Alle inzendingen van Ruud Jobse

Ik ben het plaats delict Ademend gestikt Mijn doos vol creativiteit Voor altijd gesloten Slechts tranen ontsproten Klaprozen in bloei In beton gegoten Geen groei Afgeremd door bliksemschichten bij heldere hemel Mijn hemel Waar ben ik Daar waar zwaar het licht uitdoet Ik heb het ingeslikt Maar nooit verteerd Er mee om leren…

Vol barmhartigheid Behandel ik de vluchtigheid De recht-mijn-rug-tijd Die van me af glijdt Me geenszins bevrijdt En ik berijd de golven Bereid te verdrinken In gedachten aan de vluchtigheid.…

Die niets verbergende lach Gewoon omdat je niet nadenkt Niets krenkt Niets kraakt Maar gewoon lacht Die grip op zaken Met je zachte handjes Die passen in mijn grote Alles al aangeraakte harde handen Je laat me zien Dat kijken genoeg is Waarom die blik op de horizon Gewoon hier en nu We stapelen wat blokken En de brokken in mijn…

Je zit in mijn hart Het past eigenlijk niet Stoffige kamers vol Met tassen verdriet De gang loopt over In de glijbaan de tranen Ik baan me een weg Naar daar waar je zit Niet dat ik je vind Maar de ramen staan open Het is al zo lang Dat jij bent gaan lopen Op paden en wegen Het wikken en wegen Doet me beseffen dat tijd slecht vervliegt…

De letters dansen ongeremd ongetemd slaak ik mijn zuchten hopend op golven woorden worden ingehaald door interpunctie de functie van de taal is echter het kabaal En dus verdwaal ik behaal ik diploma's in talen nooit verschenen verdwenen lettergrepen grijpen me kijken me aan op zoek naar betekenis…

Hoe de herinnering het lichaam achterlaat in staat van verbinding met dingen nooit voltooid En hoe mijn tranen landen in het navelmeer dat keer op keer uitdroogt denkend aan jou straks streef ik je voorbij word ik net zo oud als jij haal ik je in en loop je voorbij zie je niet en jij mijn verdriet…

Het raakt me zonder iets te voelen aan en uit komen al je dromen Het vermogen om zonder iemand te zien te voelen wat het is om en om de twijfel en de wetenschap dat stilstaan geen optie is Het raakt me ik voel het aan alles.…

De symbolen van atomen de gezichten van gewrichten de doorzichtige kijk op zaken nooit gezien misschien ga ik het snappen nu is het slechts naar lucht happen bij de gedachten aan het kloppend hart dat in ons woont jou en mij heeft gekozen als veilig huis gekroond Het voelt zo goed en ook zo nieuw ik zie de horizon oplichten Woorden worden…

Jouw lippen mijn ogen, jouw blik, het mededogen. Tien vingers twee handen, de knuffels, familiebanden. Een moeder een vader, liefde in elke groeiende ader. Nu al bloedmooi en niet meer weg te denken: de dag dat liefde nieuw leven gaat schenken.…

Je plukt de woorden van mijn boom zonder schroom Zaai je mijn glimlach…

Vlinders zijn rare dingen Ik wist niet wat ze ook al weer deden en toch, tegen de ondergaande zon zie ik er duizenden in de spiegel als ik knipper met mijn ogen Rare mannen met schepnetjes achtervolgen me in mijn dromen maar ik sta ze niet af weiger en wat ze ook mogen bieden ik weiger sommige dingen kun je niet delen met…

Je past zo heerlijk niet in het plaatje Je mikt zo handig net naast het gaatje Je kleurt zo lekker niet binnen de lijnen Je schopt de zon van de horizon En wordt wakker Stille held in dromen Zo lijkt het Te zijn…

Samen wandelen we Over dit lege canvas En behandelen we Alle uitzichten Waar schoonheid schuilt Je horizon mijn blik Mijn uitzicht jouw ogen De blik die je me geeft Als je me aankijkt en weeft Met woorden die klinken Alsof ik ze ken Toeval bestaat weer Ik geniet, verdwaal En meer, de pret In je ogen het palet…

Soms in alle drukte Zou ik je zomaar vergeten Maar dan zie ik je zus Met precies dezelfde kus Als toen jij er nog was Soms in alle eenvoud Ben ik je vergeten Maar dan duik je weer op Voor een trein of op zolder Eigenlijk is het niet te vergeten geweest…

Eigenlijk ging het helemaal niet om de dans Die we ontsprongen De kans dat we verdwaalden was allang bepaald Ik heb me steeds als een blinde in de armen geworpen Red me terwijl ik de wereld beschrijf In afwachting uwer zijde Vloeiend in een rivier, een stroom, een droom, een blik, een wat zie je eigenlijk? Je reist dan wel van a naar b…