijn hier niet nodig Eigenlijk compleet ongepast De wereld lijkt hier overbodig Van mijn schouders valt een last Buiten trekt de mist voorbij De gevoelens in mijn hart nabij Licht ontroerd door de muziek Neem ik waar de kleuren Alsook de milde akoestiek Vele opgeschreven woorden In een gedenkboek vastgelegd Niet om ooit te beantwoorden…
M. Bos24 oktober 2017Lees meer…

Het kerkraam

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 113
Gekleurde stipjes over de koude tegels Dansend in de zonnestralen Sprankelde lichtshow zonder regels Waarin de fantasie van een kind kan verdwalen Gisteren schitterden ze van afwezigheid Omdat er wolken waren Vandaag schitteren ze gelijk een mozaïek Omdat de wolken zijn gaan varen Moeder Maria kijkt verwondert neer Op die ene oude dame En…
M. Bos28 oktober 2017Lees meer…

Zonnestraal

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 112
Toen haar eenzame oude dag langzaam in tijd wegtikte verscheen er voor haar vermoeide voeten onverwachts een zonnestraal Op een wonder had zij al jaren niet meer gewacht Kleine stofdeeltjes stegen op gevangen in de lichtstraal Verwonderd als een kind grepen haar verkleumde vingers naar het sprankelende licht Plots voelde zij een warme…
M. Bos26 oktober 2020Lees meer…

God is zwart

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 108
Hij is de roek die achteloos zijn nest bouwt in de top van een hoge boom en strijdvaardig heerst over krakende populierenbossen De nacht ontbreekt aan licht omdat Hij mens en dier dwingt uit te rusten En de nachtwezens zo hun ruimte geeft Hij is de steeds veranderende schaduw voor hen die schuilen willen tegen de aldoor brandende zon…
M. Bos26 november 2020Lees meer…

Tsjernobyl

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 104
Een onzichtbare vijand ademt een verroeste stad De kermis is verlaten Het levensspel is uitgespeeld Een radioactieve pop wacht eenzaam op de terugkeer van een ziekelijke dame die destijds nog een kwiek meisje was Doorweekt motiefjesbehang probeert vergeefs te sieren wat allang vergeten lijkt De natuur knabbelt aan grauw beton treedt brutaal…
M. Bos9 april 2021Lees meer…

Krishna

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 100
Blauwe god zo hoog verheven Afgebeeld met gouden banden om zijn armen Heeft de mensheid inzicht gegeven Waar gelukszoekers zich aan warmen Vroeger zag men hem in de wolken zweven Afgebeeld met een witte koe Als symbool van wijsheid en het leven Het spelen op zijn fluit nooit moe Zijn allerhoogste persoonlijkheid Liet legers eeuwen terug…
M. Bos16 november 2017Lees meer…

God is geel

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 98
Hij beveelt de zonminnende citroenvlinder richting de bosrand te gaan voor het houden van een heilzame winterslaap Hij is de gele trilzwam die de oude iep langzaam uitholt Zodat het ieder uur een beetje meer sterven mag De bladeren die van de bomen waaien zijn geel nu hij ze weer heeft teruggenomen omdat hun vermoeide takken ze niet…
M. Bos14 oktober 2020Lees meer…
Meer laden...