Ik was daar in het bezige gezelschap
van mensen, aangegord tot het verbouwen
der samenleving, en ik zag hen doende,
bouwmeesters, metselaars en timmerlieden,
en boog het hoofd en zocht de fundamenten,
nieusgierig en bezorgd; ik vond alleen
mijn beide schoenen die daar eenzaam stonden
ergens op aarde, ik vernam
als wind het reppen van de vele…
Wolken. Schrikbewind
boven de zee. Er staat
drie millimeter glas
tussen mijn leven
en de naderende nacht.
Trillingen in het ondergrondse
lopen in mij door. Reeds grijpt
de wildernis mij bij de benen.
Aan alle deuren schudt de wind.
De wolven wapenen zich tot de tanden.
In kamerhoeken kreunt de lucht.
----------------------------------…
Soms kwam mijn vader door de wind naar huis,
een schaduwloze man met lege handen.
Tot aan de dakensteeg de roepstem van
Zijn schreden en vervaagde in de lucht.
Een wereld volgde hem: dwarse gelaten
waarop hij zich een levenslange dag
had stukgelopen. Zwaar van schouders
duwde hij zich tot aan de huisdeur voort.
Mijn kinderogen zagen hoe…