inloggen

Alle inzendingen van Martine Iterbeke

6 resultaten.

Sorteren op:

De jonge morgen

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 154
Alsof de nacht mijn lasten voelt, ontlokt de hemelboog mij duizend zuchten… Ik offer tranen aan de goden voor mijn zielenrust. Zij helen de vleugellammen en ook mij. Ik, die -zwaar verankerd- aan verleden lijd… En in de bron van de maan baadt het licht van de zon. Haar mildheid werpt goud als kleur over mijn ochtend. En ik drijf de dag in…

Woordenloze pijn

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 162
Deze waanzin, dit ongeregeld kloppen van mijn denken, gehavend, tot in het lekkende hart dat weemoedig dode mensen draagt, en wensen… Onstilbaar stil de sombere stilte. Ze schreeuwt in woordenloze vloed. Draag mij, of begraaf mij maar laat mijn pijn niet zinloos zijn...…

onbesuisde liefde

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 132
Ik weet wel zeker, jouw ziel woont in je buik. Een hemel met engelenschare, bovengoddelijk geheim… In dit windstille uur knoop ik vleugels aan mijn hart, en stort mij onbesuisd in jouw duistere diepte. Innig adem jij voor mij een heldere midzomernacht……

Over de troost

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 365
De troost slaapt aan mijn voeten, want in winters wentel ik mij in dekens, en niet in weeë heimweeflarden die ijzig hard mijn hart verwarren. Hij slaapt de winterslaap, mijn troost… Dit huis, met warme binnenbuik, stilt nu het wrang verlangen naar zoete oude dagen waarin ik onbevangen kind was, en zorgeloos. De troost slaapt, maar waakt…

Herinnering aan vader (II)

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 491
De lucht die ik proef is vol vergane winters. Pomanders nagelen kruidig de weemoed in mijn geest. Ik meng hun geur met die van smeulend hout dat in oranje en rood de kamer doet ontgloeden. Zo was ik kind... Zo at ik appels, de knieën opgetrokken voor het vuur, terwijl mijn vader 'Warum weinst du' zong... Ik huil voor de tijd die nu tot…

Herinnering aan vader,

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 347
Toen jouw stem nog was, en klanken droeg, En ik, met kleine meisjesbenen, op jouw grote voeten om 'Dansen?' vroeg, En jij me tilde op sloffen met zachtgestreepte lijnen, de kamer doorwalsend, met mijn hoofd tegen jouw buik, en met jouw hartlied in mijn oor. En jij zong. En jij zong... En toen jouw hart nog klopte, nog liefde gaf, bad ik…