Hij is degene die altijd een lach op mijn gezicht weet te toveren.
Degene die mij liet inzien hoe het leven kon zijn en mijn hart wist te veroveren.
Hij is degene die mij blij maakt door er te zijn.
Zelfs als het niet goed gaat, en ik liever heb dat ik verdwijn.
Hij haalt mij terug uit mijn schulp,
Ik weet zeker dat ik eruit kom met zijn hulp…
Een plekje warm in mijn armen
waarin je met je zorgen in mag belanden
Veilig weg van al het gevoel
geen nachten meer van zinloos gewoel
Wat je hartje ook zag
op naar een nieuwe betere dag…
Met veel moeite was hij naar boven gegaan,
en tuurde tussen de spijlen van het hout.
Achter dozen zag hij een jeugdvriend staan.
Een stoffige fiets van zo’n vijftig jaar oud.
Op die muffe zolder overdacht hij de dagen
die hij doorbracht op dat sterk gelaste staal.
Dozen vliegen rond als het begint te dagen:
die fiets was de beste vriend van…
Een kinderhand op een oude vloer.
Het jeugdig paar dat stiekem danst,
wordt betrapt door een jonge vlegel
terwijl ochtendlicht op tegels glanst.
Littekens door krassen van stoelen.
Het marmer versleten en grauw.
Hij zal het nog lang moeten voelen,
het drukke geren, zo hard en zo rauw.
Al zullen ze hem nog jaren vertrappen,
een gedachte…
Er woedt een woedende wind aan zee.
Vraatzuchtige golfslag bijt op randen van betonplaten,
die verweerd en smakeloos in het zilt rusten.
Stormbrekers zullen de honger van de storm niet stillen.
Een vloedgolf likt met gulzige tong
en ontembare eetlust aan de troosteloze pier.
En spuugt alleen het hoedje van de dame
die naar een schuilplaats…
Een steile helling, een wandelpad.
Rotsen, afgronden en frisse bergen.
De camera bungelt heen en weer.
Die vogel daar hoog in het lover.
Een stap achteruit, twee, één meer.
Een ademtocht, de camera valt neer.…