ons laatste uur
samenzijn verging
zwijgzaam - zacht
ontslapen herinnering -
in mijn keel
sloeg je hart
traag
moeizaam
trager
tot aan je laatste slag
zucht van verlichting…
Vergezicht.
Over land ontwakend morgenlicht
nevelt mijn adem grauw
overdekt de welige mensengroei
met een deken van rouw.
Gelaten.
Stromen woorden uit met troost
overladen monden
in lege ogen woekeren
tranen mijn diepste wonden.
Ik draag met jou
mijn liefde voor
het leven waarin ik alles
samen met jou verloor.
Ik draag je nu
voor…
In jou
mijn engel
vond mijn ziel
een reisgenoot.
Sinds de dag
van jullie vertrek
haalt mijn liefde voor het leven
oneindige kracht
uit jullie reis
in de dood.…