Alle inzendingen van Magali

Ooit gezaaid als een plantje liefdeloos neergezet in de vensterbank met te veel water om droog te staan en te weinig om volwaardig plant te zijn is haar beeld getekend met een kunstig cracquelé gebarsten door de weerstanden die ze ondervond als ze anders groeide dan gewenst Haar bladeren scheefgegroeid in haar dagelijkse zoektocht…

Ik heb een veertje over zee geblazen gewenst dat het een hart zou vinden waar het overheen kon strijken Ik heb mijn dromen losgelaten verlangen naar het onbereikbare schroeide een brandmerk in mijn hoop Ik heb mijn tranen laten vallen in de zee en getracht op te gaan in het oneindige Ik heb mijn voetstappen op het strand gelaten en…

Wild en onbesuisd jaagt ze wolken de leegte in voortrazend over stranden en velden eindelijk verlost van lome zomersluimer blaast ze ongetemd en ongeremd met bolle wangen herfstblaadjes als luchtpost verspreidend over het land Limousines aanschouwen gelaten haar geweld, lodderig en lui met een knipoog wachtend tot ze eindelijk vermoeid haar…

Uiterlijk zelfzeker haar frêle gestalte slank en vlot gekleed is ze innerlijk in vlucht donkere ogen in haar vaalbleke gezichtje mat en zonder lichtje Een jonge vrouw al 22 zegt ze met haar ouders uit haar verscheurde land gevlucht halverwege haar hechting te vroeg van haar geboortegrond gerukt Haar man gevolgd zoals het…

Een hond, een vader, een moeder en drie kinderen hoeksteen van de maatschappij vrolijk vliegerend op het strand een tableau vivant passend in Nederland…

Voel je de liefde in mijn woorden die ik zachtjes spreek als ik denk aan jou Zie je de beelden in mijn verhaal die ik je probeer te schetsen met een zacht penseel Hoor je de muziek in mijn woorden of zijn het voor jou valse accoorden Ben ik een roepende in de woestijn in jouw hoofd en raken mijn woorden kant nog wal…

U vertelt me graag over uw verleden de tijd dat u met uw vrouw verkeerde over uw werk in Indië voor het Nederlands leger en hoe graag u in de bossen woonde maar als u me wilt vertellen wanneer uw vrouw is overleden dan is er ineens een gat in het heden U zegt me dat u het fijn vindt als ik u verzorg en met u ga lopen in de rolwagen…

Weerloos in zijn waarde is de jongen in het huis aan de Parklaan somtijds aanwezig meestal in zichzelf gekeerd schuifelend en hummend zoekt hij tastend en luisterend zijn weg als een dwaallichtje bestaand tussen mensenkinderen contact een spook in het duister Omzichtig raken warme handen liefdevol de jongen als het tijd is om te…

Hartendiefje zorgenkindje Zie ik je in duizenden sloten Als je alleen gaat spelen Met je vriendjes De ambulance met gillende Sirenes onderweg Als je uit skeeleren gaat Jij met een gat in je hoofd Bloedend op de grond Hartendiefje, zorgenkindje Kon ik maar een engeltje Op je schouder zijn Je behoeden voor alle Valpartijen, uitglijders…

Is er nog ruimte om te werken in de zorg met hoofd, hart en handen, met al die overeenkomsten, protocollen en behandelplannen Is er nog tijd om te luisteren, een babbeltje te maken, belangstelling te tonen voor uw verhaal tussen al het geschrijf en andere verplichte handelingen Is er nog ruimte om vraaggericht te werken, zoals de…

Natte ribbels in het zand verraden dat de zee Zich haastig teruggetrokken heeft Krabbetjes vluchten verrast Bubbelend de diepte in Een schuimende branding hapt En breekt kletterend op het zand Wolken jagend komt een luchtkasteel voorbijgeraasd Bakken met rommel hozend De hemel vol met herrie Een donderende stilte achterlatend Versuft…

Lief klein meisje Onbereikbaar sta je voor me Een doolhof in je ogen Kwetsbaar in je eigen kracht Lastig kind, zeggen ze, Dwars, nors, eigenzinnig Los willen staan en hechten aan de ander Storing in verbinding Dwalend meisje Uniek geweven stukje kant Littekens van pijn en dunne draadjes geluk Gedwongen in je eigen vlucht Lief klein…

Het doet me pijn Als ik mensen hoor oordelen Dat de ander verkeerd is Zonder daarbij zichzelf te zien Het maakt me verdrietig Als ik mensen hoor roepen Zonder elkaar te verstaan Mijn hart brandt als Mensen elkaar beschuldigen En de verwijten Geen ruimte laten voor begrip Ik voel angst als misstanden Het leven verstoren En verbinding…

Het water van de Schelde roept me met haar wiegende deiningen Een onweerstaanbare kracht drijft me naar haar toe Door het gat in de dijk waar ze ooit hongerig de polder binnenstroomde Stap ik in ontzag haar wondere wereld binnen Haar dagelijks wisselende verschijning is getooid met witte schuimkoppen die plagend spelen met de schaduwen van de…

Mevrouw zit keurig in haar zetel Ogen open, blik gesloten Grootmoeders klok tikt op de achterwand A living statue, verwijlend in de tijd Handen gevouwen in de schoot Mevrouw zit keurig in haar zetel Het bezoek mag komen, een peutertje van 2 jaar Verwarmend en spontaan Raakt de vrouw in het verleden Ze voelen zich prettig bij elkaar Mevrouw…

Het water van de Zwarte Polder stroomt in kleine waaierdelta’s Naar de open zee die donker en duister lang bewaarde geheimen bewaakt In onwezenlijke stilte raken zacht ruisende golven het vlakgespoelde strand Diffuus verdwijnt een vage horizon in donkergrijze luchten Een oesterschelpje zakt trillend weg in het natte zand Vol verbazing blijf…

Als een kind met open ogen staarde ik over zee waarboven meeuwen dartel vlogen en buitelden naar benee Schitterlichtjes in het water bruisen uiteen op het strand waar golfjes kabbelend terugstromen van het geribbelde zand Schepen lichten op aan de evenaar in een stralend zonlicht verschijnen ze groeien van een vaag silhouet tot een beeld…

een idee, een beeld, een gedachte woorden dansen om elkaar heen zinnen lopen onstuimig en wild ik lees, zing zachtjes en wacht een groeiende verrassing gedicht zonder rijm tijd stroomt voorbij ik luister in stilte het ongrijpbare te vangen in sprekende beelden onmacht te vertellen wat ik voel heeft het zin, heeft het waarde ik twijfel…

Ik was in rust en kabbelde voort Voelde me gedreven worden Naar warme stromen Ik wilde spelen en bewegen Klimmen en dalen Naar grote hoogten Ik werd omhoog getild En boog nederig voor de zon Stortte bruisend naar beneden Terug in de eigen schoot…

Ontspannen mijmer ik en wandel mijn stappen in het landje apart Bonte kleurenblokken schuiven voorbij achter de statige zeedijk Wuivend gras in de wakkerende wind Dorsende machines maaien het goudgele graan Wolkenschaduwen dwalen over een lappendekenveld Een kunstig patchwork van heldergroene en goudgele kleuren Donkerbruin geploegde aarde,…

Doorschijnend helder zoekend licht breekt door een donkergrijze wolkenlucht en raakt de ondoorgrondelijk diepe zee een levend aquarel rijkt naar de horizon Witte driehoekjes als willekeurig verspreidde vlekjes bewegen wiegend over het water koersen naar de oneindige einder en verdwijnen langzaam uit het zicht Een stevige bries verjaagt…

Schelpjes fraai geschikt als in een schilderij kleuren samen even mooi en prachtig parelmoerwit, lila, zachtgrijs gestreept in een goudgele achtergrond Een meeuw stapt parmantig over de kuiltjes in het zand gele snaveltje recht vooruit, kopje eigenwijs geheven vleugeltjes keurig glad gestreken op de rug staartje fier omhoog Een vriendje…