271 resultaten.
verkwanseld aan koning dollar
netgedicht
3.7 met 12 stemmen 685 waar was ik toen de dollar mij de macht ontnam
en slinks en sluw tot koning werd gekroond
waar was ik toen emotie werd gehoond
materie in de plaats van mededogen kwam
waar was ik toen - een mensbeeld zo verschraald
in naam des konings dood en verderf ging zaaien
moraal hoog in het vaandel ging verdraaien
en liefde grondig door het slijk gehaald…
St. Louis
netgedicht
4.8 met 13 stemmen 956 het - in zand - gespreide lichaam
draait haar handpalmen
in een groet naar de afrikaanse zon
brullend slaan woest wilde golven
hun lied van verlangen op de kust
getemd water waaiert uiteen
likt gretig het gestrekte lichaam
onder afrikaanse zon
tussen zee en rivier
raakt het teder aan
neemt het woest in bezit
lanque de barbarie !…
clowns
netgedicht
4.6 met 9 stemmen 539 achter maskers van weemoed spelen clowns
mijn waarheid in eenzaam spel
ontroerend ontwapenend echt
deinen ze mee op golven van vreugde en verdriet
zij spelen de ontmenselijking menselijk acceptabel
roeren in de likkepot van mijn emoties
ontroerend ontwapenend echt
ontmaskerend en spiegelend
leven zij op grote voet
halen zij dikke rode neuzen…
waar ik mij vinden zal
netgedicht
3.6 met 13 stemmen 453 toch zijn er weer die warm oranje dagen
waarin de wereld klopt in mij
verlaten wil ik dan de schemer van voorbij
om blije vogel tussen groen- en blauwe veren
hoger dan hoog het leven in te dragen
de onderstroom verdwijnt en ook de kou
daar waar het zonlicht tovert tussen groen
van geel tot blauw en vermiljoen
baad ik me vrij in alle kleuren…
honderdduizend leugens
netgedicht
4.2 met 12 stemmen 641 honderd duizend leugens
regenen zonder waarschuwing
over paraplu loze hoofden
hun vervuilde vergiftigde water
slaat stinkend de naakte waarheid
in bodemloze putten
en nooit genoeg hebbend
luisteren lichamen naar loze beloften
over zielloze gouden kalveren
honderd duizend lege leugens
kunnen putten niet dempen
zelfs niet als het levenloze…
Eb en vloed
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 462 gloedvol- vurig warme nachten
dagen van vervuld geluk
beukt de woeste wilde zee
op dijken van het bange wachten
angstig wilde hoopgedachten
turbulentie in mijn lijf
golven die mij overspoelen
die mij eens in doodsnood brachten
verwarren nu mijn angstig hart
ijzig koude noordewinden
kruipen door mijn botten heen
waardoor de eb de vloed…
nachtvliegeraar
netgedicht
3.9 met 23 stemmen 601 piloot in de nacht van blinde duisternis
gedreven door onbestemd verlangen
op vleugels van verwachting
navigeer je door oneindige ruimte
gedragen door het ritme van de wind
die het lied van liefde zingt
zweefvlieger je vol vertrouwen
zachtjes mijn armen tegemoet…
vervoering
netgedicht
4.4 met 10 stemmen 266 jouw handen overal
beroeren buik en dijen
zij strelen vragen schenken
vervoeren bovenal
jouw ogen vlammen vuren
hartstocht en tederheid
verdrink je in de mijne
minuten worden uren
en tijd wordt eeuwigheid…
nu vlieg ik weer
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 305 de moede schreden uit een droeve herfst
mijn thuis geworden
zij dienen mij niet meer
nu open ik een nieuwe dag
op vleugels van vertrouwen
nu vlieg ik weer
mijn blindheid zet nu koers
naar onbekende rijken
een witte duif stijgt op
naar hoorn des overvloeds
en rijkdom van een volle zomer
nu vlieg ik weer…
belofte in zachte wind
netgedicht
3.8 met 9 stemmen 288 er lag toch die belofte van vervulling
van warme liefde vrijen overvloed
in het fluisteren van de wind
die lieve zachte wilde woeste lieve zoete wervelwind
jouw lijflijke onthulling
voerde mij op haar stromen mee
ik werd weer vrouw en ook weer kind
in lieve zachte wilde woeste lieve zoete wervelwind
de wind zwol traag naar zoete pijn
verdween…
waar kinderen om vragen
netgedicht
3.9 met 15 stemmen 341 lied van mijn ziel neem mij mee
naar ongekende oorden
waar kristal van ijle stem
ragfijne zilveren draden spint
tot zuivere akkoorden
waarlangs ik naar beneden glijd
als ongekunsteld kind
in ongekende werelden
van geuren klank en kleuren
betovering van leven vind…
toen je me vroeg...
netgedicht
3.9 met 9 stemmen 320 toen je me vroeg wat liefde is
heb ik in mijn ziel gezocht
waar zoveel pijn begraven ligt
dat ik mijzelf verkocht
toen je me vroeg wat vrijheid is
heb ik huilend in mijn hart gekeken
de poorten naar mijn eigenheid
zijn onder druk bezweken
toen je me vroeg hoe laat het is
had ik het antwoord klaar
't is vijf voor twaalf
gelukkig vijf…
mamma Afrika
netgedicht
4.4 met 12 stemmen 446 meanderende lokroep van rode aarde
ontsproten uit jouw schoot
land van wanhoop en van hoop
onder medogenloze zon
ben ik de mankepoot
die struikelend en dansend
naar ebbenhouten heupvleiende geoliede vrouwen
haar melkwitte stijfgeslagen lichaam
in stinkende stoffige stad de ruimte laat
terwijl sabar en djembee onbehouwen
opzwepend ritme…
derde dimensie
netgedicht
4.8 met 6 stemmen 388 duif van de verste verte
breng mij de liefste liefde
uit een nieuwe dimensie
de tussenstop
brug tussen een en ander
wat er hoort bij mij liefste lief
en jou met moedermelk is ingegegeven
probeert een wig te slaan
maar liefde is universeel
haar vleugels reiken naar de verste verte
waar onze zielen elkaar ontmoeten
in de derde dimensie…
even maar
netgedicht
4.6 met 13 stemmen 588 de lucht ademt onrust
en maakt lange uren
zwenkt tussen dag en nacht
ademt haat en liefde
braakt oorlog - fluistert vrede
eindeloos zoekt zij balans
tussen een en ander
tegenstellingen binnen en buiten
zingt zij de dag en fluistert nacht
wervelend tussen licht en duister
wordt zij vanuit haar midden harmonie
herrijst zij even maar
als…
liedje van verlangen
netgedicht
4.2 met 14 stemmen 423 laat me in de holte van jouw oksel
voorbij de voorttikkende tijd
eenheid en versmelting voelen
als vastberaden eeuwigheid
laat me tasten in het duister
elke liefgeworden plek
kus met ingehouden adem
zacht het kuiltje in mijn nek
laat me ruiken al jouw geuren
offer van immens formaat
even nog alleen met jou zijn
in stilte die de storm…
volverwachtingskind
netgedicht
4.1 met 24 stemmen 2.436 volverwachtingskind in streeppyjama
steken transparant grijze haren
als monument van slapeloze nacht
in jonge vlegeljaren
rechtovereind de wereld in
grote handen op het feestversierde kleed
blauw geaderd kwetsbaar haast
getuigen tegenstrijdig streven
mijmer ik verdwaasd
gravend in herinnering
zoals je daar vertederend
een gretig levend kind
verhalend…
gekooide vogel
netgedicht
4.1 met 10 stemmen 563 gekooide wilde vogel lijk je
sprak mijn moeder
jou bevrijden
is mijn hartewens
maar ik weet niet hoe
angstig als ik ben
dat je nog niet kunt vliegen
nu je jezelf gekooid hebt
roep ik je toe
vlieg dan…….
ik kan niet vliegen mamma
vanachter dichte tralies
smeek ik meeuw om raad
zij huilt regen
en neemt een duikvlucht
naar…
ik wil de zon weer zien
netgedicht
3.6 met 10 stemmen 356 ik vind geen woorden meer
voor het brandende verlangen
van het vurig hart
dat zeeën overstemt en bergen tart
ik weet de weg niet meer
naar hoop en naar geduld
ik wil de zon weer zien en knoppen doen ontluiken
in kleuren en in geuren wil ik het leven ruiken.
in wervelend genot
en vurig minnespel
ontstuimig met jou zijn
tot ver voorbij…
delete-delete delete
netgedicht
3.4 met 18 stemmen 394 Ontelbare lege eenzamen
repeteren holle geprogrammeerde zinnen
lokomotiefstomend razen ze door je hart
houden je gevangen in tijd
tjoekesjoek tjoekesjoek
en dan sneller tjoekesjoek tjoekesjoek
en nog sneller tjoekesjoek tjoekesjoek tjoekesjoek
je zou willen schreeuwen
delete delete delete!
niets helpt tegen time control
tjoekesjoek tjoekesjoek…
twee woorden maar...
netgedicht
3.5 met 15 stemmen 1.583 Meisje toch
Zegt mijn vader
Twee woorden met omfloerste stem
uit ruwe bolsterkeel
zacht zalvende
traanbevrijdende
porseleintere twee woorden
raken diepe pijn van ons verlies
meisje toch
zegt mijn vader
twee woorden maar
zo zal het hierna nooit meer zijn…
wolkenverhalen
netgedicht
4.1 met 12 stemmen 440 op deze plek zegt oma
kun je reuzen zien
gratis in een wolkenfilm
en als je goed kijkt heel misschien
ook elfen en kabouters
dus zie ik hier
nieuwsgierig kind
in haar van zon vergeven akker
voortgedreven door de wind
wondermooie wolkpartijen
zij rijgen zich in mij aaneen
tot prachtige verhalen
de reus haalt mij niet in
ik zal de reus…
regendruppel
netgedicht
3.6 met 13 stemmen 437 opgevangen regendruppel
in zoveel vormen reeds bestaan
zon verdampt en opgestegen
eengeworden wolkenpracht
afgesplitst en neergedwarreld
licht gesmolten hemeltraan
neergevallen buienregen
kristallen druppel zielsverwant
boodschapper van elementen
houd ik
al is het maar heel even
het universum in mijn hand…
herfst
netgedicht
3.9 met 9 stemmen 392 oranje rode winden
omarmen bomen
in vurig minnespel
transformeren bladeren
in gloedvolle kleuren
warm oranje bruin
en purperrood
laten zij
in volle overgave
het oude los
terwijl in takken
het nieuwe groen
in kern aanwezig is
richten zich kale kruinen
hoopvol omhoog naar de hemel
waar een waterige zon
achter loodgrijze wolken
indigo…
sinds jij er niet meer bent
netgedicht
4.2 met 11 stemmen 510 nooit was je er zo duidelijk
als nu je niet meer bent
nu de anders drukke telefoon
zwijgt als het graf
de thuiszorg niet meer belt
de dokter evenmin
je zeep niet meer opraakt
of je speciale kaas
geen baterijtjes voor je hoortoestel
geen zakdoeken of ondergoed
geen weekend meer bij jou
of jij bij mij in huis
ik mis je in de dingen die…
aan sarah
netgedicht
4.3 met 14 stemmen 1.084 als tranen ontoereikend zijn geworden
en je het lachen hebt verleerd
als je kijkt door een nevel van onverschilligheid
je handen niet meer kunnen liefhebben
als je moe bent van het vechten
het eindeloos praten uit een lege doos
als je geleefd wordt in luchtledige ruimte
en bewust geen weg meer zoekt
dan komt een klein meisje
met wapperende…
zonder begin zonder einde
netgedicht
3.9 met 9 stemmen 283 laten wij samen
gezellig nutteloos
zonder begin-zonder einde
niet verder kijken
dan onze neus lang is
laten we leven
van vandaag tot morgen
met een vooruitzicht
van hooguit een meter
laten we lopen
door de stromende regen
water sijpelend
door gespreide vingers
laten we tot aan de horizon
van dag tot dag samen genieten
wat daarachter…
zoveel werelden in mij
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 265 er wonen zoveel werelden in mij
in elke vezel van mijn lijf
schuilt leven van miljarden jaren
en weten van millenia
bevroren in de tijd
naar verre vreemde oorden
voeren mijn dromen mij
waar lang vervlogen levens
bij het blaffen van de maan
ontwaken uit hun eeuwigheid…
eeuwig
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 466 de spiraal van eeuwig leven
tekent het centrum van mijn groei
in elke cel van mijn bestaan
en in de adem van geschiedenis
zoals de opgerolde slang
de conisch gevormde schelp
hemelse galaxieen
draaikolken en wervelwind
voert mijn adem mij terug naar de kern
van mijn cyclisch bestaan
waar hemel en aarde elkaar ontmoeten
in verheffende…
waar niets alles is
netgedicht
3.4 met 11 stemmen 440 weemoed kleurt de lucht grauw grijs
snijdt littekens in mijn ziel
maar hoog boven winden
spreidt meeuw haar vleugels
hoger steeds hoger draagt zij de pijn
ver boven ruimte en tijd
geen stilte geen lawaai
niets is alles - alles is niets
haar klagelijk gehuil verdwijnt in nevelen
op vleugels gedragen offert zij zich aan de zon
terwijl tussen…