De drugs wringen m'n gedachten in rare bochten
tonen me de mensheid zijn verborgen krochten
maar het zijn paden die ik graag verken
de gek die ik ben
Het rechte noch het kromme pad
een kaart heb ik niet nodig gehad
De Ster heeft mijn pad geplaveid
met ervaring, bescherming en wijsheid
Ontspoord geweest
extreem geleefd
maar kijk me…
Een zaadje ontkiemt
in de koude donkere bodem van deze wereld
of is het alleen maar onkruid dat mijn geestesoog ziet
terwijl ik verder in het drijfzand wortel schiet.
Tijd rijpt deze boom en zal hem ook oogsten
hopelijk zullen we de vruchten ervan plukken
voordat het te laat is en hij afsterft.
Ook al was hij dood
ik bleef de boom water geven…