32 resultaten.
Hier moet en zult gij zwijgen
poëzie
4.0 met 2 stemmen 295 Hier moet en zult gij zwijgen
o gij, waar geen van weet,
een poosje zwijgen en slapen,
mijn Leed!
Een poosje moet gij sparen
uw tandjes, zo scherp en wreed;
niet bijten meer, niet knagen,
mijn Leed!
De hoge beuken reuzelen
zo stil in de stille lucht,
en de kalmus, aan mijn voeten,
't is net, alsof hij zucht.
En het water, aan mijn…
0 ! Ik denk zo innig aan je
poëzie
4.0 met 5 stemmen 522 0 ! Ik denk zo innig aan je,
ik verlang zo innig naar je !...
Zeg, voel je 't niet komen,
van verre niet komen
als geuren van bloemen naar je?
Mijn ziel staat open voor je,
mijn armen gaan open voor je...
Zeg, voel je 't niet branden,
niet tintelend branden,
zengezacht op je handen,
op je schouder, je lippen, je tanden,
op je boezem,…
0! Ik denk zo innig aan je
poëzie
3.0 met 4 stemmen 475 O! Ik denk zo innig aan je,
ik verlang zo innig naar je!...
Zeg, voel je 't niet komen,
van verre niet komen
als geuren van bloemen naar je?
Mijn ziel staat open voor je,
mijn armen gaan open voor je...
Zeg, voel je 't niet branden,
niet tintelend branden,
zenge-zacbt op je handen,
op je schouder, je lippen, je tanden,
op je boezem, op…
Als Jezus zou slapen
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.057 Als Jezus zou slapen, avond spâ,
volgden Hem steeds elf engelen na,
en hielden heel hoog -- en lichtten Hem voor
veel sterren, zilverzacht van gloor.
En als Hij nu in zijn bedje lag,
traden zij nader, vol heilig ontzag,
en namen elkaar heel stil bij de hand
ten reidans om zijn ledikant,
en zongen liedekens, wonderzacht,
gelijk nachtegalen bij…
Ballerinen
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.959 Als een vlucht van mooie duiven, pauwenstaarten, blank van veren,
Strijkend op een mollig grasperk, zacht, met zacht geroekedoe,
Als een golf van schuim, aanzwellend met een ruisen als van kleren,
Borlend, ziedend, bruisend, spattend, schitterblank naar d’oever toe,
Zó de zwerm der ballerinen, als zij, bij ’t gejoel der snaren,
In een licht wolk…
Dat was niets meer...
poëzie
3.0 met 19 stemmen 1.945 Dat was niets meer dan een even-wuiven
van kleine handjes, zo blank als duiven,
in ‘t avondver:
niets meer dan plotseling, het opgeflonker
van eêlgesteente, in het wordend donker
gelijk een ster;
niets meer dan ‘t kraken van kleine voeten
op ‘t wegegrint, en, om mij te groeten
een licht gegil… -
En toch voldoende, om hoe vele dagen,…
Dat was niets meer…
poëzie
4.0 met 1 stemmen 216 Dat was niets meer dan een even-wuiven
van kleine handjes, zo blank als duiven,
in ’t avondver;
niets meer dan, plotseling, het opgeflonker
van eêlgesteente in het wordend donker
gelijk een ster;
niets meer dan ’t kraken van kleine voeten
op ’t weggegrint en, om mij te groeten,
een licht gegil… –
En tóch voldoende om, hoe vele dagen,…
De keiklopper
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.458 De zak op de gekromde rug, de kleren
ontnaaid, gescheurd, en haar nog baard gekamd,
staat, naast een steenhoop, vlak in 't zonnegloên,
een stokoud man. Met stramme handen zwaait hij
zijn ijzeren hamer, die met doffe slag
bonst op een rotsklomp, dat de splinters knetrend
in 't rond vliegen. Met zijn hemdsmouw wist
de grijsaard 't zweet, dat…
De klokken luien.
poëzie
3.0 met 4 stemmen 583 O Klokken in de najaarsavend,
wat luidt uw luien lief en lavend!
O Klokken in de winternacht,
wat luidt gij als een jammerklacht!
* * *
O Klokken in de najaarsavend!
Met liturgieën, klagend teder,
als priesters, 't dode loof begravend,
dat langzaam zwijmlend dwarrelt neder;
op goud en purperen avondluchten
stort gij uw ziel uit…
De maanschijn hangt
poëzie
4.0 met 3 stemmen 864 De maanschijn hangt, als een brug
op zuilen van kristal,
over een vale heide
onder de eindloze hemelhal.
Naakt en bloot de wijde heide...,
als een kerkhof naakt en bloot...
Is dat de slaap des Winters?
Is dat de slaap der Dood?
Als weefden onzichtbare handen,
handen, uit het schimmenrijk,
een koele witte wade
om een onzichtbaar lijk,…
De stilte trekt, op donzen voeten
poëzie
4.0 met 2 stemmen 454 De stilte trekt, op donzen voeten,
een stomme schildwacht, gans alleen,
door lege straten... Treurig groeten
de sterren door de nevels heen.
Lang was de dag en zwaar van zorgen...
Mijn hart is lam; mijn hersens moe...,
en dubbele zorgen brengt de morgen
misschien...; mijn ogen vallen toe...
En toch, - toch vindt mijn ziel geen ruste…
Een augustus-avond
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.765 De volle maan sneeuwt over 't land
krijtwitte stralen....
Leg thans uw handje in mijn hand,
kom samen dwalen.
Langs 't beekje loopt het liefste pad:
het lover suist er, 't water spat
en blinkt in 't duister....
Sta even stil..., een enkle stond!
- Ik zoen uw ogen, wangen, mond...,
maar wilt gij spreken, - fluister, fluister!
Wat ligt…
Een lichtschijn
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.377 En droevig zit ik, in mijn eenzaamheid,
in hooploos nietsdoen. Al mijn uren dood ik
in ijdel snakken naar het eindlijk einde
des lange, droeve dags, naar 't eindlijk einde
des lange, droeve Winters, zelfs naar 't einde
des lange, veel te lange levens, dat,
zwaarder dan lood, zwaar als de smarten zelf,
weegt op mijn hoofd....
En onbeweeglijk…
Een purperen vlammetje
poëzie
5.0 met 3 stemmen 504 Een purperen vlammetje,
kreitst en kranst
een vlinder, een vuurrode vlinder,
en glanzedanst
en zwiert en zwaait
en licht en laait
nu hier dan ginder,
doch komt en keert altoos, altoos
naar de zelfde roos!
Duizend bloemen met open monde,
duizend bloemen geuren in 't ronde...
De vlammende vlinder ziet er één
en anders geen…
HET ORGEL SPEELT...
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.751 Het orgel speelt een heel oud liedje
beneden in de stille straat…
Ik luister, leg de penne neder,
berg in mijn handen mijn gelaat
Een heel onnozel volkskoepletje,
slecht drie, vier noten traag en teer;
maar elke klank, die in mijn oor dringt,
wekt echo’s in mijn binnenste weer.
Ik hoor het oude deuntje klagen,
klagen en zuchten beurt om…
IJZERLEGENDE
poëzie
4.0 met 3 stemmen 383 Wie zit daar langs de bevrozen straat
in witte mantel en blauw gewaad?
Wat bergen haar mantelvouwen?
Wat houdt ze tegen haar borst gelast?
Wat prangt zij zo warm met haar armen vast?
't Is Onze Lieve Vrouwe...
'Onze lieve Vrouwe van Vlaanderland,
wat zoekt gij op dit verwoeste strand,
van bommen doorwoeld en granaten?
Geen hutje…
IJskristallen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 625 Blankberijmd, vol ijskristallen,
praalt en prijkt de lange laan,
waarop bleke stralen vallen
van de volle blanke maan.
Op wat takken neer mag vallen,
bleek en blank, één straal der maan,
kaatsen honderd ijskristallen
vlammenpijlen door de laan.
Plots, als van de daken, vallen
winden, brallend, in de laan,
dat, alom, al de ijskristallen…
IK WEET EEN SIMPEL LIEDJE
poëzie
2.0 met 10 stemmen 2.300 Ik weet een simpel liedje,
heel klein, maar diep van zin;
ik weet een simpel liedje,
- mijn smarte weent daarin.
Klaagt zoetjes, vedelsnaren!
De Lente is lang voorbij,
de Zomer is heengevaren,
Herfst en Winter nabij…
Klaagt zoetjes, vedelsnaren!
Al-treurnis is nabij
voor mij.
Ik weet een simpel liedje,
heel klein, maar zo vol smart…
Ik…
Ik ben de wolk
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.368 Ik ben de wolk, Gij zijt de zon....
Ik ben gezwollen van 's levens wee....
Loom drijf ik heen, naar de zon, de zon,
over berg en bos, over stroom en zee,
naar de zon,
de zon!
Gij zijt de zon! Met gouden zomen
omkleedt Gij mij; uw zachte glans
omvaâmt mijn wee, doordringt het gans
tot al mijn tranen nederstromen....
O Levenswee…
Ik ben van u zo verre
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.351 Ik ben van u zo verre,
Ik waar bij u zo graag,
En zeide u alle de liefde
Die ‘k in de ziele draag!
Ik fluisterde u in de oren
Zo geren een enkel woord!
-ik zong het reeds duizend keren!
nog hebt gij het nooit gehoord!
Ik zong het aan de rozen
Wel honderd, honderd maal –
Licht heeft het afgeluisterd
De wilde nachtegaal.
Ik zei het…
Ik hou van je
poëzie
3.0 met 1 stemmen 786 Ik hou van je, ik hou van je,
en — lijk ik van je hou,
zo hield noch houdt noch houden kan
ooit man van enige vrouw.
Ik hou van je veel meer dan van
mijn goed en bloed en leven !
Ik hou van je en zou voor je
goed, bloed, en ziel ook, geven.
Ik hou van je, ik hou van je
en zou je kunnen laten...
Ik hou van je, ik hou van je,
en zou je…
Jij bent
poëzie
2.0 met 5 stemmen 693 Ik ben de bruine, barre aard
jij bent de Lent, die er bloemen baart.
Ik ben het bos, zo dicht en donker —
jij spat en speelt er als zongeflonker.
Ik ben de droeve, dromerige hei —
jij bent de purperen bloemekenssprei.
Ik ben de mosplant, zwart en treurig —
jij bent het viooltje, fleurig, geurig.
Ik ben de kamer vensterloos,
waar duister…
La Loïe Fuller
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.703 Met een zweem van de slang
in haar houding en gang,
met een vieren en bieden en géven
van 't gesmijdige lijf,
stond daar 't heerlijk jong wijf,
als een hymne aan al 't schóon van het leven.
Van hals tot voet
golfde, rood gelijk bloed
in een wiegling van duizend plooien,
breed om heup en dij,
haar mantel van zij
in een machtig en bloemig…
Mijn hart is dood...
poëzie
5.0 met 2 stemmen 618 Mijn hart is dood! – Wie zal het begraven?
Wie zal het kisten? – Mijn hart is dood!
Vaak schroeide ‘t van dorst, en géen kwam ‘t laven;
de honger verteerde ‘t, geen schafte brood…
Mijn hart is dood! Wie zal het begraven?
Wie zal het kisten? – Mijn hart is dood.
Mijn hart is dood… ! Men legge ‘t te rusten,
te rusten in ‘t eerste, beste graf.…
Nog op mijn lippen...
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.083 Nog op mijn lippen gloeit,
door al mijn aadren schroeit
de kus, van uw lippen ontvangen...
Van zwoele moeheid hijgen nog
mijn longen, en reeds blaak ik toch
van nieuw en aldoor-nieuw verlangen.
Uw ogen zien mij aan...,
mijn ogen zien u aan...,
uw handen zoeken naar mijn handen...
Weer vlijt uw blonde hoofd zo teer
zich op mijn borst, en…
O kom met mij in de lentenacht
poëzie
2.0 met 10 stemmen 1.501 O kom met mij in de lentenacht!
Kom dwalen over de bloemenwei -
de roze sluimert, de sterre lacht,
in stille dromen wasemt de hei.
O kom met mij in de lentenacht!
Het leeft, en het hijgt en het mint daar al!
De loveren lispelen, het windje smacht,
en donkere wegelen lokken door 't dal.
O kom met mij in de lentenacht!
De heuvel glimt in…
Ritornellen I
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.171 En vraagt gij nu: ‘Wie leerde u rijmen, dichten?’ -
Ik laat niet lang u op het antwoord wachten....
Uw ogen zijn het, die mijn geest verlichtten!
Toen ik voor d'eerste keer u, lief, ontmoette,
- een blauwe meidag was het, 's morgens vroege -
weet gij nog, hoe 'k u toen op rijm begroette?
Snel plukte ik wat jasmijn en hagerozen
en reikte…
Rondelied
poëzie
2.0 met 8 stemmen 1.346 Roza, willen wij dansen,
dans, Roza,
dans, Roza!
Vlecht cypressen om uwen hoed.......
Wie niet sterft voor zijn liefde, bemint niet goed! -
Roza, willen wij dansen,
dans, Roza zoet!
Roza, willen wij zingen,
zing, Roza,
zing, Roza!
Kent gij nog 't oude, mooie lied:
‘En al doofde de zon, ik vergeet u niet.’
Mag er de vreugde…
Toen gij zijt heengegaan
poëzie
3.0 met 6 stemmen 835 Toen Gij zijt heengegaan die nacht,
- o, 'k weet het nog als was 't van gister nauw, -
lag over huis en straat de sneeuwen vacht,
de wind blies rauw, heel fel en rauw.
Geen woord, dat U weerhouden had
wellicht, heb ik gezegd; - 'k heb niets gedaan,
dat U deed keren; stom en stijf, met glad
gezicht zag ik tot U en - liet U gaan!…
Uw kusjes
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.163 Uw kusjes hippen en springen
als vogeltjes op mijn lippen:
ik hoor ze er hun wijsjes zingen,
ik laat ze er zich laven en nippen.
Dan slaken de mijne hun vleuglen
en zweven hun zusteren tegen.
Wel poog ik hun vlucht te beteuglen:
zij fladdren al halverwege.
En zo vaak zij elkander genaken,
zie ik - hoe duidlijk - twee vlammen,
hartsvormig…