De rilling voel je langzaam tergend,
Het is een windvlaag met frisse bries.
Maar ook de tonen van onherkenbaarheid,
Die de wereld hier aan jou geniet.
Altijd samen, maar toch een erge angst.
Niet kunnen verklaren waar je naar verlangt.
Piepende banden en krijsende kieren.
Blijf altijd samen en geef elkaar de hand.…
Spits je oren, luister goed.
Vertel de mensen waar je zoeken moet,
Naar de vrede van ieder mens.
Eigenlijk niet te vinden, het blijft een wens.
Maar ooit hopen wij de wens te vervullen,
De wens van velen, de wens in overvloed,
Hier bij ons zo vanzelfsprekend,
Maar vele mensen weten niet hoe het moet.
We gaan ertegenaan.
We roeien…
3.166
Bezig met laden