Voor de zoveelste keer
erin gelopen
De valkuil die kwetsbaarheid
heet
Zolang hun woede en angsten
nog welig tieren
is veiligheid onder het tapijt
verstopt
Uitgedrukt in regendruppels
storten zij zich uit
Hoosbuien waartegen geen
paraplu bescherming biedt
Pas wanneer de luchtbel
zo sterk en helder
Pas dan is verdrinken
niet meer…
Haar hakken klinken
heldere sterren op de
vloer van ongebondenheid.
Daar voorbij die mensen
grenzen is enkel het
grote niets.
Onbestemd is zij met mij.
We zijn er altijd al.…