100 resultaten.
ONVERMOGEN
poëzie
4.0 met 14 stemmen 2.152 Op eenmaal soms ontwaakt in mij,
Wanneer ik 't minst verwachtte,
Van schoonheid en van poëzy
De wordende gedachte.
Een onbepaalde en zoete lust
Sluipt hart en aadren binnen,
Als werd ik in de droom gekust
Door een der Zanggodinnen.
Er ruisen tonen om mij heen,
En schone vormen zweven
In glanzig nevelwaas dooreen,
Die mij het hart doen…
LIEFDE
poëzie
2.0 met 106 stemmen 16.098 Heb mij niet lief om dat of dit,
Om ogenblauw of voorhoofdwit,
Om slanke leest of vlugge voet,
Of om mijn al te teer gemoed:
’t Zijn louter ijdelheden;
Wilt gij volharden in de trouw,
Zie me aan met de ogen van een Vrouw!
Bemin uw liefje om niet met al,
Zo hebt ge altoos dezelfde reden,
Die uw verliefdheid voeden zal.…
VERLEIDING
poëzie
3.0 met 25 stemmen 5.204 Waar Verleiding u nadert met vleitaal en zang,
Met oneerbaar blanketsel op voorhoofd en wang;
En, in dartel vertoon en bedwelmende praal,
U verlokt met de honig der strokendste taal:
O! daar kan haar de deugd van de sterke weerstaan,
Daar de blooheid des zwakke nog vluchtend ontgaan,
En, de hartstocht moog branden in ’t snelbruisend bloed,
Nog…
HAAR BRUIDSKRANS
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.285 De krans van roos en leliekelken,
Gevlochten voor uw bruine vlecht,
Werd op uw doodkist neergelegd,
En zal verwelken.
Gij zelv’, die neerligt in dit stof,
Aan worm en made prijsgegeven,
Verwelkte bloem van onze hof!
Gij zult herleven.…
DE MOERBEITOPPEN RUISTEN
poëzie
4.0 met 38 stemmen 4.782 De moerbeitoppen ruisten;
God ging voorbij;
Neen, niet voorbij, hij toefde;
Hij wist wat ik behoefde,
En sprak tot mij;
Sprak tot mij in de stille,
De stille nacht;
Gedachten, die mij kwelden,
Vervolgden en ontstelden,
Verdreef hij zacht.
Hij liet zijn vrede dalen…
Vrouwengeluk
poëzie
3.0 met 19 stemmen 4.234 Gelukkig zijn in Holland alle vrouwen.
Vooreerst: ze spelen heel lang met de pop;
Om daarna in een kostschool huis te houen;
Daar leert men frans en engels in galop;
En om haar hartsgeheimen te vertrouwen,
Doet elke mooie een hele lelijke op;
Die schrijven zij dan 's zomers lange brieven,
Zo lang, zo lang -- totdat ze in ernst verlieven.…
BIJ EEN GRAFPAAL
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.763 Slechts: GUURTJE PRIJSER. Boven dien
Geen woord. Het jaartal zelfs vergeten.
Is ’t niet puur dwaasheid, om te zien
Naar iemand, waar wij niets van weten.
Maar ’t is niet anders; Guurtje ligt
Dicht bij een weg, die ’k vaak moet reizen;
En krijg ik Guurtje in ’t gezicht,
Mijn hart wordt week en vol gepeizen.
Niets dat haar leeftijd melden mag…
HET JUISTE MIDDEN
poëzie
3.0 met 16 stemmen 5.197 Ja, ’t Juiste Midden! Maar waar tussen? Tussen dwaling
En dwaling ’t mag zo zijn; maar geldt dit voor bepaling
Van ’t Juiste middelpunt der Waarheid? Die dit zeit,
Geeft haar een lucht-bestaan van loutre onzekerheid,
Van ’t aantal, van de maat der dwalingen afhanklijk,
En niet bestaande, niet erkenbaar dan door haar,
De Wijze vrage dan niet langer…
AFSCHEID
poëzie
2.0 met 34 stemmen 5.201 Gij klopt; ik kom! Doch, eer ’k de laatste gang
Naar ’t stille graf, betrede,
Doodengel! laat mij tijd voor één gezang,
Tot dank- en afscheidsbede.
Heb dank, o milde Vader, liefdrijk God!
Voor al ’t genot van ’t leven;
’k Heb nooit vergeefs, bij ’t wisslen van mijn lot
Het oog tot u geheven.
Heb dank voor ’t leven, dank ook voor de dood…
HERSTELDE KRAAMVROUW
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.380 Al heeft het lang geduurd,
Het hebben komt na ’t hopen:
Wij mogen ’t kleintje dopen;
’t Is alles wel bestuurd.
Werd menig lange nacht
In bange zorg gesleten:
’t Is alles nu vergeten;
De goede Hemel lacht.
Van moeders lief gezicht
Was ’t roosje weggenomen,
Maar ’t is weerom gekomen,
Gij streelt het, aardig wicht!
Weer zit de beste vrouw…
DE BESTE VRIEND.
poëzie
3.0 met 28 stemmen 4.123 De beste Vriend is wel daarboven!
Op aarde zijn de vrienden raar*.
En, in ons menslijk woelen, sloven,
Loopt trouw en waarheid veel gevaar.
Dies blijft het bij de spreuk, mijn kind:
De Heiland is de beste Vrind.
Bij mensen is het vloed en ebbe;
De Heiland staat gelijk een rots.
En schoon ik duizend feilen hebbe,
Hij laat daarom mijn hand…
IN EENZAAMHEID.
poëzie
2.0 met 25 stemmen 3.573 In eenzaamheid, gedenk ik aan mijn Vader,
Mijns Vaders eenzaamheid,
Sinds Moeder is ter rust geleid,
En hem een dienstmaagd blijft, en niemand nader.
Veel kindren heeft hij, maar die op hun beurt
Reeds vaders zijn en moeders.
Nog eens verenen zich de broeders
En zusters om die doodbaar, zo betreurd.
Dan gaan ze uiteen. Elk vindt zijn lieve…
VOOR OUDEJAARSAVONDPREDIKERS
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.724 Gij preekt: 'de tijd vliegt snel; het vluchtig leven slijt!'
Och, wees gij zelf nu ook wat zuinig met de tijd.
-----------------------------------------
uit: Gemengde Gedichten (1881)…
AAN EEN PESSIMIST
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.265 Als `t regent, daar de zon bij schijnt,
Ziet gij alleen de regen;
Ik vestig op de zon mijn oog
En op die lieve regenboog,
En lach hem hoopvol tegen.
"Goed ! Maar intussen wordt gij nat."
O ja, dat was te duchten,
Zo ik mijn regenscherm niet had,
Dat 'k altijd meeneem op mijn pad,
Bij 't zien van donkre luchten.
"Maar als uw regenboog…
HET EIGEN HUIS
poëzie
3.0 met 21 stemmen 4.162 EEN JEUGDIG ECHTPAAR AAN DE BRUILOFTSDIS TOEGEZONGEN
De huwlijks-tempel werd betreden,
De heilige echtknoop is gelegd,
Des hemels zegen afgebeden.
Waarop elk onzer Amen zegt;
Nu zal het uur van scheiden slaan;
De huwlijksreis vangt aan.
Twee moeders zien met vochtige ogen,
Twee vaders met een kloppend hart,
Door liefde, niet door vrees,…
Zaans liedeken
poëzie
3.0 met 23 stemmen 4.642 Het IJ is breed, de Zaan is breed:
Wie wil de Zaan bevaren?
De meisjes zijn er net gekleed
Zoals voor honderd jaren;
Haar ogen blauw en blank haar vel:
Ik mag de Zaanse meisjes wel.
Het IJ is breed, de Zaan is breed:
Wie wil de Zaan bevaren?
Men vindt er molens bij de vleet,
En rijke molenaren;
Maar wie de slanke dochters ziet,
Denkt aan…
„DU CHOC DES OPINIONS JAILLIT LA VÉRITÉ”
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.170 „Het botsen der gevoelens: zegt men vaak,
Kan voeren tot het ware van de zaak”.
Maar waar vooroordeel met vooroordeel strijdt,
Wat is het — dan verlies van tijd!…
Lente
poëzie
4.0 met 15 stemmen 3.943 Had ik uw adem, Nachtegalen!
Uw zilvertoon,
Langs alle heuvlen, alle dalen,
Zou ik uw smeltend lied herhalen,
Zo vol, zo schoon!
Ik prees die God in mijn gezangen,
Die veld en woud
Weer 't groene kleed heeft omgehangen
Na zoveel maanden van verlangen
Zo blijde aanschouwd.
Ik zou die grote Schepper loven,
Die, ongezien,
Zijn troon gevestigd…
KUNST GEEN NABOOTSING
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.986 Neen, Kunst is geen herhalen der Natuur;
Dat zet geen hart in gloed;
Niet aan wat is, maar aan wat wezen moet
Besteedt zij licht en vuur.…
Jantje
poëzie
3.0 met 18 stemmen 3.263 Jantje kwam
Van Amsterdam.
Veel had Jantje te vertellen;
Jantje was zo machtig wijs,
Dat zijn borstje scheen te zwellen,
Of hij kwam van 't paradijs.
Jantje droeg
Vast moois genoeg:
't Was een jasje van fijn laken;
't Was een hoedje, rijk van glans;
En hij dacht jaloers te maken
Al de vrijers, al de mans.
Jantje zag
Met witte lach…
KEN U ZELVE
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.545 ’t Is alles allen niet gegund.
Niet wat gij WILT, maar wat gij KUNT,
Bepaalt de maat van ’t vruchtbaar leven.
Gelukkig die ’t bereikbaar punt
Niet, vruchtloos, wenst voorbij te streven!
Die naar ’t niet hem gegeevne tracht
Verspilt zijn tijd, vernielt zijn kracht.…
SCHERTS
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.930 Ongevoelig, ruw, koelbloedig
Mag de scherts niet zijn;
Vrolijk, vriendlijk en goedmoedig,
En niet scherp, maar fijn,
’t Lachje, dat zij op doet rijzen,
Zij noch wreed noch wrang;
Glimlachje op de lip des wijzen,
Kuiltje in poezle maagdenwang.…
Sonnetten I
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.946 Sonnetten hier, sonnetten daar!
Een wereld vol sonnetten!
Men is er machtig gauw mee klaar
In spijt der stipte wetten.
Al loopt de zin wel wat gevaar,
Daar valt niet op te letten;
Het fijne van de mis is maar
Ze goed ineen te zetten.
Een klinkdicht - als 't in 't Hollands heet -
Heeft niets te doen dan klinken;
En hebt gij daar de slag…
CAVE CANEM
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.943 Het hondgeblaf verstomme op aarde!
Elk mens, één kind heeft groter waarde
Dan al die „trouwe honden” saam.
Eén dolle hond doet in zijn woeden
Meer kwaad dan duizenden vergoeden
Van edelst ras en schoonste naam.
Maar zonder hond kunt gij niet leven?
Het zij! De vreugd zij u verbleven,
Maar houd haar voor uzelf, geheel!
Uw naasten met uw beest…
WAT GEEF IK OM EEN WERELDDEEL?
poëzie
3.0 met 10 stemmen 4.178 Wat geef ik om een werelddeel?
’t Is mij te groot, ’t is mij te veel!
Dat éne land is mij genoeg,
Waar mij mijn lieve moeder droeg.
Mijn vaderland, mijn vaderland,
U blijft mijn hart verpand!
Wat maal ik om de grote stad?
Ik ben ze moe, ik ben ze zat!
Mijn needrig huis, mijn lief gezin;
Daar leef ik en daar zweef ik in.
Mijn eigen haard,…
VERHEUG U IN DE NEVEL NIET
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.098 Verheug u in de nevel niet,
Omdat uw oog die kan bemerken.
De zuivre lucht, die niemand ziet,
Ziedaar hetgeen uw kracht moet sterken,
Niet wat zich zien en tasten doet:
’t On-zichtbre doet ons ’t meeste goed.…
ZANGDRIFT
poëzie
3.0 met 13 stemmen 4.269 Hoe woelt de poëzij
In mij,
En haakt aan ’t licht te komen;
Als in ’t gebergte een volle bron,
Begerig naar de glans der zon,
Begerig uit te stromen!
Hoe voel ik mij omringd,
Omkringd,
Door beelden, geesten, schimmen
Van schoonheid, liefde, waarheld, kracht,
Me omzwevende in een halve nacht,
Waaruit een dag wil klimmen!
Hoe ruist mij…
AFVAL
poëzie
3.0 met 22 stemmen 6.423 Wat afvalt van de hoge God,
Moet vallen.
Een zelfde schuld: een zelfde lot
Voor allen.
’t Gezin, ’t geslacht, het volk, de staat,
De kleinen en de groten:
Verlaten wordt wat God verlaat,
Wat God verstoot, verstoten.
Wel hoort men daaglijks stem op stem
Weerklinken:
„Geen nood! wij redden ’t zonder Hem!”
Maar die het zeggen — zinken.…
GALM EN NAGALM
poëzie
3.0 met 13 stemmen 4.591 Uit een ver verschiet,
...Uit een ver verschiet,
Klinkt mij een toon:
’t Is een vrolijk lied,
...’t Is een vrolijk lied,
Vrolijk en schoon.
’t Is het lied der vreugd,
...’t Is het lied der vreugd
(Ken ik niet ’t wel?)
Van mijn eerste jeugd,
...Van mijn eerste jeugd:
Lachjes en…
LANGS MOEDERS GRAF
poëzie
4.0 met 20 stemmen 4.903 ’t Was de eerste thuiskomst na haar sterven;
Wij haalden hem van boord.
Hij pakte en kuste ons honderd werven,
Maar sprak geen enkel woord.
Een tijdlang stond hij in gedachten,
En zag ons zwijgend aan;
Op eenmaal kreeg hij moed en krachten,
En zeide “ Laat ons gaan ! “
Het kleine Stijntje werd gedragen,
Ik bij de hand gevat;
Opeens de Kerkstraat…