inloggen

Alle inzendingen van Martijn Mertens

4 resultaten.

Sorteren op:

Inktvraat

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 565
Zodra het vlees sterft stolt het woord in de oren van de luisteraar, de ogen van de lezer, en laat het zich in tekens vangen. Het vaste is aan vraat en erosie onderhevig. In zijn permanente staat verschuilt zich reeds zijn ondergang. Want dat wat staat, kan gelezen, worden aangeraakt, begrepen en door tweeden worden eigengemaakt.…

Bevrijd

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.230
Verzadigd zijgt de zwijger in haar zijden zijde. Haar lijf zucht zacht, rust nu terwijl het net nog hijgde. Hij kijkt, knijpt zich en grijnst dan; ziet haar donzen hals, haar adem ruikt licht zwavelig omdat ze slaapt. Nu aait hij haar. Ze kreunt nog eens als net, maar zachter en dan streelt hij weer haar zachte dij. De slaapster heeft…

Ode

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 626
De ziener staart met dode ogen langs de lange horizon. De einders lijken weidser als hij ze met zijn blik beschrijft. Zijn blijven is zijn reizen, zijn reizen is een blijven. De ziener ziet alleen als hij niet kijkt De ziener zit stokstijf en lispelt met droge lippen werelden en gods verlaten schepping en werelden aaneen. En ik, ik drink…

Beeld van Marmer

netgedicht
4.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 1.038
De klok drupt en het bloed tikt op de loden plaat dit kwijnende gezicht en de kromming van mijn voet. Het zal niet lang meer duren voordat ik in tweeën splijt. Ik betwijfel of je weet hebt van mijn pijnen, want ondanks mijn zichtbaar lijden bid ik dat ik marmer schijn: glad, bijna onbreekbaar, nog de schaduw van een Sfinx op deze loden…