Bloemen groeien
De wind blaast
De tranen vloeien
Ik sta er hulpeloos naast
Jouw hart en het mijne
een knuffel, zo zacht
ik zie jou misschien verdwijnen
Maar ik weet dat je daar op me wacht
Jouw hand houd ik vast
tot in de eeuwigheid
het zal blijven als het was
voor altijd
in mijn hart…
Net geen stilte
Zacht gesnik
Op de achtergrond
Van mijn huilen
Net geen traan meer
Want ik ben zo op
Zo op van dit
Dit alles
Net geen kus
Alleen op het voorhoofd
Omdat de twijfel
Zo groot was
Net geen knuffel
Omdat het allemaal
Mijn eigen schuld
Zou moeten zijn
Net geen honger
Beelden maken
Me zo verliefd
En daarom zo misselijk…
Vanwege jou
Leef ik
Door jou
Ben ik wie ik ben
Om jouw bestaan
Leer ik van mijn fouten
Maar voelt ’t alsof het mag
Namens jou zelf
Wil ik je bedanken
Dat ik zo op je lijk
Mam mag ik je bedanken
Voor al je steun,
Je liefde,
Voor jou.…
Nu mijn ziel op is
en mijn hart zwak
wordt alles anders
alles is anders
De woorden vallen
stukken op de grond
Ik weet nu niet meer
waar ze bij hoorden
Ik zoek naar dat ene
naar datgene
dat alles ineens
compleet maken zal
Het antwoord van dat
rust in jouw woorden
of ik voor altijd
uiteen vallen zal…
1.629
Bezig met laden