Weg Van Mij
netgedicht
Daar zit ze
mijn moeder
schouder aan schouder
geluidloos
scheef gezakt
in de huiskamer
van het tehuis
haar handen
in houvast
om haar tas geklemd
stilzwijgend
schuif ik naast haar
streel haar wang
een glimlach
opent haar gesloten lippen
als haar hoofd
zich langzaam heft
dan ... is het moment voorbij
nemen medicijnen
haar mee…