Gevangen in mijn tranen
in mijn eigen persoon
Zit ik hier al dagen
opgesloten in een droom
Droom van wanhoop
van twijfel en spijt
Zeg me deze droom
is geen werkelijkheid
Laat me ontwaken
ik wil het niet meer
Gevangen in mijn tranen
elke dag weer…
Ik loop met mijn hoofd
in een grijze mist
Gevoelens verdoofd
blijdschap vermist
Niemand kijkt
of ziet mij staan
Alles ontwijkt
mijn komen en gaan
Elke dag
en niemand ziet
Achter mijn lag
schuilt een donker verdriet…
Ontelbaar veel woorden
om alles mee te zeggen,
Zijn nu onvindbaar
om dit gevoel uit te leggen
Zo onwerkelijk als het lijkt
zo echt dat het is,
Wat zo onmisbaar was
is nu een groot gemis
We zien je nu niet meer
leeft nu van ons apart,
Je bent niet meer in ons midden
maar voor altijd in ons hart.…
974
Bezig met laden