Alle inzendingen van Simon

Dit is een duivelskind, deze maand Maart. Men kan dit in een stormnacht goed bemerken: Hij buitelt door de schoorsteen op de haard En blaast de torenhanen van de kerken! Nochtans, al wat hij roert is slechts zijn staart, Waarmee hij wind maakt als met vogelvlerken, En van zijn hoef is enkel 't boerenpaard De drager, dat de akker gaat bewerken…

---------------------------- Mijn leven is als het rijden met een oud autootje de nieuwigheid is er wel van af. krassen en butsen, meerdere malen volledig total loss verklaard, uit elkaar gehaald en opgelapt nu is het de kunst om met angst in het hart niet te hard meer door de bocht te gaan maar diep in je hart weet je dat er op een dag toch…

------------------------------------ als ik talent voor schilderen had, zou ik elke dag een naaktportret met parel van je maken als ik kon schrijven schreef ik elke dag een meesterlijk gedicht voor jou als ik gevoel voor maat had zou ik elke dag op je billen trommelen als ik een meesterchef was zou ik je elke dag stoven in een potje…

Mijn leven vloot als ijle mist, In onvervuld verlangen; Die naar tonijnen heeft gevist Vermocht slechts bot te vangen. --------------------------------------------------- uit: Heer, bewaar de kattenmepper (1983)…

Dit kleine prinsje, kraaiend, blij en rap, is 't enig wezen in het aardse tranendal voor wie hij in een afgrond springen zal. Nu ja, maar stellig van een hoge trap. Van vadertrots zwelt hem de weke krop, want dit is nu toch 's levens suikerstang. Hij sabbelt, maar het duurt niet lang. Het zoet slinkt weg, de knaap groeit op. En geen notaris…

-------------------------------- -------------------------------- mijn lichaam dat mijn leven draagt, de zoemende koelkast in mijn hoofd regen of loeiende dagen in de zon, nooit is er beheerstheid onophoudelijk gaat de chaos als een dier tekeer de zwarte sneeuwvlokken van de willekeur gevaar in het verkeer? ik heb inzicht mevrouw tegenslag…

Duizend emmertjes heb ik vergeefs naar zee gedragen, alleen maar om je te winden om mijn vinger, maar helaas, je koos voor een winnaar die alles heeft wat een vrouw kan wensen en ik niet zijn kan, dus: dan maar eenzaam strijdend verder gaan…

STEMBUREAU (haiku gedicht) de mensen kijken stoer naar het rode wapen in hun lege hand ------------------------------ STEMBUREAU lucht van hout en mens alles is vastgetimmerd behalve mijn stem ------------------------------…

Toen ik niets meer deed wist ik wie ik was van alle mogelijkheden nog het meest simon vinkenoog uit stilte ontstaan af- en aanwezig, warm en koud, waterpas. Wat ik tot nader order was bekend en onbekend niet langer meer dat maar een en al oor in de wetenschap dat --------------------------- uit: Gedicht, 1975.…

------------------------ ------------------------ 0 tot 25 jaar: de opening, zoveel kanten, zoveel tijd op de klok, 25 tot 50 jaar: het middenspel, offeren om vooruit te komen. 50 tot 75 jaar: het eindspel, herhaling van zetten of word je geslagen uit het niets? 75 tot 80 jaar: alles netjes in het houten doosje, al je medespelers gingen al…

--------------------------- --------------------------- de woorden zijn gekomen en ze zijn gegaan, Ik zit hier ziek te wezen. de telefoon rinkelt, de katten slapen. Linda is aan het stofzuigen. ik wacht of het leven, of dat het sterven wordt. ik wou dat ik wat moed bij elkaar kon schrapen. hoe je het ook bekijkt, je bent de klos maar…

Zijn dochter koos hem eerst als held. Hij zonde zich in haar behagen, totdat Freek Bolmans op kwam dagen. Toen lag hij op de vuilnisbelt. In wezen lag hij daar wel goed. Zo'n man van achtenveertig jaar, altijd gehoorzaamd door zijn schaar, moet leren waar men liggen moet. Maar hij ging haten als de pest. Eerst Freek, die haar gestolen…

je liep door deze straten, je probeerde, je dacht, je ontstond. er zijn plaatsen waar je nu nooit er zijn tijden waarin je eens ooit je weet niets meer, maar je wás. je droeg dat blauwe hart, dat is je ziel op eigen handen door de tijd. wat ik wil zeggen: het leven gaat door, om de honderd jaar moeten de paleizen branden, de dolende monsters…

Voor Ans Doodgaan is de kunst om levende beelden met evenveel gelatenheid te dulden als toen zij nog hun rol in ‘t leven speelden, ons soms verveelden, en nochtans vervulden. Hier stond ons huis; hier liep zij met de honden; hier maakte zij de bruine halsband los; hier hebben wij de stinkzwammen gevonden, op een beschutte plek in ‘t sparrenbos…

=================== wie heeft de wereld gemaakt? wie maakte de zwaan, de dieren van de nacht? wie maakte de sprinkhaan? deze sprinkhaan, bedoel ik. degene die uit de lucht komt gevallen in mijn schoot. degene die suiker uit mijn hand eet, die haar kaken heen en weer beweegt in plaats van op en neer, die rondstaart met de blik van een veel…

Reeds mag het warm en broeiend zijn, het lam Is onbeschut op 't groene land gelegen In koele nachten nog. De kersenstam Is met de teed're bloesem volgeregen, Die als een kostbaar uitgestrooide zegen Mèt lam en madelief de leiding nam: Tezamen zullen zij het weiland vegen, De bloem, de bloesem en het witte lam! En in de nacht keert…

Bij Vught dacht ik: 'Hier is broer Jan gestorven.' En 'k zag mijn vader, met zijn oud gezicht rood opgezwollen, toen het doodsbericht zijn late leven toch nog had bedorven. Voor moeder kwam een eind aan haar pakketten. Zij streed, zolang Jan zat, met eigen wapen, stond aan 't fornuis haar moed bijeen te rapen, zond zeven broden, zeven…

<<<<<--------------->>>>> mijn leven dat mijn lichaam draagt, de zoemende koelkast in mijn hoofd, regen of loeiende dagen in de zon, nooit is er beheerstheid onophoudelijk gaat de chaos als een dier tekeer de zwarte sneeuwvlokken van de willekeur gevaar in het verkeer? ik heb inzicht mevrouw tegenslag, stoplicht, willekeur, ik laat…

lelijke mensen hebben het maar moeilijk: dat hun ziel is gedrapeerd over een kromme kleerhanger met oud en lelijk vlees, wil niet zeggen dat ze ook wel eens gewoon met iemand willen knuffelen i.p.v. zonder aanspraak of huidelijk contact in de kou of een hoekje moeten staan dus houd daar volgende keer rekening mee als je ergens zo'n kreng…

------------------------ Nederland januari: fietsketting vastmaken in de regen bejaarden die grapjes maken tegen lieve kassameisjes maar ik begrijp het wel omleidingen van alle straten je medemens is niet te bereiken nergens kun je aankloppen en er zijn geen pillen voor er is geen wil en niemand neemt op de maand is lang het leven…

laatst wandelde ik in twee dagen van A naar B. ik sliep in het bos en kon alleen maar luisteren en staren naar de sterren. er knabbelde iets, er rende iets voorbij. iets zoemde, iets tsjilpte, verder niets.…

Ik voel mij somber. Ei, wat zal ik doen? Een platte geest dronk nu een glaasje. Maar ik ben een poëtisch baasje en ga mijn weemoed in een versje doen. Dat is het voordeel van mijn gave. De burger kan zijn ei niet kwijt, terwijl ik, rustig mijn neerslachtigheid gelijk een paardje voor mijn kar laat draven. Is het volbracht, dan ben ik opgelucht…

Het leven is kort, hoewel ik dit voor mijn kinderen verzwijg. Het leven is kort en ik heb het mijne verkort op duizend heerlijke, onverstandige manieren, duizend verrukkelijk onverstandige manieren die ik voor mijn kinderen verzwijg. De wereld is minstens voor 50 procent verschrikkelijk en dat is een conservatieve schatting, alhoewel ik dit voor…

Herneem, o woord, uw hoge vlucht de tijd wacht al een eeuwigheid. Auto's roesten, stormen razen en de huiselijke haard wordt bedreigd. Hoor toe, o klank, onder uw voeten het ritme van wielen op de rails, met in uw geheugen de eigen stappen op duizenden kilometers aardoppervlak. O kom, geduld, laat uw ogen genieten van het landschap dat…

ze komen uit het niets, uit een andere tijd, lang voor ons, onzichtbare lijnen vliegend tussen de sterren. in de avond wiekende vleugels, snaterend gekibbel in de koude lucht, op hun moeizame weg terug naar jou en mij. ze gaan onder de maan, langs de wolken, door de tijd, sierlijk en plomp, onmogelijke machines van holle botten en ijzeren…

als alle atomen en quarks uitgeraasd zijn en nergens connectie kunnen vinden omdat ze te ver uitgedijd zijn en zelfs hun antideeltje niet meer reageert, alleen wat zwarte gaten stralen wat zwakjes na in het oneindige niets. wat dan? heeft God zich schaakmat gezet? of heeft hij remise gespeeld met zichzelf door oneindig herhaalde zetten…

je wimpers, je ogen als vochtige zuidvruchten, snuivend en schichtige blikken ruk je aan het halster geen trek meer in troost, verraad van hooi, ogen schichtig op zoek naar een uitweg mannen in blauwe overalls roken zware shag bij die zwarte deur over een halfuur hang je aan de haak uitgebloed en gebruikt een geplande dood vandaag nog laatste…

---------------------------------- ja, dans maar door de straten naar het vuurwerk toe op eeltloze voetjes van roze hoop je appt, dus je leeft: je accu is nog boordevol geef een - Like - aan het leven, voordat je niet meer terug kunt gaan je hebt zoveel tijd te verspillen aan lange omwegen, en er is geen haast bij. dan gaan we…

---------------------- ------------------------------------ als jij een kip was zou ik je nooit slachten als jij een kat was mocht je me altijd krabben als mensen konden kwispelen stond mijn staart nooit stil voor jou ------------------------------------ ----------------------…

vanavond vond ik een halfdood vogeltje; dierenambulance gebeld: breng maar naar het vogel- opvangcentrum. ik erheen ze waren al weg. maar er staat wél een soort keet met lege kooitjes waar je beesten in kunt stoppen een formulier erbij waarop je je hart en extra info uit kan storten, eerste vraag begint een beslisboom van goed en kwaad is…