Ze is 2 jaar en als ze gaat slapen, dan slaapt ze in ons grote bed
Als het niet te laat is nog een verhaaltje, en dan begint de pret
Ze is moe en haar oogjes vallen langzaam dicht
Haar hoofdje dicht bij het mijne, een lach op haar gezicht
Haar handje aan het zoeken, naar die grote hand van mij
En als ze die heeft gevonden kruipt ze nog wat dichter…
2 bedden op 1 kamer, grote en kleine zus,
en voordat ze gaan slapen nog een knuffel en een kus
Het is een wonder dat het zo zijn mag
aan het einde van weer een drukke dag
"Ik had dit", "nee dat wilde ik"!
De oudste weer eens verdrietig en de kleinste in haar schik
want als grote zus geef je je zusje vaak haar zin,
anders krijg je ruzie…
Toen onze oudste dochter geboren was sliep ze meestal tussen ons in
En natuurlijk gaf iedereen het advies "je weet niet waar je aan begint"
Dus onzeker als je bij je eerste kindje bent heb ik nachten lang maar op en neer gerend
Na een tijdje ben je zo uitgeput en moe
wil je allen nog maar slapen en naar bedje toe
daarbij komt ook weer het moment…
Je bent 7 en je zegt "ik weet al heel veel"
Je bent 7 en "onrecht" valt je dagelijks ten deel
Die grote mensen denken alles beter te weten
Ze waren zelf ook ooit klein, zijn ze dat soms al vergeten?
Waarom mag ik dit niet, en moet ik dat
Waarom altijd weer dat "luister nou eens schat"!
Ik weet zelf wel wie ik ben, en al zeker wat ik wil…