Ik kijk uit het vensterraam
naar de weg van asfalt
auto's razen voorbij,
een claxon toetert
een vinger die verschijnt
en een vent die foetert.
Ik sta in het bos
zie paddenstoelen rood met wit
vertrappelt door een kindervoet
de bomen wuiven heen en weer
vernieling komt me tegemoet.
Ik zit in de sofa
luisterend naar de stilte
verstoord…
Elke nacht ben je bij me
voel ik je warmte en aanwezigheid
een streling over arm en been
heel even niet meer zo alleen
alleen in het donker
alleen in de stilte
jij verandert de kilte
in duizend zachte kleuren
veilig en geborgen
gevoelens en magie
zonder wachten op morgen
als ik opsta zo koud en verloren
wetend van de leegte
verdwenen…
Elke beweging en aanraking
als een herinnering op mijn huid.
Elke vorming op je gelaat
die me vertelt hoe jij je voelt.
geuren, geheimen, blikken,
zo oneindig ver, maar toch nog dichtbij
ergens, cirkelend om me heen.
Tranen die smaken naar pijn,
op een bedje van gevoelens.
De wind glijdt door mijn haren
bemoedigend en troostend tegelijk.…
674
Bezig met laden