inloggen

Alle inzendingen van Piet Gerbrandy

6 resultaten.

Sorteren op:

Uit logeren

gedicht
2.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 16.242
In een strak opgemaakte kuil zich aan het koude laken warmen, herten grazend op het dek. Voor ogen kwam een heks, ontvleesde botten aan haar romp, van kirren niet meer bij. Paniek. Waarna men weer het enge grootje beffen wou. En in de hoek haar afgezette benen. -------------------------------------------------- uit: 'Weloverwogen en…

Geen griepje, nee liever steriele

gedicht
2.0 met 69 stemmen aantal keer bekeken 36.107
Geen griepje, nee liever steriele slangen door de neus, haperende symbolen op een schermpje, op de walkman die doorschreeuwt als ik niet meer hoor, My Favourite Things. Zo wil ik dat het gaat: weloverwogen en onopgemerkt. Anonymous, particulier verzekerd. --------------------------------------------------- uit: 'Weloverwogen en onopgemerkt…

Twee jongens kloven stammen, stoken brand

gedicht
2.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 14.764
Pan, tot de rand gepompt water, een anker, zanger van butsen sist op geblakerde staven. Steken droog hout in de stapel, brengen de koude tot kook, vatten smoezelig weefsel, zij tillen het bijna ontilbare op. Rennen dan rond met wat ziedt, roepen woest van gevaarlijk plezier. En de vrouwen, de jonge, van blozende benen, van stro in bruisende…

Stapt hij straks aan hand gedwee

gedicht
3.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 13.968
Stapt hij straks aan hand gedwee kleinkroost zijn pier af in banding? Wat knispert daar onder je voeten? Aarzelt hij dadelijk vreemd bij het los in hengsels hangend hek op inklinkend pad van rivierklei? Wat opent het wuivende bos? Beklimt hij stroomopwaarts bodem verliezende stuwwal? Aan mijn hand in zijn groeiende mantel stamelt…

Val

gedicht
2.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 15.251
Wij houden wij houden graag vallende vrienden gezelschap hun falend hun jasjes ontglippend gereedschap onderscheppen wij met een glimlach. Wij bouwen aan een toekomst zonder doden. Wij wrikken aan de pijlers van pest. Onze hartstocht geldt een leven zonder jou. Derhalve onze goedendags geslepen onze roestige carosserieën ontdeukt en stroman…

Sluitende man I

gedicht
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 10.297
Te midden van jaarloze flessen tast schrander de gymnasiast naar contact in een muur want aantocht van mensen is denkbaar. Uit rokzak puilt een zinderende schuimkraag. Staat kroegjool op springen, het lekt in zijn aards gewelf - ach daar velt hem vonkende stroom, stuipt zijn hart. In baaierd van zwam zal zijn rotting geknakt, hoge zijden…